สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3333

สวี่จื่อซวงเบิกตากว้างและใจเต้นแรง

เธออ้าปากเหมือนจะพูดอะไรแต่ก็พูดไม่ออก ทำได้เพียงเดินไปข้างหน้าพร้อมกับอาเหม่ยอย่างเหม่อลอย

สมาชิกทีมหน่วยต้องห้ามเดินผ่านฝูงชนที่กำลังคุกเข่าอยู่กับพื้น

แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวขณะจ้องมองชาวต่างชาติเหล่านี้ที่ดูน่าเวทนา

และหนึ่งในนั้นก็มียอดฝีมือจำนวนมาก

ผู้ที่ล้มไม่นับว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด!

นอกจากนี้ยังมียอดฝีมือที่น่าสะพรึงกลัวที่สามารถกำจัดหน่วยต้องห้ามลงได้!

วินาทีนี้ พวกเขาล้วนต่างคุกเข่าลงกับพื้นและต่างสั่นสะท้านด้วยอาการหวาดกลัว

ราวกับกระต่ายที่ตื่นตระหนกตกใจ!

นี่ต้องเป็นฉากที่น่าสะพรึงกลัวแค่ไหนกัน!

หากไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง พวกเขาก็คงไม่มีทางเชื่ออย่างแน่นอน!

ไม่นานทุกคนก็เดินผ่านฝูงชนไปยังเบื้องหน้า

ที่แท้กลุ่มคนที่ยืนอยู่หน้าสุดก็คือคนของหยางหัว

ชวี่เทียน กงซีหยุนต่างก็อยู่ที่นั่น!

และตรงกลางของพวกเขาก็มีเก้าอี้วางไว้หนึ่งตัว

โดยมีหลินหยางนั่งดื่มน้ำชาอยู่ที่เก้าอี้ตัวนั้น

"ผู้บัญชาการหลิน?"

สวี่จื่อซวงร้องเสียงหลง

"หัวหน้าสวี่ คุณมาแล้วเหรอ? ไม่เป็นไรใช่ไหม?"

หลินหยางวางถ้วยน้ำชาลงและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ไม่...ไม่เป็นไรค่ะ..."

สวี่จื่อซวงดึงสติและทันใดนั้นก็นึกอะไรได้พร้อมกับรีบหันไปมองจุดศูนย์กลางและกล่าวอย่างร้อนใจ "ผู้บัญชาการหลิน แร่ซวนฮวงเต๋อซินถูกคนเอาไปแล้ว ที่นี่จะต้องเกิดภัยพิบัติขนาดใหญ่แน่นอน! คุณรีบตามฉันออกไปจากที่นี่เถอะ ไม่งั้นจะไม่ทันเวลาเอาได้!"

เมื่อพูดจบก็มีคนของหยางหัวจำนวนมากต่างพากันหัวเราะ

สวี่จื่อซวงตกใจและมองไปที่ผู้คนด้วยความรู้สึกประหลาดใจ

"หัวหน้าสวี่ไม่ต้องกังวลไป ลำแสงที่เห็นนั้นผมเป็นคนจงใจทำขึ้นมาเอง จุดประสงค์ก็เพื่อดึงดูดให้ชาวต่างชาติในเจียงเฉินมาที่นี่ ความจริงแล้วแร่ซวนฮวงเต๋อซินยังอยู่ใต้ดิน"

หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"อะไรนะ?"

สวี่จื่อซวงสูดหายใจเข้า

เธอคิดไม่ถึงเลยว่าสิ่งนี้จะสร้างเลียนแบบขึ้นมาได้

ทว่าสวี่จื่อซวงกลับไม่ได้รู้สึกโล่งใจเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นนี้

เธอยังคงหันไปมองข้างหน้า

จากนั้นเธอก็เห็นกษัตริย์ซิวหลัวยืนอยู่ข้างลำแสงนั้นเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรและจากนั้นก็หันมามองทางนี้ แววตาของเขาจับจ้องไปที่กลุ่มคนที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้น

เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยหลายคนก็ทำให้แววตาของกษัตริย์ซิวหลัวดูระมัดระวังขึ้น

"คุณ คุณบอกได้ไหมว่าคุณชื่ออะไร?"

กษัตริย์ซิวหลัวกล่าวด้วยรอยยิ้มขณะหันมาพูดกับหลินหยาง

"พวกเขาเรียกผมว่าหมอเทวดาหลิน"

หลินหยางกล่าว

"หมอเทวดาหลิน?"

กษัตริย์ซิวหลัวเคยได้ยินชื่อนี้ แต่กลับไม่ได้รู้จักคุ้นหูเท่าไรนัก

เพราะปกติแล้วเขามักใช้ชีวิตอาศัยอยู่นอกอาณาจักร ฉะนั้นจึงไม่ได้รู้อะไรกับเรื่องในอาณาจักรมังกรเท่าไรนัก

แต่เหตุการณ์ที่น่าแปลกประหลาดใจเช่นนี้ทำให้เขาต้องระมัดระวังตัวมากขึ้น

โดยเฉพาะเมื่อเห็นทีมหน่วยต้องห้ามต่างยืนอยู่ข้างหลินหยางอย่างเคารพนอบน้อม...สิ่งนี้ทำให้กษัตริย์ซิวหลัวพยายามคาดเดาถึงตัวตนที่แท้จริงของชายคนนี้...

"คุณคือกษัตริย์ซิวหลัวจากนอกอาณาจักรมังกรใช่ไหม?"

หลินหยางจ้องมองเขาและกล่าวอย่างเรียบเฉย "เพราะคุณแอบบุกรุกเข้ามาในอาณาจักรมังกรและเข่นฆ่าผู้คน ซึ่งเป็นการกระทำที่ร้ายแรงอย่างมากในอาณาจักรมังกรของเรา ฉะนั้นผมขอจับคุณในฐานะที่ผมเป็นผู้บัญชาการใหญ่แห่งอาณาจักรมังกร ตอนนี้คุณ...จะยอมจำนนแต่โดยดี? หรือยังคิดจะสู้?"

"ผู้บัญชาการ?"

กษัตริย์ซิวหลัวหน้าซีดเผือด

เขารู้ดีว่าหมายถึงอะไร

ผู้ที่สามารถขึ้นเป็นผู้บัญชาการใหญ่ได้นั้นจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน!

"ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าอาณาจักรมังกรจะมีผู้บัญชาการที่อายุน้อยอย่างคุณ ผู้บัญชาการที่ผมรู้จักล้วนเป็นคนที่อายุมากแล้วทั้งสิ้น!"

กษัตริย์ซิวหลัวกล่าว

"เรื่องนี้ไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือสิ่งที่ผมพูดออกไป คุณจะยอมจำนนแต่โดยดีหรือยังคิดจะต่อสู้?"

หลินหยางกล่าว

"คุณ นี่คุณกำลังข่มขู่ผมอย่างนั้นเหรอ?"

กษัตริย์ซิวหลัวขมวดคิ้ว

ไม่เคยมีใครกล้าพูดเช่นนี้กับเขาเลยในชีวิตนี้

"ผมกำลังแจ้งให้คุณทราบ? ข่มขู่คุณ?"

หลินหยางส่ายหน้า "คุณไม่เหมาะ!"

วินาทีนี้กษัตริย์ซิวหลัวรู้สึกโกรธแค้นขึ้นมาในใจ

ดูถูกกันชัดๆ!

นี่ถือเป็นการดูถูกเหยียดหยามยอดฝีมือผู้แข็งแกร่งนอกอาณาจักรมังกรที่ยิ่งใหญ่!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน