ผู้อาวุโสส่ายหัวแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "เขาสามารถสรุปว่ายาของเรามีปัญหา เรื่องนี้เขาสามารถทำได้อยู่แล้ว แต่เธอบอกว่าเขารู้แม้กระทั่งปัญหายาตัวใหม่ของเรา…มันเป็นไปได้ยังไง? เธอรู้หรือเปล่าว่ามันหมายความว่ายังไง? มันหมายความว่าเขารู้แม้กระทั่งตระกูลหลินของเราใช้สมุนไพรอะไรเป็นตัวแปร! เธอคิดว่าทักษะการแพทย์ของหมอเทวดาหลินอยู่เหนือกว่าตระกูลหลิน? เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!"
"ผู้อาวุโส อย่าว่าแต่คุณไม่เชื่อเลย แม้แต่ฉันก็ไม่เชื่อ แต่ว่า…คุณไม่รู้สึกว่าทั้งหมดนี่มันบังเอิญเกินไปเหรอ? ทำไมหลินหยางถึงไปปรากฏตัวช่วยเหลือผู้ป่วยในทันที? แบบนี้ไม่เท่ากับยืนยันว่าเขารู้อาการของผู้ป่วยแต่แรกอยู่แล้วเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น…พวกคุณเคยคิดหรือเปล่า ทำไมหลินถึงไปปรากฏตัวช่วยเหลือผู้ป่วยทันที? ทำไมเขาถึงต้องทำแบบนี้? ถึงแม้เขาจะได้รับฉายาว่าเป็นหมอเทวดาหลิน แต่เขาไม่ใช่แพทย์จริง และเขาก็ไม่ได้มีหน้าที่รักษาผู้ป่วยของตระกูลหลิน ฉันกังวลว่า…ตั้งแต่เริ่มจนจบนี่เป็นหลุมพราง เป็นหลุมพรางที่หมอเทวดาหลินขุดไว้ให้กับตระกูลหลิน!" หลินหยูอิงพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง
ลมหายใจของสมาชิกระดับสูงตระกูลหลินที่อยู่โดยรอบหยุดชะงัก
สีหน้าของหลินสิงก็เคร่งขรึมลง
"หยูอิง หรือความหมายของเธอคือ…"
"หมอเทวดาหลิน…มีความเป็นไปได้ที่เขารู้แต่แรกอยู่แล้วว่าเราจะไปแย่งสูตรยา" หลินหยูอิงพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "บางที ในมือของเขาอาจจะมีตัวแปรที่เหมาะสมกับสูตรยาตัวนี้ แต่เขาตั้งใจปกปิดมัน ต้องบอกก่อน เขาให้สูตรยาแก่เรามาสองใบ หนึ่งใบถูก หยึ่งใบผิด มีความเป็นไปได้ที่เขาคาดเดาได้อยู่แล้วว่าผลลัพธ์ที่ได้จากสูตรยาทั้งสองคืองาขี้ม่อนมาเป็นตัวแปรของสูตร และเขาก็รู้ด้วยว่าถ้าหากใช้ยาตัวใหม่ของเราจะมีผลข้างเคียงอะไร ถ้าหากเขาเตรียมตัวรับมืออาการผลข้างเคียงไว้ล่วงหน้า เตรียมตัวรักษาผู้ป่วยไว้ล่วงหน้า…เมื่อเป็นแบบนั้น จะเกิดอะไรขึ้นกับภายในประเทศ?"
หลังจากที่พูดจบ หัวใจของทุกคนเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาจากปาก
"ถึงเวลานั้น ทุกสาขาอาชีพภายในประเทศ องค์กรการแพทย์ทั้งโลก…ก็จะเห็นหมอเทวดาหลินเป็นผู้กอบกู้โลก หยางหัวกรุ๊ป…ก็จะมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว…" หลินหยูห่าวที่คุกเข่าอยู่บนพื้นพูดพึมพำ
"หมอเทวดาหลิน…คิดจะเอาตระกูลหลินของพวกเรามาเป็นขั้นบันได! เขาต้องการเหยียบพวกเราขึ้นไปที่สูง?"
สมาชิกคนหนึ่งของตระกูลหลินอุทานออกมาด้วยความตกใจ
"ไร้สาระทั้งนั้น! ไร้สาระทั้งนั้น! หมอเทวดาหลินคนนี้เพิ่งจะอายุเท่าไหร่ อายุก็ไม่ต่างอะไรกับคุณมาก เขามีความสามารถมากขนาดนั้นเลยเหรอ? ผมไม่เชื่อ! ผมไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด!" ผู้อาวุโสพ่นลมออกจากจมูก โกรธจนใบหน้าแดงก่ำ
แต่หลินสิงเป็นคนมีเหตุผล เขาก้าวออกมาข้างหน้าพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "หยูอิง การคาดเดาของเธอ…มีหลักฐานที่เชื่อถือได้หรือเปล่า?"
"หนึ่ง หมอเทวดาหลินพูดย้ำอยู่หลายครั้งว่ายาตัวใหม่ไม่สมบูรณ์ เขาน่าจะกำลังเตือนพวกเราทางอ้อม สอง เขาปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าผู้ป่วยเร็วเกินไป การเตรียมพร้อมรับมือของเขามันมันพร้อมเกินไป…" หลินหยูอิงพูดเสียงเบา
สีหน้าของหลินสิงรู้สึกอึ้งเล็กน้อย หลังจากนั้นจมอยู่กับความเงียบ
"เรื่องนี้จำเป็นต้องรายงานหัวหน้าตระกูล ถ้าหากหยางหัวกรุ๊ปรักษาผู้ป่วยทุกคนให้หายในเวลานี้ งั้นชื่อเสียงของพวกเรากู้ไม่กลับแล้ว พวกเราจะกลายเป็นปีศาจร้าย ส่วนหยางหัวกรุ๊ปจะกลายเป็นวีรบุรุษในใจของทุกคน ตระกูลหลินของเราจะโดนหมอเทวดาหลินตรึงอยู่กับความอัปยศ!" หญิงวัยกลางคนที่อยู่ด้านข้างพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"ผมจะรีบรายงานหัวหน้าตระกูลเดี๋ยวนี้!" หลินสิงพยักหน้า เตรียมตัวเดินออกไป แต่หลังจากที่เดินไปได้ไม่กี่ก้าว เขาเหมือนคิดอะไรขึ้นได้อย่างกะทันหัน รีบหันกลับไปพูดกับหลินหยูอิง "หยูอิง เธอและหยูห่าวเดินทางไปเจียงเฉินเดี๋ยวนี้ ไปพบหมอเทวดาหลินในฐานะตัวแทนของฉัน!"
"คุณลุง ถ้าฉันเจอเขา จะให้พูดอะไรกับเขา?"
"ลองหยั่งเชิงเขา ดูว่าสิ่งที่เธอคาดเดามันถูกต้องหรือเปล่า ถ้าหากเป็นไปได้…พาเขาไปที่ตระกูลหลิน! ฉันจะพบกับเขาด้วยตัวเอง" หลินสิงพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ร่างกายของหลินหยูอิงสั่นสะท้าน รีบพยักหน้า "ฉันจะออกเดินทางเดี๋ยวนี้!"
หลังจากผลข้างเคียงของยาตัวใหม่เริ่มทำงาน ทั่วประเทศตกอยู่ในความโกลาหลทันที
มีผู้ป่วยจำนวนมากปรากฏขึ้นทั่วทุกที่
ทุกคนที่เคยใช้ยาตัวใหม่ของตระกูลหลินแทบจะทุกคนไม่มีข้อยกเว้น ล้วนแต่เกิดอาการผลข้างเคียงในไม่กี่วัน
บางคนเดินอยู่บนท้องถนนหมดสติไปอย่างกะทันหัน
บางคนกำลังทำงานอยู่ในบริษัทล้มฟุบลงกับพื้นไม่สามารถขยับตัว
นี่ยังถือว่าปลอดภัย
บางคนที่อยู่บนชานชาลารถไฟหรือแม่น้ำหรือคนขับรถยนต์ เมื่อไหร่ที่หมดสติก็จะเป็นอันตรายถึงขั้นชีวิต
โรงพยาบาลทุกแห่งเต็มไปด้วยผู้ป่วย เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทั่วประเทศทำงานอย่างหนัก มีสายโทรเข้าสมาคมการแพทย์ไม่ขาดสายจนโทรศัพท์แทบไหม้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...