สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3309

"ความจริงปรากฏแล้วนะ ประธานซู!"

หลี่หนงเยี่ยนหัวเราะเยาะแล้วกล่าว

ภายในสถานีตำรวจ ซูเหยียนอ้าปากเล็กน้อย เป็นเวลาครู่ใหญ่ก็พูดไม่ออก

เธอตระหนักได้ว่า ภายในบริษัทยังมีคนของหลี่หนงเยี่ยนอีก และคนคนนี้ก็จะต้องมีตำแหน่งสูงในบริษัทด้วย ไม่เช่นนั้นก็คงจะไม่อาจทำเรื่องราวได้อย่างหมดจดขนาดนี้

"พวกคุณ......"

ซูเหยียนโมโหจนสั่นไปทั้งตัว แต่ก็จนปัญญา

เพราะหลักฐานไม่เพียงพอ ซูเหยียนจึงไม่อาจฟ้องร้องหลี่หนงเยี่ยนและคนอื่นๆ ได้

ในที่สุดเรื่องราวก็จบลงแบบค้างคา

"ประธานซู คุณฟังสามีที่ไร้ความสามารถของคุณต่อไปเถอะ หากเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลไม่มีพวกเรา ก็คงจะอยู่ไม่ไกลจากการล้มละลายหรอก! พวกเราจะตั้งหน้าตั้งตารอนะ!"

พอออกจากสถานีตำรวจ หลี่หนงเยี่ยนและพรรคพวกก็พูดจาอย่างเต็มไปด้วยการยั่วยุ จากนั้นแต่ละคนก็นั่งรถหรู วางมาดแล้วจากไป

ใบหน้าของซูเหยียนแดงก่ำ เธอกัดเขี้ยวเคี้ยวฟัน

เมื่อกลับถือบริษัท เธอก็กดอารมณ์อันโมโหเดือดดาลภายในใจเอาไว้อีกไม่ไหว และนำโทรศัพท์ตั้งโต๊ะทุบลงบนพื้นอย่างบ้าคลั่ง

โครม!

เสียงดังสนั่น

หลินหยางที่ติดตามมาด้วยมองดูฉากนี้อย่างสงบนิ่ง โดยไม่เอ่ยปากใดๆ

ซูเหยียนฟุบหน้าลงบนแขนและร้องไห้อย่างขมขื่น

เป็นระยะเวลาสักพักหนึ่ง เธอจึงฟื้นตัวกลับมาเป็นดังเดิม

"หลินหยาง คุณว่า ฉันล้มเหลวมากไหม"

เธอกล่าวด้วยเสียงแหบพร่า ดวงตาแดงก่ำ คล้ายกับสูญเสียจิตวิญญาณไปแล้ว

"เรื่องราวไม่ใช่จะไม่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ต้องดูด้วยว่าคุณมีความคิดอย่างไร ถ้าหากคุณล้มเลิกในตอนนี้ แน่นอนว่าจะต้องล้มเหลวเป็นอย่างมาก" หลินหยางกล่าว

"คุณพูดถูก!"

ซูเหยียนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวด้วยเสียงเบาๆ ว่า: "ก่อนหน้านี้ที่คุณตัดสินใจไล่คนเหล่านี้ออกไปจากบริษัทนั้นถูกต้องแล้ว ถ้าหากไม่ไล่คนเหล่านี้ออกไปจากบริษัท เกรงว่าเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลคงจะไม่เกี่ยวข้องกันกับฉันแล้ว ก่อนหน้านี้ฉันยังคิดว่าคุณทำอะไรไม่ดูตาม้าตาเรือ ไม่คำนึงถึงผลลัพธ์ที่ตามมา ตอนนี้ดูเหมือนว่า จะเป็นฉันเองที่มีความรู้ตื้นเขิน สายตาที่ฉันเห็นธาตุแท้ของคนมันสู้คุณไม่ได้โดยสิ้นเชิง........"

"ตราบใดที่ไม่ล้มเลิก ทุกอย่างจะต้องเปลี่ยนเป็นดีขึ้น"

หลินหยางยิ้มแล้วกล่าว

ซูเหยียนพยักหน้า ดูเหมือนว่าจะค่อยๆ ฮึกเหิมขึ้นมาภายใต้การปลุกใจของหลินหยาง

"สองร้อยล้านไม่ใช่จำนวนน้อยๆ ในเมื่อหลี่หนงเยี่ยนและคนอื่นๆ กล้าที่จะลงมือ เช่นนั้นจะต้องเตรียมความพร้อมมาอย่างดีแน่นอน และในบริษัทก็ยังจะต้องมีคนของพวกเธอ ถ้าหากฉันคว้าตัวคนของพวกเธอออกมาได้ บางที....ความจริงอาจจะปรากฏ!"

ซูเหยียนกล่าวอย่างเคร่งขรึม

คนที่สามารถแก้ไขบันทึกการโอนเงินแล้วก็สัญญาได้ จะต้องเป็นคนที่ตนเองไว้ใจเป็นอย่างมาก

จะต้องมีวิธีในการตรวจสอบ

"ต้องการให้ฉันช่วยไหม?"

หลินหยางกล่าวถาม

"ไม่ต้องหรอก หลินหยาง เรื่องนี้ ฉันจะเป็นคนไปจัดการแก้ไขด้วยตัวเอง!"

ซูเหยียนกล่าวอย่างจริงจัง

หลินหยางยิ้มๆ ไม่ได้พูดจา

ครืดๆ ....

ในเวลานี้ จู่ๆ มือถือก็สั่นขึ้นมา

ซูเหยียนจึงหยิบออกมาดูทันที

คนที่โทรเข้ามาก็คือหลุยส์.....

เธอชำเลืองมองหลินหยาง ภายใต้ความลังเลใจ เธอยังคงกดรับสาย

หลังจากที่สนทนากันครู่หนึ่ง บนใบหน้าของซูเหยียนก็เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

พอเธอวางมือถือ ก็จ้องมองหลินหยางด้วยความงุนงง

"เกิดอะไรขึ้น?"

"คุณ....คุณพูดถูกทั้งหมดเลย..."

ซูเหยียนกล่าวด้วยเสียงเบาๆ

"หลุยส์ต้องการเชิญคุณไปทานข้าวเย็นเหรอ?"

"ใช่...เขาบอกว่า...เรื่องนี้จัดการได้ไม่ง่าย เพียงแต่ยังพอมีความหวัง เขาจึงต้องการให้ฉันไปทานอาหารมื้อค่ำกับเขาคืนนี้ และค่อยๆ หารือวิธีแก้ปัญหาในเรื่องนี้โดยละเอียด....."

"ดูเหมือนว่าฉันจะเดาถูก ว่านี่ก็คือเกม"

หลินหยางส่ายหน้า

"เมื่อกล่าวเช่นนี้แล้ว หลี่หนงเยี่ยนและคนอื่นๆ ก็อาจจะเป็นเหมือนกับที่คุณพูดด้วย ที่มีความเกี่ยวพันกันกับหลุยส์......"

"คุณวางแผนว่าจะทำอย่างไรดี? เกมนี้...คุณจะไปไหม?"

หลินหยางกล่าวถาม

"ฉัน....ฉันอยากไป...."

ภายใต้ความลังเลใจของซูเหยียน จึงกล่าวอย่างค่อนข้างลังเลใจ

"คุณต้องการจะตรวจสอบเรื่องนี้ผ่านทางหลุยส์เหรอ?"

"ฉัน....ฉัน....คาดว่าจะใช่....."

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน