“ประธานหลิน บนอินเทอร์เน็ตไม่มีข่าวเกี่ยวกับเหมืองซวนฮวงเต๋อ!”
ชวี่เทียนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและลงชื่อค้นหา ก็ส่ายหน้าพลางพูด
หยางหัวมีพนักงานที่คอยจับตาดูในอินเทอร์เน็ตโดยเฉพาะ ต่อให้ในอินเทอร์เน็ตจะมีเรื่องมากมายเกิดขึ้น ล้วนเป็นเรื่องพิเศษ ก็ต้องติดตามดูในอินเทอร์เน็ต ไม่เพียงแค่จะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นในโลกนี้ และสามารถค้นหายาพิเศษได้ด้วย
สามารถช่วยหลินหยางได้มาก
“ข่าวนี้ได้มาจากไอดีที่ชื่องูหางกระดิ่ง”
ผู้ชายรีบพูดทันที“คนนี้ขายข่าวที่มีค่าโดยเฉพาะ แต่ข่าวของเขาจะไม่ประกาศในอินเทอร์เน็ต พวกเราแค่เสาะหาข่าวที่สามารถทำให้ร่ำรวยขึ้น เขาก็แนะนำข่าวนี้กับพวกเรา พูดว่าแค่พวกเราสามารถได้ครอบครองแร่ซวนฮวงเต๋อซิน ก็สามารถมีทรัพย์สินที่ใช้ไม่หมด พวกเราก็…ก็มาเสี่ยงโชค”
“ใช่เหรอ?”
หลินหยางขมวดคิ้ว
งูหางกระดิ่งนี้ ไม่ใช่แค่ช่วยขนส่งคนจากอวี้วั่ยเข้ามาในแดนมังกรเท่านั้น ยังทิ้งข่าวเหล่านี้ไว้
จุดประสงค์ของเขาคืออะไร?
ถ้าหากเป็นเหมืองซวนฮวงเต๋อ ทำไมถึงต้องทำแบบนี้
แบบนี้จะเป็นการเพิ่มคู่ต่อสู้ให้ตัวเองเพิ่มไหม?
หลินหยางไม่สามารถเข้าใจได้
“ผลการตรวจสอบที่เหมืองซวนฮวงเต๋อเป็นยังไง?”
หลินหยางหันกลับมาถาม
“ตอนนี้ยังไม่พบอะไรที่เรียกว่าซวนฮวง”
ชวี่เทียนส่ายหน้า
“ไม่พบอะไร?”
“ใช่ เขตพื้นที่เจียงเจียวนั้นเดิมทีเป็นที่รกร้างว่างเปล่า ตอนนี้ถูกเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลกับบริษัทหลุยส์ร่วมมือกันพัฒนา เตรียมสร้างสวนสนุกที่หรูหรา ที่รกร้างว่างเปล่าถูกขุดแล้ว แต่ไม่ได้พบอะไรที่เกี่ยวกับเหมืองซวนฮวงเต๋อ ประมาณว่า…เหมืองซวนฮวงเต๋ออาจจะอยู่ลึกลงไปในใต้ดิน!”
ชวี่เทียนพูด
หลินหยางลูบคาง รู้สึกนึกคิดขึ้นมาได้
“คนพวกนี้ส่งมอบให้กองทัพหลงเซวียน ฉันจะไปดูที่เจียงเจียวด้วยตัวเอง”
“ครับ ประธานหลิน!”
ชวี่เทียนพยักหน้า รีบโบกมือขึ้น กลุ่มชายหญิงก็ถูกนำตัวออกไป
หลังจากนั้นชวี่เทียนก็รีบไปเตรียมรถ
“คุณไม่จำเป็นต้องไปกับฉัน ฉันไปคนเดียวสะดวกกว่า”
“ประธานหลิน ท่านขับรถเฟอร์รารี่ หรือว่าขับรถลัมโบร์กินี”
“ที่นั่นเป็นสถานที่ก่อสร้าง ขับรถแบบนั้นมีประโยชน์อะไร?ฉันขี่รถจักรยานสาธารณะเถอะ!”
หลินหยางพูดเสียงเรียบเฉย สแกนคิวอาร์โคดจักรยานหนึ่งคันหน้าโรงเรียน ก็มุ่งหน้าไปที่เจียงเจียว
ใกล้จะถึงเจียงเจียว ก็สามารถมองเห็นดินปรากฏอยู่บนถนนจำนวนมาก รถบรรทุกขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยดินทรายขับอย่างรวดเร็วมุ่งไปสถานที่ก่อสร้าง
สถานที่ก่อสร้างใหญ่มาก และกว้างมาก
หลินหยางขี่ตรงเข้าไป ออกสำรวจดูรอบๆ
“นี่!คุณเป็นใคร?ทำลับๆล่อๆในสถานที่ก่อสร้างของพวกเราทำไม?บุคคลที่ไม่มีตำแหน่งประจำไม่สามารถเข้ามาได้ รีบออกไป!”
คนดูแลสถานที่ก่อสร้างคนหนึ่งวิ่งออกมา และพูดตำหนิเสียงดัง
“ฉันชื่อหลินหยาง เป็นรองประธานของเยว่เหยียนกรุ๊ป!”
หลินหยางพูด
“รองประธาน?”
คนนั้นชะงักไปเล็กน้อย รีบยิ้มและพูด“เดิมทีเป็นรองประธานหลินมาแล้ว!ขอโทษด้วย รองประธานหลิน เมื่อกี้ผมทำผิด เชิญท่านมาด้านนี้ ไปนั่งที่ของผม!”
“ไม่ต้อง ฉันมาดูสถานการณ์ความคืบหน้าของโครงการ!นายไม่ต้องสนใจฉัน!”
หลินหยางพูดจบ ก็ขี่จักรยานไปข้างใน
“วางมาดใหญ่โตใช่ไหม?ก็เป็นแค่แมงดาเกาะภรรยากินเถอะ!”
คนนั้นแอบถ่มน้ำลาย ในสายตามีความเหยียดหยาม
ถึงแม้ว่าหลินหยางจะได้ยินเสียงเล็กเสียงน้อย แต่เขาขี้เกียจจะสนใจ
เร็วมาก หลินหยางก็มาถึงจุดศูนย์กลางที่ว่างเปล่าของเจียงเจียว
ตอนนี้ รถขุดหลายคันกำลังทำงานอย่างหนักในพื้นที่ว่าง
พื้นที่ว่างถูกขุดเป็นหลุมใหญ่
หลินหยางเพิ่งจะเข้าใกล้ ก็ได้กลิ่นอะไรแล้ว สีหน้าเปลี่ยนทันที
“นี้คือ…”
เป็นพลังงานที่บริสุทธิ์!
หรือว่า…นี้ก็คือพลังงานของเหมืองซวนฮวงเต๋อ?
เขานำจักรยานจอดไว้ด้านข้าง เดินเข้าไปข้างหน้า สัมผัสกับพลังงานนี้อย่างละเอียด
แต่ที่ทำให้เขาแปลกใจมากก็คือ ถึงแม้ว่าพลังงานนี้จะบริสุทธิ์มาก แต่ไม่รุนแรง และมีแค่จุดเดียวเท่านั้น!
ถ้าเป็นเส้นของเหมืองซวนฮวงเต๋อ ควรจะส่งกลิ่นพลังงานไปทั่วเขตพื้นที่ไหม?
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...