สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3352

"แม่ทัพหลิน?"

เฉิงซานเหอตกตะลึง

"คารวะแม่ทัพมังกร!"

ทุกคนคารวะตามๆ กัน

"ไม่ต้องเกรงใจหรอก"

หลินหยางแสดงเจตนาให้นั่งลง หลังจากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องประชุม แล้วเอ่ยปากกล่าวว่า: "ผู้อาวุโส ฉันได้ไต่สวนเชลยของ'หยงเย่'คนนั้นแล้ว ตามคำสารภาพของเขา ผู้บังคับบัญชาอันชิงได้ดำเนินการส่งกองกำลังอันชิงทั้งหมด เดิมทีวางวางแผนที่จะยึดฐานที่มั่นที่สามเพื่อใช้เป็นกองบัญชาการ และจัดตั้งสถานที่ตั้งของกองกำลังในการบุกทะลวงแนวป้องกันของชายแดนตอนเหนือ เพียงแต่ฉันคิดว่าเขาน่าจะได้รับข่าวความพ่ายแพ้ของทหารเถื่อน และเกินครึ่งก็อาจจะถอนทัพออกจากหุบเขาม้า หากจู่ๆ ผู้อาวุโสก็นำกองกำลังออกมาโจมตี ก็อาจจะไม่สามารถเอารัดเอาเปรียบได้"

"คุณพูดมีเหตุผล! ฐานที่มั่นที่สามมีความสำคัญเช่นนี้ อันชิงจะต้องเคลื่อนทัพเข้ามาที่นี่อย่างแน่นอน บัดนี้ทหารเถื่อนพ่ายแพ้แล้ว กองกำลังของอันชิงก็จะต้องถอนทัพออกจากหุบเขาม้าอย่างแน่นอน....เฮ้อ แม่ทัพหลิน เป็นฉันที่ขาดการตรึกตรองเอง"

เฉิงซานเหอพยักหน้า แล้วเอียงหน้าไปกล่าวว่า: "ออกคำสั่งไป ว่าให้ตั้งแนวป้องกัน และให้กองกำลังทหารตั้งค่ายอยู่ที่นี่ หลังจากที่ซ่อมแซมม่านแสงกลับคืนสู่สภาพเดิมแล้ว ค่อยถอนทัพกลับไปยังฐานที่มั่น"

"ครับ"

ดวงตาของทหารทุกคนปรากฏความผิดหวัง แต่ก็จนปัญญา

หลินหยางมีสีหน้าประหลาดใจ: "ผู้อาวุโส ไหนๆ ก็มาแล้ว ทำไมจะต้องยึดติดกับเรื่องนี้ด้วยล่ะ?"

"ม่านแสงไม่อาจซ่อมแซมให้กลับคืนสู่สภาพเดิมได้ชั่วคราว ถ้าหากนำกองกำลังทหารออกไป ก็ไม่อาจจะปกป้องสถานที่แห่งนี้ได้อย่างแน่นอน และทำได้เพียงจัดกองกำลังทหารไปประจำที่แห่งใดแห่งหนึ่ง!"

เฉิงซานเหอส่ายหน้า

"ทำไมถึงไม่เริ่มโจมตีเลยล่ะ?"

"เริ่มโจมตี?"

เฉิงซานเหอตกตะลึง แล้วมองหลินหยางด้วยความงุนงง: "แม่ทัพหลิน เมื่อครู่นี้คุณพูดว่า ไม่อาจจู่โจมหุบเขาม้าตามอำเภอใจได้ไม่ใช่เหรอครับ? แล้วทำไมถึงจะให้พวกเราเริ่มโจมตีล่ะครับ?"

"การเริ่มโจมตีที่ฉันพูดถึง ไม่ใช่การจู่โจมหุบเขาม้า"

หลินหยางส่ายหน้าแล้วกล่าว

"นั่นคือ....."

ภายใต้ความตกใจของเฉิงซานเหอ จู่ๆ ก็นึกอะไรขึ้นได้ จึงหายใจถี่ขึ้นมาทันที และมองไปยังหลินหยางด้วยความประหลาดใจ

"ในเมื่อกองทัพใหญ่ของอันชิงรวมตัวกันอยู่ที่หุบเขาม้า มีเจตนาที่จะปักหลัก เช่นนั้น กองบัญชาการของพวกเขาก็จะต้องว่างเปล่า ถ้าหากพวกเรานำทุกคนเข้าไปจู่โจมกองบัญชาการของเขา เช่นนั้นแนวรบทั้งหมดของกองกำลังอันชิงก็จะต้องพังทลาย และสถานการณ์ของสนามรบชายแดนตอนเหนือก็จะได้รับความเปลี่ยนแปลงในทุกๆ ด้าน!" หลินหยางกล่าวอย่างค่อยเป็นค่อยไป

เพียงได้ฟังคำพูดนี้ บรรดาทหารที่กำลังนั่งอยู่ต่างก็หวาดหวั่น

"จู่โจมกองบัญชาการของอันชิง? มันเป็นไปไม่ได้! หนทางเดียวที่จะไปยังกองบัญชาการอันชิงได้ก็คือหุบเขาม้า ถ้าหากพวกเรายึดหุบเขาม้าไม่ได้ ก็ไม่สามารถไปถึงซ่องโจรของเขาได้โดยสิ้นเชิง!"

ผู้บัญชาการที่อยู่ข้างๆ ส่ายหน้าทันที และกล่าวปฏิเสธข้อเสนอนี้ของหลินหยาง

"ฉันได้ดูแผนที่แล้ว สามารถเข้าไปจากเทือกเขาเหล็กกล้าได้"

หลินหยางกล่าว

ทุกคนมองหน้ากัน ในดวงตาของแต่ละคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ผ่านไปครู่หนึ่ง เฉิงซานเหอจึงส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า: "แม่ทัพหลิน คุณรู้จักเทือกเขาเหล็กกล้าเหรอ?"

"เคยได้ยินคนพูดว่าเป็นภูมิประเทศที่มีทำเลสำคัญที่เต็มไปด้วยอันตราย ฉันก็ได้ดูแผนที่แล้ว ซึ่งอาจจะอันตรายจริงๆ แต่สำหรับทหารทางชายแดนตอนเหนือแล้วก็คงไม่ได้ยากอะไรนัก และน่าจะข้ามไปได้อย่างสบายๆ ตอนนี้สิ่งที่ฉันเป็นกังวลใจก็คือเทือกเขาเหล็กกล้ามีกองกำลังอันชิงประจำการอยู่ ถึงอย่างไรอีกด้านหนึ่งของเทือกเขาเหล็กกล้าก็คือกองบัญชาการของกองกำลังอันชิง ซึ่งมีระยะห่างที่ใกล้มาก พวกเขาจึงจะต้องเตรียมป้องกันอย่างแน่นอน"

หลินหยางกล่าว

"ฮ่าๆๆ ....."

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน