"สามารถส่งคนของบ้านโอสถฉีที่มีทักษะทางการแพทย์ดีที่สุดมาแข่งกันผม ถ้ามีคนที่แข็งแกร่งกว่าผม ผมก็จะจ่ายเป็นดอกเหอหลิงให้กับคุณ เป็นยังไงบ้าง?" หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย
เซี่ยอันผงะ มองหลินหยางด้วยความเหลือเชื่อ
หลังจากนั้น เขาก็ลุกขึ้น
"โอเค หมอเทวดาหลิน ถ้าคุณคิดจะใช้วิธีนี้จริงๆ งั้นผมเคารพคุณ!" เซี่ยอันยิ้มเล็กน้อย หยิบจดหมายออกมาจากหน้าอกและวางไว้บนโต๊ะ
หลินหยางกวาดสายตามอง บนจดหมายเขียนตัวอักษรไว้
หนังสือท้าประลอง!
เหมือนว่า...บ้านโอสถฉีจะเตรียมไว้พร้อมแล้วในครั้งนี้
"เจ้าบ้านโอสถฉีของพวกเราได้ยินว่าทักษะทางการแพทย์หมอเทวดาหลินนั้นไม่มีใครเทียบได้ โชคดีที่เจ้าบ้านโอสถฉีเป็นคนที่ชอบการแพทย์ด้วย ดังนั้นเขาจึงตั้งใจอยากจะหารือเกี่ยวกับทักษะทางการแพทย์กับหมอเทวดาหลิน หวังว่าหมอเทวดาหลินจะให้โอกาสเขา!" เซี่ยอันยิ้ม
หลินหยางรับหนังสือท้าประลองมา กวาดสายตาอ่าน พูดอย่างเรียบเฉย: "ในเมื่อมาหาถึงที่แล้ว ผมก็จะไม่หลีกเลี่ยง ดังนั้นผมจะรับหนังสือท้าประลองนี้ไว้"
"ผมว่าแล้วหมอเทวดาหลินเป็นคนที่ใจกว้าง!" เซี่ยอันดีใจ ตบมือ
"ถ้าผมปฏิเสธ บ้านโอสถฉีของพวกคุณก็จะมารบกวนหยางหัวกรุ๊ปและพรรคซวนอีของผม มันเป็นสิ่งที่ผมไม่อยากเห็น ดังนั้นอะไรที่จัดการได้ก็จัดการเถอะ การประลองครั้งนี้ผมตอบรับ ถ้าผมแพ้ ผมจะมอบดอกเหอหลิงให้กับพวกคุณ"
"งั้นก็ดีอย่างมาก" เซี่ยอันพยักหน้าและยิ้ม
"แต่ถ้าพวกคุณแพ้หล่ะ?" จู่ๆ หลินหยางก็ถามกลับ
รอยยิ้มของเซี่ยอันแข็งทื่อ
"พวก...พวกเราหรอ?"
"ทำไม? หรือว่าจะไม่มีส่วนได้ส่วนเสียจากการประลองนี้หรอ? ถ้าเป็นเช่นนั้นก็เอาหนังสือท้าประลองนี้กลับไป ผมไม่สนใจการประลองที่ไร้ความหมาย" หลินหยางโยนหนังสือท้าประลองไป
"หมอเทวดาหลินคิดยังไง?" เซี่ยอันไม่ได้รับหนังสือท้าประลองเอาไว้ และถามอย่างจริงจัง
หลินหยางกวาดสายตามองเซี่ยอัน หรี่ตา ยิ้มและพูด: "ถ้าหากผมชนะบ้านโอสถฉี งั้นตำแหน่งเจ้าบ้านโอสถฉี สามารถมอบให้ผมไหม?"
เมื่อเซี่ยอันได้ยิน เขาก็มองตาค้าง...
"ถ้าตอบตกลงได้ ก็กลับไป ถ้าไม่ตกลงก็นำหนังสือท้าประลองไปด้วย" หลินหยางยื่นหนังสือท้าประลองไปด้านหน้าของเซี่ยอันและพูดอย่างนิ่งสงบ
เซี่ยอันเองก็ไม่คิดว่าหมอเทวดาหลินจะเล่นใหญ่ขนาดนี้
อย่างไรก็ตาม
นั่นคือดอกเหอหลิงนะ!
มันมีค่าแค่ไหน แม้แต่บ้านโอสถฉีก็ยังหวังพึ่งดอกเหอหลินนี้ในการเลี้ยงดูเจ้าบ้านโอสถฉีคนต่อไป
อย่างไรก็ตาม...การเอาตำแหน่งเจ้าบ้านโอสถฉีมาพนันกับดอกเหอหลิน...
นี่ล้อเล่นกันรึเปล่า? นี่คือการเดิมพันด้วยอนาคตของบ้านโอสถฉีทั้งหมด!
เซี่ยอันรู้สึกตื่นตระหนกในใจ
เขามองหนังสือท้าประลองบนโต๊ะและมองใบหน้าที่เฉยเมยของหลินหยาง กลืนน้ำลายเงียบๆ และพูด: "หมอเทวดาหลิน งั้น...สามารถให้ผมโทรหาเจ้าบ้านโอสถฉีได้ไหม?"
"ได้" หลินหยางพยักหน้า
เซี่ยอันวิ่งไปด้านข้างและโทรหาเจ้าบ้านโอสถฉี
เสียงของเขาเบามากและเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม
หลังจากประมาณ 1 นาที เขากลับมา มองไปที่หนังสือท้าประลอง สูดหายใจลึก และมอบหนังสือท้าประลองกลับมาตรงหน้าของหลินหยาง
"ตกลงแล้วหรอ?" หลินหยางเงยหน้าขึ้น
"หนังจากนี้เจ็ดวัน ภายในบ้านโอสถฉี เจ้าบ้านโอสถฉีของพวกเราจะต้อนรับหมอเทวดาหลิน!" เซี่ยอันพูดอย่างจริงจัง
"ผมอยากให้พวกคุณเชิญคนจากวงการการแพทย์ทุกคนในประเทศจีนมาเพื่อเป็นสักขีพยาน ผมอยากให้คุณบอกกับทั้งประเทศถึงงานประลองในครั้งนี้ และให้พวกเขารู้ถึงการเดิมพันในครั้งนี้ด้วย!" หลินหยางพูดออกมาอีกครั้ง
สีหน้าของเซี่ยอันเปลี่ยนไป เขาพูดด้วยความสับสน: "หมอเทวดาหลินเกรงว่าบ้านโอสถฉีของพวกเราจะเล่นตุกติกหรอ? คุณสบายใจได้ เจ้าบ้านโอสถฉีของพวกเราจะเชิญแพทย์อาวุโสที่เคารพนับถือมาเป็นพยาน ถ้าคุณยังกังวลอยู่ เราสามารถเซ็นสัญญากันได้!"
"โอเค จากนี้เจ็ดวัน ผมจะไปเยี่ยม" หลินหยางพยักหน้า
เซี่ยอันโค้งเคารพเบาๆ จากนั้นก็ออกไปจากห้องทำงาน
หลังจากนั้น ฉินไป่ซงก็เดินเข้ามาไปด้วยสีหน้ากังวล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...