การปรากฏตัวของหลงโชทำให้ทุกคนประหลาดใจ
ห้องประชุมเล็กเต็มไปด้วยคนหลายสิบคนในทันที ชายชุดดำทุกคนถูกล้อมเอาไว้
ชายชุดดำต่างตกใจ
ถึงตระหนักได้ว่าไม่เพียงภายในห้องประชุม แต่ภายนอกห้องประชุมก็เต็มไปด้วยผู้คนนับไม่ถ้วนจากพรรคซวนอี
คนขับรถตึงเครียดในทันที
เขาไม่คิดว่าคนพรรคซวนอีจะมาเยอะขนาดนี้?
อีกทั้ง...หลงโชนี่หมายความว่าอะไร?
เป็นไปได้ไหมที่เขาพาคนของพรรคซวนอีมาจัดการเขา?
พรรคซวนอีบ้าไปแล้วหรอ? พวกเขารู้ไหมว่านี่หมายความว่าอะไร? นี่หมายความว่าจะประกาศสงครามกับตระกูลซือหม่า?
หากคำพูดและการกระทำของหลินหยางก่อนหน้านี้ทำให้ตระกูลซือหม่าขุ่นเคือง ตระกูลซือหม่าเองก็จะสั่งสอนหลินหยางอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ การเคลื่อนไหวของพรรคซวนอีคือการบังคับให้ตระกูลซือหม่าทำลายพรรคซวนอีหรอ?
"อาจารย์ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" หลงโชมองหลินหยางด้วยความกังวล
"ไม่เป็นอะไร"
หลินหยางพูด
ในที่สุดฉินไป่ซงก็เข้าใจหลินหยาง
แม้แต่หลงโชยังเรียกมา
เหมือนว่า...หลินหยางไม่ได้คิดจะปล่อยซือหม่าฉางซินไปจริงๆ
"ยิงสิ"
หลินหยางพูดอย่างนิ่งเฉย
ลมหายใจของชายชุดดำเหล่านั้นรุนแรงขึ้นทันที ความกดดันของทุกคนล้นฟ้า
ยิงหรอ? คนเยอะขนาดนี้ แม้ว่าทุกคนจะยิงปืน พวกเขาก็ไม่สามารถฆ่าคนเหล่านี้ได้
ถ้ายิงจริงๆ พวกเขาจะได้ออกไปจากพรรคซวนอีหรอ?
"หมอเทวดาหลิน คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?" ซือหม่าฉางซินตระหนักได้ถึงบางอย่างแปลกๆ เขากดเสียงถามออกมา
แต่หลินหยางยังคงไม่สนใจเขาและเดินไปด้านหน้าเขา
ชายชุดดำเราเหล่านั้นไม่กล้าขวางเขา
หลินหยางสามารถควบคุมสถานการณ์ในตอนนี้ได้แล้ว
ซือหม่าฉางซินจ้องหลินหยาง คิดว่าหลินหยางกำลังมองตัวเอง แต่กลับจ้องไปที่คนขับรถข้างๆ
คนขับรถกำลังจะพูดอะไร แต่หลินหยางกลับยื่นมือออกมาทันใดและจับผมของเขาเอาไว้ เหวี่ยงลงพื้นอย่างรุนแรง
คนขับรถไม่ทันได้ป้องกันตัว กระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง
"คุณทำอะไร?" ซือหม่าฉางซินขมวดคิ้วแน่น
คนขับรถมองไปที่หลินหยางด้วยความกลัวและตกใจ: "ไอสุนัข คุณ..คุณบ้าไปแล้วหรอ? คุณกล้าทำร้ายผมหรอ?"
แต่เมื่อเขาพูดจบ หลินหยางก็ตบหน้าของเขาอย่างรุนแรง
ใบหน้าข้างซ้ายของคนขับรถบวมขึ้นมา เขากระอักเลือดออกมาพร้อมกับฟัน
เขายังไม่ได้สติกลับมา หลินหยางก็ตบไปที่ใบหน้าของเขาอีกครั้ง
แปะ!
แปะ!
แปะ!
แปะ...
เป็นเวลากว่าสิบวินาที ไม่รู้ว่าหลินหยางตบเขาไปกี่ครั้งแล้ว ทุกๆ ฝ่ามือมีแรงมหาศาล ใบหน้าของคนขับรถบวมเป็นหมู ฟันร่วงออกมาหมดปาก
ผู้คนต่างประหลาดใจ
ซือหม่าฉางซินเองก็เช่นกัน
"เจ้านาย ช่วย...ช่วยผมด้วย..." คนขับรถพูดกับซือหม่าฉางซินอย่างอ่อนแรง
"คุณหยุด!"
ซือหม่าฉางซินทนไม่ไหว ตะโกนและเดินเข้ามาขวางด้านหน้าของหลินหยาง และจะจับมือของหลินหยางเอาไว้ไม่ให้เขาตบต่อ
แต่วินาทีต่อจากนั้น หลินหยางก็ยกมือขึ้นมาทันใดและจับคอของเขาเอาไว้และยกซือหม่าฉางซินขึ้นด้วยมือข้างเดียว
ใบหน้าของซือหม่าฉางซินบวมแดง สองแขนของเขาดิ้นรนกลางอากาศอย่างบ้าคลั่ง แทบจะหายไม่ออก
"นายท่านสอง!"
ชายชุดดำต่างรีบร้อน พุ่งเข้ามาและจ่อปากกระบอกปืนไปที่หัวของหลินหยาง
"รีบปล่อยนายท่านสองลง ไม่งั้นอย่ามาโทษผม!"
ชายชุดดำตะโกนด้วยความโกรธ
เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว พวกเขาไม่สนอะไรอีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม วินาทีที่เขายกปืนขึ้นมา มีเข็มลอยมาจากอากาศและแทงที่แขนของพวกเขาเอาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...