สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 464

"เอ่อ..." ซูหยูมีสีหน้าย่ำแย่

"คุณเรียกรถไปเองละกัน" เสียงของฉ่ายเยี้ยนดังมาจากด้านในรถ

"ใช่ เรียกรถไปสิ คุณมายังไงก็ไปอย่างงั้น ต้องให้พวกเราสอนหรอ?" โจวย้วนหยวนหัวเราะ

"คุณผู้ช่วย ให้พี่เขยฉันขึ้นรถไปด้วยได้ไหม?" ซูหยูถามอย่างระมัดระวัง

แต่หลินหยางโบกมือ: "ซูหยู ไม่เป็นไร ผมเรียกรถไปเองก็ได้ พวกคุณไปกันก่อน ผมจะรีบตามไป"

"พี่เขย..."

"สบายใจได้ ผมบอกแล้วว่าผมจะไม่เข้าไปขวางพวกคุณ" หลินหยางยิ้ม

"งั้น...ก็โอเค..." ซูหยูลังเลเล็กน้อย พยักหน้า

"พวกยาจกที่ไหนกล้ามาขึ้นรถของผู้กำกับต่ง?"

ผู้ช้วยเหลือบมองหลินหยาง หัวเราะ ขึ้นรถและขับออกไป

ไม่นาน รถหรูก็ขับออกไป

นักเรียนที่หน้าประตูชี้

"ทำไมผู้หญิงสี่คนนั้นขึ้นไปบนรถหล่ะ?"

"เหอะ ต้องมีพวกคนรวยมาดูแลอย่างแน่นอน!"

หลินหยางส่ายหน้า ยืนข้างถนนและเรียกรถแท็กซี่

แต่ในเวลานี้ รถเบนซ์ก็หยุดอยู่ข้างๆ หลินหยาง

หน้าต่างเลื่อนลงมา เป็นชายวัยกลางคน

เขาเหลือบมองหลินหยางและเดินลงมาจากรถ

"คุณหลิน คุณคือคุณหลินใช่ไหม?" ชายคนนั้นจับมือของหลินหยางอย่างตื่นเต้น

"คุณคือใคร?" หลินหยางขมวดคิ้ว

"คุณหลิน ครึ่งเดือนก่อนหน้านี้พวกเราเคยเจอกันที่หยางหัวกรุ๊ปไง ที่ห้องประชุม!" ชายวัยกลางคนพูดอย่างตื่นเต้น

"คุณ...! ผมนึกออกแล้ว คุณชื่อหยูซิ่งเหวินใช่ไหม?" หลินหยางพูด แต่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

บริษัทการตลาดซิ่งเหวินของหยูซิ่งเหวินอันดับหนึ่งในประเทศ ครึ่งเดือนก่อนหน้านี้ เขามาเพื่อที่จะร่วมมือกับหยางหัวกรุ๊ปในด้านการตลาดและบรรจุภัณฑ์ยา

หยูซิ่งเหวินไม่รู้ว่าเขาคือประธานหลิน แต่ตอนนั้นเขาก็เห็นท่าทางที่เคารพของหม่าไห่ต่อหลินหยางด้วย

แม้ว่าจะไม่รู้ว่าคุณหลินคนนี้ทำอะไรที่หยางหัวกรุ๊ป แต่จากท่าทางของหม่าไห่แล้ว เขาก็มั่นใจว่าไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

หยูซิ่งเหวินโชคดีที่เป็นนักธุรกิจ สายตาของเขาเข้าใจถึงจุดนี้อย่างถ่องแท้

"คุณหลินเป็นคนความจำดีจริงๆ ฮ่าๆ คุณหลิน คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?" หยูซิ่งเหวินถามด้วยรอยยิ้ม

"น้องสาวของผมเรียนหนังสือที่นี่ ผมมีเรื่องเลยมาหาเธอ"

"จริงหรอ? บังเอิญจริงๆ ลูกสาวของผมก็เรียนหนังสือที่นี่ เย็นนี้ผมจะมารับเธอไปที่โรงเรียน คุณหหลิน ตอนนี้คุณจะไปไหนหรอ? ผมไปส่งคุณไหม?" หยูซิ่งเหวินพูด

"จะไม่ลำบากใช่ไหม?"

"ไม่เลยไม่เลย ถ้าผมและประธานหม่าตกลงธุรกิจกันสำเร็จ พวกเราก็จะเป็นผู้ร่วมธุรกิจกัน แค่นี้จะเป็นปัญหาอะไร!" หยูซิ่งเหวินยิ้ม

"อืม...งั้นโอเค แต่ผมรีบนะ ลำบากคุณหน่อย"

"คุณหลินเกรงใจเกินไป คุณต้องการไปที่ไหนหล่ะ?"

"โรงแรมซิงเหม่ย!" หลินหยางพูด

เมื่อสิ้นเสียง หยูซิ่งเหวินก็ผงะ

"คุณหลิน คุณจะไปที่โรงแรมซิงเหม่ยเหมือนกันหรอ?"

"ทำไมหรอ? คุณเองก็จะไปที่นั่นหรอ?"

เวลาทุ่มหนึ่ง หลินหยางลงมาจากรถของหยูซิ่งเหวิน เดินขึ้นไปบนชั้นสองคนเดียว

หยูซิ่งเหวินไม่ได้เดินเข้าห้องเดียวกับเขา แม้ว่าจะเชิญหลินหยางไปที่ห้องของเขา แต่ก็ยังถูกปฏิเสธ

โรงแรมซิงเหม่ยไม่ใช่โรงแรมที่ดีที่สุดในเจียงเฉิน แต่บริการที่นี่ยอดเยี่ยมอย่างมาก

เมื่อไปถึงห้องบนชั้นสอง ผลักประตูเข้าไป ก็เห็นคนจำนวนมากนั่งอยู่บนโต๊ะ