สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3088

เป็นเช่นนี้อยู่กว่าครึ่งชั่วโมงและในที่สุดนักฆ่าคนหนึ่งก็หยุดเขียน จากนั้นหม่าไห่ก็หยิบกระดาษจากคนเหล่านี้พร้อมกับสวมแว่นและนั่งหันข้างเพียงลำพังที่โต๊ะตัวหนึ่งเพื่อตั้งใจอ่าน

เวลาผ่านไปตามปกติ

แต่ในใจของคนเหล่านี้กลับรู้สึกแต่ละวินาทีช่างนานแสนนาน

เป็นเช่นนี้อยู่กว่าสองชั่วโมง จากนั้นหม่าไห่ก็ยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้หลินหยาง

หลินหยางอ่านและจากนั้นก็ขมวดคิ้ว

"ซือหม่าชิวเย่ รองผู้นำพันธมิตรซางเหมิง?"

"คนที่รู้ชื่อของคนนี้มีไม่มาก มีเพียงเขาคนนั้นที่เคยพูดกับถังหู่ แต่อาจจะเป็นเรื่องจริง"

หม่าไห่กล่าวอย่างเคร่งขรึม

"ซือหม่าชิวเย่เป็นรองผู้นำพันธมิตรธุรกิจซางเหมิง แม้จะเป็นแค่รองผู้นำ แต่เขาก็มีอำนาจมาก เพราะตอนนี้เขาเป็นตัวแทนทั้งของผู้นำพันธมิตรไป๋ฮั่วสุ่ยและตัวแทนของสมัชชาใหญ่ ซือหม่าชิวเย่กำลังมีแผนการทางตอนใต้ ฉะนั้นอาจมีคนของสมัชชาใหญ่คอยให้ความช่วยเหลืออยู่เบื้องหลังก็เป็นได้" หม่าไห่กล่าวอย่างนอบน้อม

หลินหยางพยักหน้า

"กลุ่มพันธมิตรซางเหมิงเป็นของสมัชชาใหญ่ในทางกฎหมาย ใช้เพื่อเป็นหลักประกันทางการเงินและเศรษฐกิจ แต่ในความเป็นจริงแล้วมันเป็นเรื่องยากสำหรับส่วนตัวที่จะได้รับประโยชน์ใดๆ จากมัน แผนการทางตอนใต้ของซือหม่าชิวเย่นั้นเป็นเพียงการแสวงหาความร่ำรวยเพื่อตัวเองเท่านั้น ประธานหลิน ผมคิดว่าหากแผนการทางตอนใต้ประสบความสำเร็จ แม้ว่าอำนาจทางการค้าที่ควบคุมโดยซือหม่าชิวเย่จะไม่เพียงพอที่จะแข่งขันกับพันธมิตรการค้า ในอาณาจักรมังกรได้ แต่นอกจากซางเหมิงแล้วกลับไม่มีใครเทียบเขาได้เลยแม้แต่นิดเดียว!"

หม่าไห่กระซิบ

"จริงเหรอ?"

หลินหยางดับก้นบุหรี่และกล่าวเสียงแหบแห้ง "หากพวกเขาไม่นับหยางหัวเข้าไปในเป้าหมาย บางทีผมอาจไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวเรื่องนี้ แต่พวกเขากลับมุ่งเป้ามาที่หยางหัว...ฉะนั้นผมจะปล่อยไว้ไม่ได้"

"ประธานหลินพูดถูก ความพ่ายแพ้ของถังหู่คงไม่สามารถหยุดแผนการของพวกเขาได้ ฉะนั้นเราต้องวางแผนเพื่อรับมือ"

หม่าไห่กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง

แม้จะจัดการถังเฉิงเทคโนโลยีไปได้ แต่แผนการทางตอนใต้ของซือหม่าชิวเย่ได้ขยายขอบเขตไปเป็นวงกว้าง ทำให้การคิดจะหยุดยั้งแผนการนี้อย่างสิ้นซาก จำเป็นต้องทำให้ซือหม่าชิวเย่หมดอำนาจลงจากภายในของซางเหมิงเอง

หลินหยางครุ่นคิด

เรื่องนี้จำเป็นต้องติดต่อไปที่ไป๋ฮั่วสุ่ย

"คุณหลิน ตอนนี้จะจัดการกับคนเหล่านี้ยังไงดี?"

ยอดฝีมือคนหนึ่งของพันธมิตรชิงเซวียนเดินเข้ามากล่าวกระซิบ "หรือว่า..."

"ไว้ชีวิตพวกเขาดีกว่า!"

หลินหยางกล่าว "ผมเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ในเมื่อพวกเขายอมบอกทุกอย่าง ฉะนั้นผมจะไม่เอาชีวิตพวกเขา!"

"หมายความว่า...จะปล่อยพวกเขาไปแบบนี้?" ยอดฝีมือคนนั้นถาม

หลินหยางครุ่นคิดและกล่าวออกมา "ส่งตัวถังหู่และถังเจียจวินให้ตำรวจ เดิมทีพวกเขาก็มีความผิดอยู่แล้ว ฉะนั้นยังคงต้องส่งตัวไปขังในเรือนจำ ส่วนคนอื่นๆ ก็ให้พวกเขากินยาเข้าไปแล้วปล่อยตัวพวกเขากลับไป ให้พวกเขาคอยเป็นสายให้กับเรา!"

"ประธานหลิน เกรงว่าพวกเขาอาจถูกจับได้ง่าย"

หม่าไห่ลังเลเล็กน้อยก่อนจะพูดออกมา

"ไม่เป็นไร ทำได้แค่ไหนก็แค่นั้น ถ้าถูกจับได้ก็ค่อยว่ากัน"

หลินหยางหันหลังไปมองคนเหล่านั้น "ผมหวังว่าพวกคุณคงไม่ปฏิเสธใช่ไหม?"

