สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3156

เมื่อผู้คนได้ยินก็ต่างพากันรีบหันหลังกลับ

จากนั้นก็เห็นปีกขนาดมหึมาของนกน้ำแข็งได้ตกลงสู่พื้นลง

ทุกคนต่างพากันรีบหลบ

อ่าวเวยอินสูดหายใจเข้าและรีบอุ้มอ่าวหานเหมยไปหลบข้างๆ จึงทำให้หลบปีกยักษ์ที่ตกลงมาได้อย่างหวุดหวิด

ผู้คนต่างพากันมองออกไป

"ดูเหมือนว่านกน้ำแข็งตัวนี้จะตายแล้ว?"

มีคนร้องอุทานเบิกตากว้างด้วยเสียงสั่น

"ตายแล้ว?"

ชายชราทำหน้าไม่เชื่อและคอยจับจ้องนกน้ำแข็งอยู่นานก่อนจะหันไปกล่าวเสียงเคร่งขรึม "นายเดินไปดู!"

"อ๋า?"

ชายคนนั้นสะดุ้งด้วยความตกตะลึง

"ยังไม่รีบไปอีก?"

ชายชราตะคอก

ชายคนนั้นรู้ว่าหนีไม่พ้นจึงได้กัดฟันเดินเข้าไปอย่างลำบากใจ

แต่ชายคนนั้นยังไม่ทันเข้าใกล้ร่างของนกน้ำแข็ง

ตู้ม!

จากนั้นก็เห็นนกน้ำแข็งตัวสั่นสะท้านอย่างแรงและร่างขนาดมหึมาก็ฉีกขาดเป็นพันๆ ชิ้นและทำให้ภูเขาสั่นสะเทือนทันที

ทุกคนต่างพากันตกใจ

ส่วนชายคนนั้นที่เดินเข้าไปใกล้ก็ได้รีบวิ่งถอยหลังอย่างรวดเร็ว

"เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

อ่าวหานเหมยเบิกตากว้างและถามอย่างเหม่อลอย

อ่าวเวยอินได้พูดอะไรและได้แต่ขมวดคิ้ว

"ดู ดูเหมือนว่ามันจะยังตายไม่ดี!"

ชายคนนั้นกล่าวเสียงสั่น

"ยังตายไม่สนิท? แต่เท่าที่สังเกตดูลมหายใจของมันแทบไม่เหลือแล้วด้วยซ้ำ! ในเมื่อยังตายไม่สนิท งั้นก็ช่วยมันหน่อยแล้วกัน! นายไปตัดหัวมันมาเดี๋ยวนี้!"

ชายชราตะคอกขึ้นอีกครั้ง

"เอ่อ...เอ่อ...."

ชายคนนั้นมีหรือจะกล้าทำอะไรเสี่ยงตายขนาดนั้น

"นายไม่ไปก็ถือว่าทรยศหักหลังฉัน ทรยศหักหลังเผ่าตระกูลซวง! นายคิดจะเป็นกบฏต่อเผ่าตระกูลซวงอย่างนั้นเหรอ?"

ชายชราตะคอกเสียงดังและพยายามบีบบังคับชายคนนั้นอย่างถึงที่สุด

ชายคนนั้นทำหน้าเศร้า "คุณครับ หรือเราลองไปเรียกคนที่ตระกูลมาช่วยดีไหม?"

"โง่เขลาที่สุด หากรายงานพวกเขาไปมีหรือที่เราจะได้แบ่งปันร่างของนกน้ำแข็งนี้เพียงลำพัง? หากเผ่าตระกูลซวงของเราได้ศพของนกน้ำแข็งนี้จะต้องเป็นเรื่องวิเศษมากแน่ๆ ถึงตอนนั้นใครก็ไม่อาจคิดเอาชนะเราได้!"

ชายชราสบถด่า

ชายคนนั้นไม่มีข้ออ้างอื่นและรวบรวมความกล้าขยับเข้าไปใกล้อีกครั้ง

น้ำแข็งที่อยู่ภายนอกได้แตกเป็นเสี่ยงๆ เสมือนว่าศพของมันกำลังจะระเบิดออกยังไงยังงั้น

ทุกคนต่างคอยจ้องมองจนแทบลืมหายใจ

ตู้ม!

จากนั้นก็มีเสียงดังกึกก้องขึ้นอีกครั้ง

"เสียงจากในท้องของมันเหรอ?"

อ่าวหานเหมยเหมือนได้ยินอะไรและอดไม่ได้ที่จะร้องอุทานออกมา

"ท้องของมัน?...เหมือนมีอะไรอยู่?"

ยอดฝีมือของเผ่าตระกูลซวงเองก็ร้องตะโกน

"เร็วเข้า รีบตัดหัวมันเร็วเข้า!"

ชายชรารู้สึกได้ถึงความผิดปกติจึงได้รีบตะโกนออกไป

ชายคนนั้นกัดฟันกรอดและพุ่งเข้าใส่นกน้ำแข็งและจากนั้นก็ยกดาบขึ้นฟันไปที่หัวของมัน

แต่ขณะนี้เอง

ครื่น!

จู่ๆ แผ่นหลังของนกน้ำแข็งก็ถูกเจาะจนทะลุและจากนั้นสารสีน้ำเงินชนิดหนึ่งก็ไหลออกมาจนเอ่อล้นไปทั่วทั้งภูเขา

อุณหภูมิลดลงอย่างต่อเนื่องและได้ลดลงถึงกว่าลบพันองศา

วินาทีนี้ ใครๆ ก็ต่างรู้ว่านกน้ำแข็งได้ตายลงแล้ว!

สัตว์ร้ายที่ไม่มีใครสู้ได้ตัวนี้...กลับล้มลงอย่างไม่เหลือชิ้นดี!

เป็นเพราะอะไรกันแน่?

ใครเป็นคนฆ่ามัน?

ทุกคนต่างสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่บริเวณแผ่นหลังของนกน้ำแข็ง

ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เมื่อมองไปทางนั้นก็พบว่ามีชายร่างกำยำคนหนึ่งกำลังค่อยๆ เดินออกมาจากบริเวณแผ่นหลังที่เป็นรูของนกน้ำแข็ง

อ่าวหานเหมยสูดหายใจเข้าและมองไปอย่างเหม่อลอย

"เป็นไปไม่ได้!"

อ่าวเวยอินร้องเสียงหลง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน