สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3175

ไม่มีใครเข้าใจผู้นำพันธมิตรหลินคนนี้

ปฏิบัติต่อจิ้งจอกโลหิต อ่อนแอจนไม่มีเหตุผล และพันธมิตรคนอื่นที่ไม่หวาดกลัวจิ้งจอกโลหิต ก็ไม่มีความเมตตา

ชั่วขณะนี้ คนจำนวนมากก็ดูถูกเหยียดหยามผู้นำพันธมิตรหลิน ชื่อเสียงก็ยิ่งเสื่อมลง

แต่หลินหยางก็ไม่สนใจ ยังคงกลั่นยาอายุวัฒนะในห้องต่อไป ร่วมกับนักปรุงยาอายุวัฒนะนับพันที่ถูกส่งไปเพื่อเตรียมมอบให้จิ้งจอกโลหิต

จนกระทั่งถึงรุ่งสางวันต่อมา

ในที่สุดเม็ดยานับล้านก็ถูกรวบรวมเข้าด้วยกัน

แน่นอนว่า เวลาสั้นๆเพียงสามวัน ทุกคนก็ไม่สามารถกลั่นยานับล้านได้ ในโกดังนี้ส่วนมากจะเป็นของพันธมิตรชิงเซวียน

จะทำยาเม็ดอายุวัฒนะจำนวนมากแบบนี้ เวลาเพียงไม่กี่วันไม่พอแน่นอน

และยิ่งคนของจิ้งจอกโลหิตยังต้องการคุณภาพสินค้าที่ดีอีก

“นำไปบรรจุใส่รถทั้งหมด!”

หลินหยางโบกมือขึ้น ทุกคนก็เริ่มขนย้ายยาเม็ด

เม็ดยาใช้กล่องเงินขนาดใหญ่ในการบรรจุ ทุกกล่องจะมียานับหมื่นเม็ด ทั้งหมดสิบแปดกล่อง

หลังจากที่จัดเตรียมเป็นระเบียบแล้ว หลินหยางก็โบกมือขึ้น“ออกเดินทางเถอะ”

“ครับ”

เร็วมาก คนของพันธมิตรชิงเซวียนก็มาถึงถนนใหญ่ที่ยังสร้างไม่เสร็จ

คนของจิ้งจอกโลหิตก็รอคอยอยู่นานแล้ว

คนเหล่านี้คาดไม่ถึงว่าจะคาบบุหรี่ คุยเรื่อยเปื่อยกัน มีเสียงหัวเราะดังขึ้นมาไม่ขาดสาย

เห็นหลินหยางมาถึงแล้ว ทุกคนก็ลุกขึ้นยืน บางคนก็นั่งไขว่ห้าง บางคนก็นอนอยู่บนพื้น หยอกล้อกัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความสนุก

“นี่!ท่านหลินของพวกเรามาแล้ว!เพื่อน พวกนายเกิดอะไรขึ้น?ยังไม่รีบมาต้อนรับท่านหลินอีก?”

ชายหน้าตาอัปลักษณ์คนนั้นกระโดดลุกขึ้นมา ตบมือพลางหัวเราะ

“อ้อ!ต้อนรับท่านหลิน!”

“ท่านหลินสง่าผ่าเผยบึกบึนเข้มแข็ง!”

“ฮ่าๆ”

ทุกคนพากันล้อเล่น บางคนก็พูดเสียดสี

ทุกคนก็โกรธจนหน้าแดง

แต่หลินหยางไม่พูดจา เดินเข้าไปด้านหน้า และโบกมือ

กล่องขนาดใหญ่สิบแปดกล่องถูกผลักไปข้างหน้า

“พวกนายต้องการยา อยากจะตรวจสอบไหม?”

หลินหยางพูดอย่างใจเย็น

“เปิดพวกเราจะดู!”

ชายหน้าตาอัปลักษณ์พูดพลางหัวเราะ

คนที่อยู่ด้านข้างรีบนำกล่องหนึ่งในนั้นเปิดออกทันที

กลับเห็นข้างในเต็มไปด้วยเม็ดยาแล้ว

ชายหน้าตาอัปลักษณ์หยิบเม็ดยาขึ้นมาตามอำเภอใจ และสูดดม ดวงตาทั้งสองข้างอดไม่ได้ที่จะเบิกตาโต

“ดี!ดี!ยาดี!ดูเหมือนว่าท่านหลินจะเป็นคนซื่อสัตย์!ผมไม่เคยเห็นยาที่มีคุณภาพแบบนี้มาก่อน!ฮ่าๆๆ”

“ยาเหล่านี้ส่วนใหญ่ฉันจะเป็นคนกลั่นด้วยตัวเอง เป็นธรรมชาติที่จะต้องดี ส่วนที่เหลือเป็นยาสำรองของพันธมิตรชิงเซวียน”

หลินหยางพูด

“เหอะ ในเมื่อท่านหลินตรงไปตรงมาแบบนี้ พวกเราก็ไม่ใช่คนไม่รักษาคำพูด!ถนน พวกคุณซ่อมแซมต่อไป เพียงแต่ซ่อมได้แค่ตรงนี้ ถนนที่เหลือถ้าอยากจะซ่อม ก็ต้องจ่ายเงิน!”

ชายหน้าตาอัปลักษณ์พูดพลางหัวเราะ

“นายพูดว่าอะไรนะ?”

ฉู่ชิวถลึงตาโต อยากจะสั่งสอน หลินหยางรีบขวางทันที และพูด“ถนนที่เหลือต้องจ่ายเงินเท่าไหร่?”

“สองล้าน!”

ชายหน้าตาอัปลักษณ์คิดไตร่ตรอง สุดท้ายก็ยื่นนิ้วมือออกมาสองนิ้ว

“ยาเหล่านี้ได้ควักสำรองของพวกเราพันธมิตรชิงเซวียนแล้ว ฉันจะทำยาให้นายสองล้านได้ยังไง?”

หลินหยางส่ายหน้า

“ไม่มีก็สามารถกลั่นได้ คุณสามารถละทิ้งโครงการไว้ก่อนได้ เมื่อไหร่ที่ทำเสร็จแล้ว ก็ค่อยให้เงินและเริ่มทำงาน!”

ชายหน้าตาอัปลักษณ์พูดพลางยิ้ม

“ท่านหลิน คนกลุ่มนี้ทำเกินไปแล้ว!พวกเขารีดไถพวกเขา!”

“ฉันพูดแล้วว่า คนแบบนี้ ยิ่งไม่ขัดขวางพวกเขา พวกเขาก็ยิ่งได้คืบจะเอาศอก!”

“จำเป็นต้องสั่งของพวกมัน!”

คนที่อยู่ด้านหลังสีหน้าเต็มไปด้วยความดุร้าย ทยอยกันเข้ามาพูดกับหลินหยาง

“สั่งสอนพวกเรา?ได้สิ พวกนายก็ลองดู!ฉันก็อยากจะรู้ว่าฝีมือของพวกนายเป็นยังไง!”

ชายหน้าตาอัปลักษณ์พูดเสียงเย็นชา พร้อมกับสีหน้าดูถูก

ทุกคนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ พากันจ้องหน้าหลินหยาง รอแค่เขาสั่ง

แต่…หลินหยางเงียบไปสักพัก เงยหน้าและพูด“สองล้านก็สองล้านเถอะ ฉันซ่อมถนนนี้ให้เสร็จก่อน ถนนที่เหลือ รอให้ฉันจัดเตรียมยาเสร็จแล้ว ก็จะมอบให้พวกนาย！”

“ฮ่าๆ”

คนที่อยู่ด้านหลังของชายหน้าตาอัปลักษณ์ก็พากันหัวเราะจนท้องแข็ง

ในสายตาของทุกคนก็คือดูถูกหลินหยาง

“ดี!ดี!ท่านหลินใจกว้าง!ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเราก็รอข่าวคราวแล้วค่อยทำงาน!”

ชายหน้าตาอัปลักษณ์หัวเราะเยาะเย้ย โบกมือขึ้น“นำของขนย้ายกลับไป!”

“ครับ!”

คนของจิ้งจอกโลหิตมือเท้าพันกัน เริ่มขนย้ายยา

แต่กลุ่มคนของพันธมิตรชิงเซวียนที่อยู่ด้านหลังหลินหยางก็ผิดหวังมาก

พวกเขาไม่เข้าใจ หลินหยางแม้แต่…ก็สามารถอดทนได้!

คนของจิ้งจอกโลหิตขนย้ายอย่างรวดเร็ว

หลินหยางยังยืนอยู่ที่เดิม เฝ้ามองพวกเขาจากไป

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ทันใดนั้นหลินหยางก็นั่งท่าสมาธิลงไป

“ท่านหลิน พวกเรายังรออะไรที่นี่?”

สมาชิกพันธมิตรคนหนึ่งพูดด้วยความโกรธ

“รอคน”

หลินหยางหลับตาทั้งสองข้างพลางพูด

“รอคน?รอใครเหรอ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน