บริเวณด้านหน้าของเหมืองแร่ซวนฮวงเต๋อ
สวี่จื่อซวงเหลือบมองดูโทรศัพท์ด้วยสีหน้าไม่เป็นธรรมดชาติเท่าไรนัก
"หัวหน้า เกิดอะไรขึ้น?"
สมาชิกในทีมอดไม่ได้ที่จะถามออกมา
"เจ้าหมอนั่นเริ่มลงมือแล้ว และยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่เพียงปิดทางเข้าออกของเจียงเฉินเท่านั้น แถมยังขอกับทางเบื้องบนไม่ให้ประชาชนในเจียงเฉินออกจากที่พักเป็นเวลาสองชั่วโมงเพื่อทำให้ถนนโล่ง..."
สวี่จื่อซวงกล่าวอย่างเย็นชา
"หัวหน้า เข้าบ้าไปแล้วหรือยังไง? เจ้าหมอนี่คิดจะทำอะไรกันแน่?"
สมาชิกคนหนึ่งร้องอุทานเสียงหลง
"เขาคิดว่าตัวเองเป็นผู้บัญชาการก็เลยทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ? กลุ่มคนต่างชาติที่โหดร้ายพวกนี้ไม่สนใจหรอกว่าเขาจะเป็นใครมาจากไหน!"
สวี่จื่อซวงขมวดคิ้วและกล่าวอย่างเคร่งขรึม "จะปล่อยไว้แบบนี้ต่อไปไม่ได้ หากเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าหมอนั่น ไม่เพียงแค่อาณาจักรมังกรที่จะสั่นคลอน เกรงว่าชื่อเสียงของหน่วยต้องห้ามของเราจะต้องถูกทำลายแน่ เพราะเรามาถึงที่นี่แล้ว แต่ยังทำให้เกิดเรื่องขึ้นกับผู้บัญชาการ แบบนี้เราไม่สามารถรายงานภารกิจกับเบื้องบนได้แน่!"
"เบื้องบนโยกย้ายเรามาที่นี่ก็เพื่อจัดการชาวต่างชาติที่อยู่ในเจียงเฉิน โดยเฉพาะกษัตริย์ซิวหลัว หากสถานการณ์เป็นไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้ แบบนี้เราจะอยู่ในหน่วยต้องห้ามต่อไปได้ยังไง?"
สมาชิกหญิงคนหนึ่งกล่าวด้วยความกังวลใจ
"หัวหน้า รายงานกลับไปที่เบื้องบนดีกว่า!"
"ไม่มีประโยชน์ เขาคือผู้บัญชาการ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเบื้องบนถึงมีความเชื่อมั่นในตัวเขานัก! ฉันพูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์!"
สวี่จื่อซวงส่ายหน้า
"งั้น...งั้นควรทำยังไงดี?"
"เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว คงต้องรีบจัดการเรื่องที่นี่ให้จบโดยเร็วที่สุด!"
สวี่จื่อซวงจ้องมองไปที่สถานที่ก่อสร้างที่เต็มไปด้วยหลุมที่ถูกขุดโดยรถขุดและพูดอย่างเคร่งขรึม "ที่คนที่แข็งแกร่งอย่างกษัตริย์ซิวหลัวเดินทางมาที่นี่ไม่ใช่เพื่อเหมืองแร่ซวนฮวงเต๋อหรอก แต่เพราะแร่ซวนฮวงเต๋อซินต่างหาก! หากเราได้แร่ซวนฮวงเต๋อซินมาครอง ชาวต่างชาติเหล่านี้จะออกไปจากที่นี่เอง โดยไม่จำเป็นต้องให้เราเป็นคนขับไล่!"
"แต่การจะได้แร่นี้มาต้องใช้เวลา ได้ยินมาว่าหากจะเอาไปโดยพลการอาจก่อให้เกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติตามมาได้! จำเป็นต้องเลือกช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการเอาออกมาจึงจะไม่ทำให้เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงอะไร!"
"ฉันรู้ ฉันเลยสั่งให้เสี่ยวจ้าวตรวจสอบช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการนำแร่ซวนฮวงเต๋อซินนี้ออกมา!"
สวี่จื่อซวงหันไปมองใครคนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลออกไป
จ้าวเซียงสมาชิกคนหนึ่งของทีมหน่วยต้องห้าม ตอนนี้เขากำลังเครื่องมือที่ดูน่าซับซ้อนอย่างหนึ่งเพื่อตรวจจับอะไรบางอย่าง สายตาของเขาพยายามจับจ้องไปที่เครื่องมือนั้นอย่างไม่ละสายตาและมือก็คอยถือปากการาวกับกำลังคิดคำนวณอะไรบางอย่าง
เวลาผ่านไปจ้าวเซียงก็เงยหน้าขึ้นมา
"เป็นยังไงบ้าง?"
สวี่จื่อซวงรีบหันไปมอง


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...