ถึงแม้ซูเหยียนจะมีความสามารถ หลายปีที่ผ่านมาไม่เคยเกิดข้อผิดพลาดขึ้นกับการเงินของตระกูลซู แต่คุณนายเป็นคนชอบใช้คนใกล้ชิดโดยไม่สนใจความสามารถ ในสายตาของคุณนาย ซูเหยียนเป็นหลานสาวที่แต่งงานออกไปแล้ว จะเอาอะไรมาเปรียบเทียบกับลูกชายของเธอ?
"จัดการเรื่องการส่งมอบตั้งแต่พรุ่งนี้เลย ยัยหนูเหยียน เธอกลับไปก่อน ช่วงนี้ทางฝ่ายขายมีรายการสั่งซื้อเข้ามาหลายใบ เธอรีบไปทำความคุ้นเคยก่อน เสี่ยวเป่ย"
"แม่ ผมอยู่นี่" ซูเป่ยรีบเดินมาข้างหน้า
"แกทำหน้าที่รองผู้อำนวยการแล้วก็ดูแลเรื่องของการเงินไปด้วย ทำงานไหวหรือเปล่า?" คุณนายถามอย่างใจดี
"วางใจเถอะครับแม่ ถึงผมจะทำไม่ไหวก็มีจางหยางอยู่นี่ไง จางหยางเขาเรียนจบด้านเศรษฐศาสตร์และการจัดการมาโดยเฉพาะ มีเขาช่วยอีกแรง แม่พักผ่อนอย่างสบายใจเถอะ" ซูเป่ยยิ้มแล้วพูด
"ใช่แล้วคุณย่า คุณย่าวางใจได้เลย ผมจะรายงานเรื่องของบริษัทให้คุณย่ารับทราบทุกอาทิตย์เลย" ซูจางหยางก็เดินออกมาเหมือนกัน
"ได้ ได้ มีพวกแกทุกคนอยู่ด้วย คนแก่อย่างฉันก็สบายใจแล้ว" คุณนายซูยิ้มหน้าบาน
ใบหน้าของคนในตระกูลซูก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มทุกคน
แต่ซูเหยียนยกลับดูกระสับกระส่าย
เธอพยายามมาตั้งนาน แต่สุดท้ายกลับโดนซูเป่ยรับช่วงต่อ ไม่ว่าใครก็รู้สึกไม่พอใจทั้งนั้น
สาระเลว!
ทั้งหมดเป็นเพราะหลินหยาง!
ซูเหยียนกุมมือเล็กๆของตัวเอง เธอกัดฟันแน่นแทบอยากจะฉีกหลินหยางให้เป็นชิ้น
"คุณย่า ในเมื่อเป็นแบบนั้น ฉันขอกลับก่อนแล้ว" ซูเหยียนระงับความโกรธของตัวเองแล้วพูดเสียงทุ้มต่ำ
"ไปเถอะ" คุณนายโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ แต่มือของเธอกำลังสั่นเล็กน้อย
ซูเหยียนไม่ได้สังเกต เธอหันหลังแล้วจะเดินจากไปทันที
แต่ในตอนนั้นเอง…
กึก!
เมื่อกี้คุณนายตระกูลซูยังดีๆอยู่เลย จู่ๆคอของคุณนายเอียงไปด้านข้างแล้วกลิ้งตกเตียงไป หมดสติไปในทันที
"หา?"
คนของตระกูลซูตกตะลึง
ซูเหยียนที่เพิ่งเดินออกจากประตูก็ตกตะลึงด้วย
"แม่!"
"คุณย่า!"
"คุณย่า คุณย่าเป็นอะไรไป?"
"พี่รอง! เร็วเข้าพี่รอง! รีบตรวจดูอาการของแม่เป็นยังไงบ้าง?"
"ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ ประคองแม่ขึ้นเตียงก่อน ลองกดใต้จมูกดู!"
ซูกุ้ยก็รู้สึกตื่นตระหนกเหมือนกัน เขาพยายามสงบสติอารมณ์แล้วตะโกน หลังจากนั้นรีบตรวจดูชีพจรของคุณนาย
ผ่านไปสักพัก สีหน้าของซูกุ้ยเริ่มดูน่าเกลียด
"พี่สอง แม่เป็นยังไงบ้าง?" ซูเป่ยถามด้วยความร้อนรน
"ดูเหมือนชีพจรของแม่จะอ่อนมาก แม่…ใกล้จะไม่ไหวแล้ว!" ซูกุ้ยพูดอย่างเหม่อลอย
"อะไรนะ?"
คนของตระกูลซูมองตาค้าง
"เมื่อกี้แม่ยังดูแข็งแรงดีอยู่เลย สีหน้าก็ดูดีมาก ทำไมจู่ๆถึงไม่ไหวแล้ว?" หลิวเยี่ยนถามด้วยเสียงที่สั่นเทา
"คุณนายจะตายตอนนี้ไม่ได้นะ ตอนนี้เธอเป็นผู้ถือครองสิทธิ์ในการบริหารบริษัท ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นมา เซิงหัวกรุ๊ปของเราไม่วุ่นวายไปหมดเหรอ?" จางหยูฮุ้ยภรรยาของซูเป่ยพูดขึ้น
ถึงเธอจะไม่พูดแบบนี้ แต่คนพวกนี้ก็แทบอยากจะให้คุณนายสิ้นลมหายใจในเร็ววัน อย่างไรก็ตามเมื่อไหร่ที่คุณนายเสียชีวิต พวกเขาก็จะสามารถแบ่งทรัพย์สมบัติของตระกูลซูทันที
แต่ซูกุ้ยและซูเป่ยเริ่มไม่มีความสุขแล้ว ซูเป่ยเพิ่งรับช่วงดูแลแผนกการเงิน อนาคตยังอีกยาวไกล ส่วนซูกุ้ยเพื่อที่จะได้ใจของคุณนายซูเขายอมจ่ายเงินไปตั้งมากมาย จะไปยอมรับสถานการณ์แบบนี้ได้ยังไง?
ซูกุ้ยหยิบเข็มเงินขึ้นมาอีกครั้ง เขาฝังเข็มลงบนขมับและจุดฝังเข็มที่ท้ายทอยทั้งสองจุดของคุณนาย
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นมันก็ยังไม่มีประโยชน์อะไร
"พี่รอง ลมหายใจของแม่เริ่มอ่อนลงเรื่อยๆแล้ว ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?" ซูเป่ยเริ่มกังวลแล้ว
"อาการของแม่แปลกมาก ยิ่งไปกว่านั้นยังกำเริบอย่างกะทันหัน ฉันไม่สามารถวิเคราะห์ได้…รีบไปสั่งให้พยาบาลที่อยู่ข้างนอกเชิญผู้เฒ่าฉีมา!"
สถานการณ์แบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสามารถควบคุมได้อีกแล้ว
ซูกังรีบวิ่งออกไปข้างนอกทันที
แต่ผ่านไปสักพัก เขาวิ่งกลับมาด้วยสีหน้าที่ตื่นตระหนก "พ่อ ลุงสอง พยาบาลโทรถามแล้ว ตอนนี้ผู้เฒ่าฉีไม่ได้อยู่โรงพยาบาล! เขาออกตรวจนอกสถานที่แล้ว!"
"อะไรนะ?" ซูกุ้ยตกตะลึง
"ลุงสอง หรือไม่พวกเราเรียกหมอคนอื่นมาก่อน"
"แม้แต่ฉันยังไม่รู้เลยว่าอาการของแม่เป็นอะไร แล้วหมอคนอื่นจะไปมีประโยชน์อะไร? ทั้งโรงพยาบาล นอกจากผู้เฒ่าฉีไม่มีคนอื่นสามารถรักษาได้อีกแล้ว!" ซูกุ้ยพูดด้วยท่าทางที่คอตก
"หรือว่าคุณย่าเธอ…"
"พี่รอง รีบคิดหาวิธีเร็วเข้า!"
"พาแม่ไปที่ห้องฉุกเฉินทันที! ทำการช่วยชีวิตก่อนแล้วค่อยว่ากัน! ผมจะไปเรียกแพทย์ของโรงพยาบาล! จะต้องมีวิธีแก้ไขแน่นอน ทุกอย่าเพิ่งตื่นตระหนก!"
ซูกุ้ยพยายามสงบสติอารมณ์
ทุกคนพากันพยักหน้า รีบทำตามที่เขาสั่งทันที
ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเรื่องที่น่าตกใจแบบนี้ขึ้นอย่างกะทันหัน
ทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นเร็วเกินไป!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...