สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3187

ทุกคนปรบมือ อมยิ้มมองคนที่เดินเข้ามา ในสายตาของแต่ละคนเต็มไปด้วยความเคารพนับถือ

คนที่มีชื่อเสียงบางคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลี่เทียนหวังรวมทั้งฉีซือโหมว ก็เริ่มที่จะเดินออกมาข้างหน้าหรือโอบกอดและจับมือ หรือทำการจูบแก้มแบบตะวันตก

หลี่เทียนหวังอมยิ้มตลอดทาง มีมารยาทที่เหมาะสม สง่างามเป็นอย่างมาก

แต่ฉีซือโหมวกลับมีสีหน้าเศร้าหมอง

คาดว่าเขาก็คาดไม่ถึงว่า จะมีคนก่อเรื่องในงานเลี้ยงที่ตนเองจัดขึ้น

ฉีซือโหมวเผชิญหน้ากับเสียงปรบมือด้วยความยินดีของบรรดาผู้คน และเดินมาถึงตรงหน้าซ่งจิงและคนคนอื่นๆ

"ผู้กำกับฉี!"

ซ่งจิงตะโกนด้วยใบหน้าอันเคร่งขรึม

"ซ่งจิง บอกฉันได้ไหมว่าคุณหมายความว่าอะไร?"

ฉีซือโหมวกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"คุณปู่! อย่าว่าแต่ผู้หญิงคนนี้คุกคามพี่อี้เฟิงในงานเลี้ยงของพวกเรา คาดไม่ถึงว่ายังไม่ยอมรับผิดอีก และซ่งจิงกับซูหยูก็เข้าข้างเธออีก ปฏิเสธที่จะยอมรับ และยังใช้อำนาจคุกคามครอบครัวของพวกเราอีก..........."

ฉีหวานอวี่ตะโกนออกมาทันที

"คุณหุบปาก ในที่แห่งนี้คุณไม่มีคุณสมบัติที่จะพูด!"

ไม่รอให้หลานสาวพูดจบ ฉีซือโหมวก็ตะคอกขึ้นทันที เพื่อหยุดเธอ

ฉีหวานอวี่ตกตะลึง ยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ถูกฉีเฟยหลงดึงกลับมา

"พอได้แล้ว ให้คุณปู่เป็นคนจัดการเถอะ"

ฉีเฟยหลงกล่าวกระซิบ

ภายในใจของฉีหวานอวี่รู้สึกโมโห แต่ก็เพียงแค่เท่านั้น

"ซ่งจิง! คุณฟังนะ สรุปแล้วเรื่องนี้จะเป็นอย่างไร ฉันไม่ได้สนใจที่จะรู้ ตอนนี้ฉันมีเพียงแค่เส้นทางเดียวให้คุณไป! คุณไปนั่งที่โต๊ะทางด้านนั้นเดี๋ยวนี้ แล้วห้ามมายุ่งเกี่ยวอะไร ห้ามถามอะไรทั้งสิ้น และอีกสักครู่ก็ดื่มเหล้าเพื่อเคารพฉันก็พอ เข้าใจไหม?"

ฉีซือโหมวกล่าวอย่างนิ่งๆ

คำพูดนี้ ไม่น้อยไปกว่าคำขาดสุดท้าย

ถ้าหากซ่งจิงกล้าปฏิเสธ เช่นนั้นสิ่งที่เขารอคอย ก็คือการลงโทษอย่างเด็ดขาดของฉีซือโหมว

แต่ในเมื่อซ่งจิงกล้าที่จะก้าวออกมาแล้ว แน่นอนว่าจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดเอาไว้แล้ว

"ฉีซือโหมว เรื่องราวมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่มีอะไรพูดยากหรอก ถ้าหากพวกคุณรู้สึกว่าคุณซูเหยียนมีปัญหา! พวกเราก็ดำเนินการไปตามขั้นตอนของกฎหมาย ส่วนเรื่องอื่นๆ ฉันก็ยอมรับทั้งหมดแล้ว! อย่างร้ายแรงที่สุด ฉันก็เกษียนก่อนกำหนดก็เท่านั้น!"

ซ่งจิงกล่าวอย่างเยือกเย็น

ทุกคนต่างก็รู้สึกประหลาดใจ

แม้แต่หลี่เทียนหวังก็รู้สึกประหลาดใจ

ถึงแม้ว่าอิทธิพลของซ่งจิงจะเทียบไม่กับฉีซือโหมว แต่ก็นับว่าเป็นที่รู้กันทั่วบ้านทั่วเมือง

《พยัคฆ์สงคราม》ในสองส่วนก่อนหน้านี้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ถ้าหากจะต้องถูกฉีซือโหมวลงโทษด้วยเรื่องนี้ ผลกระทบที่เกิดขึ้นก็คงไม่อาจประมาณการได้

"ผู้กำกับฉี คุณเห็นว่าเป็นอย่างไรล่ะ?"

หลี่เทียนหวังลดเสียงลงแล้วกล่าวถาม

"นี่ไม่ใช่การแสดงฐานะของพวกเราตอนอยู่ในวงการบันเทิงหรอกเหรอ?"

ฉีซือโหมวมีสีหน้าเรียบเฉย แล้วกล่าวอย่างเยือกเย็น: "ซ่งจิงช่างมีความสามารถจริงๆ เขาคิดว่าการถ่ายทำหนังแบบด่วนๆ ไปสองเรื่องแล้ว ก็สามารถตีเสมอกับฉันได้! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันก็จะทำให้คุณได้สมหวังก็แล้วกัน!"

"ผู้กำกับฉี คุณจะทำแบบนี้จริงๆ เหรอ?"

"ทำไม? หลี่เทียนหวังไม่กล้าเหรอ? ถ้าหากเป็นเช่นนี้ คุณก็คอยยืนดูการแสดงอยู่ข้างๆ ก็พอ"

"ผู้กำกับฉีนี่คุณพูดอะไรกัน? พวกเราให้ความร่วมมือมาหลายต่อหลายครั้ง เป็นเพื่อนกันมาสิบกว่าปี แล้วฉันจะรอดูการแสดงได้ยังไง?"

หลี่เทียนหวังครุ่นคิดเล็กน้อย แล้วจึงทำการตัดสินใจ จากนั้นก็พยักหน้าแล้วกล่าวว่า: "ช่างเถอะ ฉันจะช่วยคุณอีกแรงก็แล้วกัน เพียงแต่ฉันมีเรื่องที่จะอยากจะพูดเสียก่อน! ถ้าหากซ่งจิงถูกจัดการแล้ว เค้กก้อนนั้นที่เขาเก็บเอาไว้ คุณจะต้องแบ่งให้ฉันสักคำหนึ่งนะ!"

"วางใจได้ พรุ่งนี้ฉันจะแก้ไขบท แล้วก็เปลี่ยนตัวนักแสดง คุณหาคนใหม่อยู่ไม่ใช่เหรอ? พรุ่งนี้ก็เรียกให้เธอเข้ามา แล้วลงชื่อในบทของซูหยูได้เลย!"

"ฮ่าๆๆ ผู้กำกับฉีพูดแบบนี้ ฉันก็สบายใจแล้ว!"

หลี่เทียนหวังดีอกดีใจเป็นอย่างยิ่ง

ทุกคนพูดคุยกันสองสามคำ แล้วก็ทำการแบ่งอนาคตของซ่งจิงและซูหยู

ฉีซือโหมวโบกมือเล็กน้อย แล้วกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า: "ซ่งจิง เส้นทางนี้คุณเป็นคนเลือกเอง ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันก็จะไม่เกรงใจอีกแล้ว! นับจากนี้ไป โครงการทั้งหมดของกลุ่มภายใต้การบริหารของพวกเรา ก็ขอยกเลิกสัญญาเพียงฝ่ายเดียว ซ่งจิง คุณถูกกลุ่มของพวกเราไล่ออกแล้ว!"

"ไม่ทราบว่าใช่คุณผู้หญิงซูเหยียนไหมครับ?"

ตำรวจนายหนึ่งเดินเข้ามา แล้วกล่าวถามด้วยเสียงเคร่งขรึม

"ใช่ค่ะ"

ซูเหยียนแอบกัดฟัน แล้วพยักหน้าอย่างจริงจัง

"เชิญคุณตามพวกเราไปด้วยครับ!"

ตำรวจกล่าวอย่างแน่วแน่

"คุณผู้ชายคะ คุณซูเหยียนถูกใส่ความ กรุณาฟังพวกเราอธิบายก่อน....." ซูหยูยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ถูกตำรวจตัดบท

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน