สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3382

พลังแห่งสวรรค์ของหลินหยางเปรียบเสมือนตาข่ายขนาดมหึมา ที่ปกคลุมบริเวณนี้โดยตรง

อีกด้านหนึ่งของพลังแห่งสวรรค์ เชื่อมต่อกับนิ้วมือทั้งห้าของเขา

เขาจ้องมองไปที่พื้น ในดวงตาทั้งคู่ปรากฏประกายแสงสุริยันจันทราและยินหยาง พลังสูงสุดของเขาที่พรั่งพรูออกมาจากร่างกายของเขาในเวลานี้ราวกับลมพายุ

เมื่อรับรู้ได้ถึงพลังนี้ บนใบหน้าของหงส์ดำก็เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

"นี่มันช่างเป็นพลังศักดิ์สิทธิ์จริงๆ! นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ควรจะมี คนคนนี้คือเทพเหรอ? เขาคือเทพ!"

ดวงตาของหงส์ดำสั่นอย่างบ้าคลั่ง ริมฝีปากไม่มีสีเลือดแม้แต่น้อย

เธอไม่เคยพบเห็นพลังเช่นนี้มาก่อน

แต่เธอเชื่อมั่นว่า นี่ไม่ใช่พลังที่ควรจะปรากฏบนโลกใบนี้อย่างแน่นอน

หลังจากที่พลังนี้ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่ หลินหยางก็ยกแขนขึ้นมา และออกแรงในทันที

ครืน!

ครืน!

ครืน.....

ตามการเคลื่อนไหวของแขนของเขา แผ่นดินทั้งผืนก็แตกแยกออกจากกัน

ในระยะรัศมีหนึ่งร้อยไมล์เกิดแผ่นดินไหวขนาดสิบสองริกเตอร์ขึ้นโดยตรง

หงส์ดำมองฉากนี้อย่างตกตะลึง ในสมองวางเปล่า

เธอไม่เคยพบเห็นการเคลื่อนไหวอันบ้าคลั่งเช่นนี้มาก่อนเลย!

ไม่ต้องพูดถึงไม่เคยเห็น แม้แต่จินตนาการก็ไม่อาจจินตนาการได้.....

ตามการแยกแผ่นดินด้วยมือเดียวของหลินหยาง เมืองใต้ดินของหยงเย่ทั้งหมดก็เกิดการจลาจลทันที

ผู้คนที่ถูกปิดกั้นอยู่ในเมืองใต้ดินกรีดร้องด้วยความกลัว และต้องการจะหลบหนี แต่พวกเขาในเวลานี้เปรียบเสมือนตะพาบในขวดโหล ที่ไม่อาจหลบหนีไปได้โดยสิ้นเชิง

ไม่เพียงเท่านี้ แต่เยี่ยหวังที่ซ่อนตัวอยู่ในทางเดินลับก็สับสนอลหม่าน และหาเส้นทางที่จะหลบหนีอย่างบ้าคลั่ง

แต่หลังจากที่ชั้นดินที่อยู่เหนือศีรษะถูกแยกออก เยี่ยหวังก็เหมือนกับเป็นบ้าไปโดยสิ้นเชิง

หลินหยางกระโดดขึ้นมา ยกมือข้างหนึ่งขึ้นสูง และแผ่นดินทั้งหมด ก็ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า

เมืองใต้ดินอันกว้างใหญ่ของหยงเย่ ได้ถูกเปิดเผยอย่างโจ่งแจ้งต่อหน้าต่อตาของเขา!

เมื่อเห็นหลินหยางที่ราวกับเทพเจ้า ผู้คนทั้งหมดในเมืองใต้ดินของหยงเย่ต่างก็ตกใจอย่างบ้าคลั่ง จึงคุกเข่าลงกับพื้นตามๆ กัน และก้มลงกราบหลินหยาง เพื่อขอร้องอ้อนวอนให้หลินหยางยกโทษให้

แต่หลินหยางไม่สนใจ

คนจำนวนมากของหยงเย่ล้วนชั่วร้ายจนไม่อาจอภัยให้ได้

เพื่อผลประโยชน์ เขาสามารถใช้ทุกวิถีทาง โดยไม่มีขอบเขตแม้แต่น้อย

โดยเฉพาะคนของสำนักงานใหญ่หยงเย่ หากมือไม่เปื้อนชีวิตคนหลายคน ก็ไม่อาจเข้าประตูสำนักงานใหญ่ได้โดยสิ้นเชิง

อันที่จริงแม้แต่หงส์ดำหลินหยางก็ยังอยากที่จะฆ่าทิ้ง

แต่เนื่องจากความร่วมมือของเขากับหงส์ดำ อีกทั้งผู้หญิงคนนี้ก็เชื่อฟัง จึงยกเลิกไปชั่วคราว

ส่วนคนเหล่านี้ ไม่จำเป็นที่จะต้องให้อภัยอีกต่อไป

หลินหยางยกมือขึ้นแล้วโบกออกไป

ฮู!

ไฟประหลาดขนาดใหญ่กระจายไปยังเมืองใต้ดินราวกับฝนที่โปรยปรายลงมา

ฝนเพลิงตกลงมา ปกคลุมทุกซอกทุกมุมของเมืองใต้ดิน

ในชั่วพริบตา ทั้งเมืองใต้ดินก็กลายเป็นนรก

ร่างเหล่านั้นดิ้นทุรนทุรายในทะเลเพลิง และส่งเสียงกรีดร้องโหยหวนไม่หยุด

แต่ยืนหยัดได้ไม่นาน ในที่สุดพวกเขาก็จมลงไปในทะเลเพลิง กลายเป็นเถ้าถ่าน และตายไป

หงส์ดำมองฉากที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกตะลึง ในเวลานี้วิญญาณของคนคล้ายกับหลุดออกจากร่าง และล่องลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า

นี่ก็คือการโจมตีเพื่อทำลายที่แท้จริง!

นี่ก็คือวิธีการที่ไร้เทียมทานอย่างแท้จริง!

คนของแดนมังกรคนนี้....น่าสะพรึงกลัวเกินไปแล้ว!

เขาก็คือเทพเจ้า!

เทพเจ้าที่ไม่เป็นสองรองใคร!

โครม.....

หลินหยางนำผืนดินขนาดใหญ่ในมือที่กลายเป็นเมืองใต้ดินทะเลเพลิงโยนทิ้งไป

มวลดินอันมหึมาเปรียบเสมือนภูเขาลูกใหญ่ ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า

ในที่สุด

ตึง!!

เสียงดังอึกทึกแผ่ไปทั่วทุกทิศทาง

แผ่นดินสั่นสะเทือนขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง

ฝุ่นละอองลอยตลบอบอวล

ก้อนหินสาดกระเด็นไปทุกทิศทาง

แผ่นดินที่ตกลงมาไม่อาจดับไฟประหลาดอันน่าสะพรึงกลัวได้ แต่กลบฝังคนจำนวนมากของหยงเย่

"ช่วยด้วย....ช่วย....ช่วยด้วย...."

ในเวลานี้ ในรอยแยกที่อยู่ไม่ไกล มีเงาร่างของคนคนหนึ่งที่ทั่วทั้งตัวไหม้เกรียมคลานอยู่บนพื้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน