แม้ว่าความแข็งแกร่งของอ่าวหานเหมยจะลดลงอย่างมาก แต่ถึงยังไงเธอก็ยังสามารถสู้ได้อยู่
ส่วนความสามารถของผู้นำพันธมิตรหลินคนนี้ก็เป็นสิ่งที่ไม่อาจประมาทได้เลยจริงๆ
ไม่จำเป็นต้องไปเสียเวลาเสียพลังกับอ่าวหานเหมยมากเกินไป ไม่งั้นจะไม่สามารถกำจัดนายหลินได้ แถมยังทำให้เขาหนีไปได้อีก แบบนี้จะได้ไม่คุ้มเสียซะเปล่าๆ
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ อ่าวเทียนซวงก็ถอยกลับอย่างรวดเร็วพร้อมกับพลิกฝ่ามือไปจับดาบยาวที่แหลมคมหันไปที่ปลายพื้น และพลังที่ออกมาจากร่างกายก็พลุ่งพล่านอย่างมาก
อ่าวหานเหมยสูดหายใจเข้าและรับรู้ได้ว่าการโจมตีครั้งนี้ไม่ปกติ จากนั้นจึงกระตุ้นพลังทั้งหมดในร่างกายพุ่งเข้าใส่อ่าวเทียนซวงอย่างรุนแรง
และขณะที่กำลังจะเข้าใกล้อ่าวเทียนซวงนั้นเอง
ฉึก!
อ่าวเทียนซวงพลิกดาบลงพร้อมกับปักทิ่มลงไปที่พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของตัวเอง
ทันใดนั้นเอง พื้นดินบริเวณโดยรอบก็ถูกผนึกด้วยน้ำแข็ง
กระแสน้ำค้างแข็งหลั่งไหลออกมาและพุ่งไปทางอ่าวเทียนซวงอย่างรวดเร็ว
"แย่แล้ว!"
อ่าวหานเหมยหน้าเปลี่ยนสีและรีบร่นถอยหลังออกไปอย่างรวดเร็ว
ทว่ากลับไม่ทันเสียแล้ว
ขณะที่เธอกำลังจะวิ่งหนีไป กระแสความหนาวเหน็บของน้ำค้างแข็งก็เริ่มเกาะที่ขาทั้งสองข้างของเธอจนไม่อาจขยับไปไหนได้
อ่าวเทียนซวงเห็นเข้าก็รีบกระโดดให้พ้นจากอ่าวหานเหมยพร้อมกับพุ่งไปยังหลินหยางที่ยังคงถูกกลุ่มคนปิดล้อมอยู่
"ผู้นำพันธมิตรหลิน! หนีเร็วเข้า!"
อ่าวหานเหมยตะโกนสุดเสียง
ทว่าหลินหยางยังคงนิ่งเฉยอยู่บนหลังม้าขาวพร้อมกับจับจ้องไปที่อ่าวเทียนซวงโดยไม่ได้แสดงสีหน้าตื่นตระหนกอะไร
"คุ้มกันผู้นำพันธมิตรหลิน!"
"คุ้มกันผู้นำพันธมิตรหลิน!"
ลูกน้องของอ่าวหานเหมยต่างพากันร้องตะโกนและวิ่งเข้าไปตรงนั้น
"ปกป้อง? พวกคุณปกป้องคุ้มครองเขาได้เหรอ?"
แววตาของอ่าวเทียนซวงเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ดาบที่แหลมคมและหนาวเหน็บชี้ไปที่หลินหยางและเตรียมจะปักทิ่ม
แกร๊ง!
ราวกับความว่างเปล่าถูกทำลายลง
ดาบที่แหลมคมและแวววาวพุ่งเข้าใส่หลินหยาง
การโจมตีครั้งนี้ทำให้บริเวณโดยรอบกลายเป็นน้ำแข็ง
ทุกคนต่างรู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกที่เข้ามาปกคลุม
ม้าทุกตัวได้กลายม้าน้ำแข็งแกะสลักในทันที!
ช่างเป็นดาบที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก
อ่าวหานเหมยเบิกตากว้างและจับจ้องไปที่หลินหยาง
เธอรับรู้ได้ว่าระดับวรยุทธ์ความสามารถของอ่าวเทียนซวงได้พัฒนาขึ้นไปอีกขั้นแล้ว!
การโจมตีครั้งนี้เป็นการโจมตีที่เธอไม่สามารถทำได้แม้แต่ตอนที่ความสามารถของเธออยู่ในระดับสูงด้วยซ้ำ!
ผู้นำพันธมิตรจะต้องตายแน่ๆ!
หัวใจของอ่าวหานเหม่ยเต้นแรงและรู้สึกหมดหวังอย่างมาก
เดิมทีหลังได้รับการรักษาจากหลินหยางได้ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเกิดใหม่อีกครั้งและมีความหวังขึ้นมา
แต่ตอนนี้ หลินหยางกลับกำลังจะถูกอ่าวเทียนซวงฆ่า
ไม่เพียงแค่ฆ่าหลินหยางคนเดียว!
ยังมีเธอ อ่าวหานเหมย!
อ่าวหานเหมยน้ำตาไหลและจากนั้นก็หลับตาลง
แต่ขณะนี้เอง
ปัง!
เสียงระเบิดที่แปลกประหลาดก็ดังขึ้น
จากนั้นก็มีเสียงน้ำแข็งแตกร้าวลง
อ่าวหานเหมยตกใจและลืมลืมตาขึ้นมา
ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกตกตะลึงอย่างมาก
เธอเห็นอ่าวเทียนซวงยกดาบขึ้นกลางอากาศและปักทิ่มไปที่หลินหยาง
ทว่าหลินหยางกลับเพียงขยับปลายนิ้วและจากนั้นก็มีเปลวเพลิงถูกจุดประกายออกมาพร้อมกับพุ่งโจมตีเข้าใส่ดาบหิมะที่โจมตีเข้ามา
การโจมตีครั้งนี้ เขาสามารถรับมือได้!
และ...รับมือได้อย่างง่ายดายด้วย...
"เป็นไปได้ยังไง?"
อ่าวหานเหมยสูดหายใจเข้าด้วยอาการตัวสั่น
พลังความหนาวเหน็บที่ออกมาจากดาบหิมะไม่สามารถทำอันตรายใดๆ ต่อเปลวเพลิงนี้ได้เลย และความร้อนแรงของไฟประหลาดหลากสียังเกือบทำให้ดาบนั้นหลอมละลายลง
ทุกคนที่อยู่รอบๆ ต่างพากันสูดหายใจเข้าด้วยความตกใจ
อ่าวเทียนซวงรู้ได้ถึงความไม่ปกติและจากนั้นก็รีบดึงดาบและถอยหลังไป
"คุณรู้ทักษะไฟประหลาด?"
อ่าวเทียนซวงถามอย่างเคร่งขรึม
"น่าแปลกมากเหรอ?"
หลินหยางสะบัดไฟประหลาดและกล่าว "ไฟประหลาดสามารถเอาชนะทักษะหิมะน้ำแข็งเหล่านี้ของพวกคุณได้ คุณ คิดจะเป็นคู่ต่อสู้ของผมอย่างนั้นเหรอ?"
"อย่าเพิ่งรีบดีใจไปหน่อยเลย!"
อ่าวเทียนซวงกล่าวอย่างเกรี้ยวกราดพร้อมกับพุ่งโจมตีอีกครั้ง
ทว่าหลินหยางราวกับไม่ยอมอยู่เฉยอีกต่อไปและจากนั้นก็กระโดดขึ้นกลางอากาศ
"หิมะจงมา!"
ตู้ม!
จู่ๆ ก็มีหิมะตกลงมาจากท้องฟ้า
และสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวก็คือหิมะที่ตกลงมานั้นกลับถูกห่อหุ้มด้วยไฟประหลาดพร้อมกับพุ่งเข้าใส่อ่าวเทียนซวงอย่างรุนแรง
อ่าวเทียนซวงทำหน้าเคร่งเครียดและรีบยกดาบขึ้นป้องกัน
ตู้ม!
ไฟประหลาดและหิมะได้ถาโถมเข้าใส่ดาบหิมะอย่างรุนแรง
ทำให้เกิดประกายไฟและเศษหิมะแตกกระจายไปทั่ว
จากนั้นดาบหิมะก็หักลงทันที
เป็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัวมาก!
อ่าวเทียนซวงจับจ้องด้วยสีหน้าเยือกเย็น
เขารับรู้ได้ว่าความต่างระหว่างความสามารถของเขาและหลินหยางนั้นต่างกันไม่มาก
ทว่าอีกฝ่ายกลับมีทักษะไฟประหลาดหลากสี แถมยังเป็นไฟประหลาดหลากสีระดับสูงอีกด้วย!
ไฟประหลาดประเภทนี้ได้ปิดกั้นความสามารถและพลังหิมะที่หนาวเหน็บของเขาไปได้อย่างสมบูรณ์
หากยังสู้ต่อไปเช่นนี้ อ่าวเทียนซวงจะต้องตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างแน่นอน
แต่หากไม่ฆ่าหลินหยาง ตำแหน่งของเขาจะต้องได้รับผลกระทบอย่างแน่นอน
"ถ้างั้นก็คงต้องใช้ไม้ตายแล้วล่ะ!"
อ่าวเทียนซวงแอบตะคอกและเหลือบมองดาบหิมะที่หักลงในมือและโยนทิ้ง จากนั้นก็หยิบอัญมณีสีฟ้าที่มีขนาดใหญ่พอๆ กับไข่ไก่ออกมา
และปล่อยพลังเข้าไปข้างในอัญมณี
ทันใดนั้นเอง อัญมณีเม็ดนั้นก็เปล่งงแสงประกายระยิบระยับ
"นี่คืออัญมณีเทพเฟิงเสวี่ย!"
อ่าวหานเหมยหน้าเปลี่ยนสีและจากนั้นก็ตะโกนออกไป "ถอย! รีบถอยไปเร็วเข้า!"
ทุกคนต่างพากันร่นถอยออกไปอย่างตื่นตระหนก
แม้แต่องครักษ์หิมะเหล่านั้นก็ไม่กล้ายืนเฉยและต่างพากันถอยหลังออกไป
หลินหยางเฝ้ามอง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...