"ตอนนี้ร่างกายของเราก็ถูกพิษไปจำนวนมากแล้ว หากยังต้องกินยาพิษของคุณเข้าไป..."

ชายคนหนึ่งกล่าวด้วยเสียงสั่นและด้วยสีหน้าวิตกกังวล

"ผมรู้ แต่ไม่ต้องกังวลไป ผมจะช่วยถอนพิษให้พวกคุณเอง"

หลินหยางกล่าว

"ยาพิษที่เรากินเข้าไปถือเป็นยาพิษประตูนรกที่ชั่วร้ายและหายากที่สุดในโลก เมื่อกินยาพิษนี้เข้าไปใครก็ไม่สามารถถอนพิษนี้ได้ นอกจากคนที่วางยาพิษเรา คุณปล่อยพวกเราไปเถอะ ให้พวกเรากลับไปเถอะ แบบนี้เรายังพอมีโอกาสรอดได้บ้าง!"

ใครอีกคนก็กล่าวเสียงสั่นและเมื่อพูดจบก็คุกเข่าลงโขกศีรษะกับพื้น

"ยาพิษประตูนรก?"

ยอดฝีมือของพันธมิตรชิงเซวียนขมวดคิ้ว "การพัฒนาของยาพิษนอกดินแดนล้าหลังขนาดนี้เลยเหรอ? ทำไมแค่ยาพิษประตูนรกถึงถูกเรียกว่าเป็นพิษที่หายากที่สุดในโลก?"

"แค่?"

นักฆ่าต่างพากันตกใจ

จากนั้นก็เห็นยอดฝีมือพันธมิตรชิงเซวียนลากตัวนักฆ่าคนหนึ่งออกมาและกดจุดไปที่เขาคนนั้นและจากนั้นก็ตบไปที่แผ่นหลังของเขาอย่างแรง

จากนั้นนักฆ่าคนนั้นก็อาเจียนออกมาเป็นเลือดและทรุดตัวล้มลงกับพื้นโดยไม่ขยับเขยื้อน

"อ๋า?"

ทุกคนต่างตกตะลึง

หลินหยางสามารถเข้าใจอารมณ์ของพวกเขาได้

พิษของยาพิษประตูนรกไม่เพียงแต่หายากสำหรับพวกเขาเท่านั้น แต่ยังทรมานอย่างมากอีกด้วย

เพราะพิษชนิดนี้จะโจมตีออกฤทธิ์ทุกคืนทุกวัน เจ็บจนทนไม่ไหวและทุกข์ทรมานอย่างมาก

ดังนั้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่ตายหลังจากได้รับพิษจากพิษชนิดนี้ แต่การทรมานก็เป็นอะไรที่ทุกข์เข็ญอย่างมากอย่างมากสำหรับพวกเขา

"ให้พวกเขากินยาถอนพิษเข้าไป แล้วให้ยาจิ้งเยว่ตันกับพวกเขา"

หลินหยางกล่าวอย่างใจเย็น

"ครับ ผู้นำพันธมิตร!"

ทุกคนต่างลงมือ

"ยาจิ้งเยว่ตันคืออะไรเหรอครับ?"

มีคนถามอย่างระมัดระวัง

"ไม่ต้องกังวล ยาจิ้งเยว่ตันจะไม่ทรมานคุณเหมือนยาประตูนรก พวกคุณกินยานี้เข้าไป ไม่เพียงจะไม่มีอาการไม่พึงประสงค์ใดๆ แต่จะยังเสริมสร้างร่างกายของคุณและเพิ่มพลังชีวิตของพวกคุณอย่างมาก กลับไปอยู่กับซือหม่าชิวเย่ หากพวกคุณถูกเขาจับได้ ยานี้สามารถช่วยให้พวกคุณหลบหนีจากซางเหมิงได้อย่างปลอดภัย"

หลินหยางพูดอย่างใจเย็น "ผมจะให้ยาบรรเทาอาการสิบชนิดแก่คุณ กินมันเดือนละหนึ่งเม็ดเพื่อควบคุมการโจมตีของพิษ! ตราบใดที่พิษไม่มีผล พวกคุณก็ไม่ต่างจากคนปกติทั่วไป!"

"แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าพิษออกฤทธิ์?" มีคนถามขึ้นมา

"โง่หรือไง ก็จะต้องตายน่ะสิ คำถามโง่ๆ แบบนี้ยังกล้าถามออกมาอีก!"

เพื่อนที่อยู่ข้างๆ เขาตบศีรษะ

"ไม่ ไม่ ไม่ เขาจะไม่ตายเร็วขนาดนั้น พิษจะใช้เวลาออกฤทธิ์สามวันและหลังจากนั้นเขาก็จะตาย" หลินหยางส่ายหน้า

"สามวัน?"

ผู้คนต่างตกใจ

"ใช่แล้ว ในสามวันนี้พิษจะค่อยๆ กัดกินตามร่างกายเริ่มตั้งแต่แขนขา วันแรกมือเท้าจะกลายเป็นเลือด วันที่สองดวงตาและใบหน้าของพวกคุณจะหายไปและจะล้มลงกับพื้น ไม่สามารถเคลื่อนไหวและกลายเป็นก้อนเนื้อก้อนหนึ่ง ในวันที่สาม พวกคุณจะกลายเป็นเลือดที่เอ่อนองและตายอย่างสมบูรณ์!"

หลินหยางยิ้ม

หลังจากพูดจบ ทุกคนก็หน้าซีดและตัวสั่น