สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 511

"เสี่ยวเหมย พวกเรากลับกันเถอะ" ซูเหยียนพูด

"คือว่า…เสี่ยวเหยียน คุณกลับไปก่อนเลย ฉัน…ฉันจะกลับทีหลัง" สีหน้าของเสี่ยวเหมยแปลกประหลาดเล็กน้อย เธอหันหลังออกจากบาร์โดยไม่สนใจซูเหยียนอีก

"เอ๋?"

ซูเหยียนรู้สึกอึ้ง รีบตามออกไป "เสี่ยวเหมย คุณจะไปไหน? เสี่ยวเหมย รอด้วย!"

แต่เสี่ยวเหมยไม่เพียงแต่ไม่หยุดฝีเท้า กลับเร่งฝีเทาออกจากบาร์ตรงเข้าไปในตรอกที่อยู่ด้านข้าง

"เสี่ยวเหมย คุณอยู่ไหน? ไปไหนแล้ว? เสี่ยวเหมย!"

ซูเหยียนรู้สึกอึ้ง รีบตะโกนเสียงดัง

แต่ไม่เห็นแม้แต่เงาของเสี่ยวเหมย

"ยัยโง่ ยังดูไม่ออกอีกเหรอ? คุณโดนหลอกแล้ว!" หลินหยางเดินเข้ามาพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

"โดยหลอก?" ซูเหยียนรู้สึกอึ้ง

"เพื่อนของคุณเป็นพวกเดียวกับคนที่ย้อมผมสีน้ำเงินคนนั้น พวกเขาตั้งใจหลอกเงินของคุณ ตอนนี้ได้เงินแล้ว เสี่ยวเหมยก็ไม่จำเป็นต้องแสดงอีก" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

ซูเหยียนได้ยินแล้ว เบิกตากว้างเล็กน้อย

ทันใดนั้น เหมือนเธอจะเข้าใจอะไรบางอย่าง รีบวิ่งตรงไปที่อาคารด้านข้าง

"เสี่ยวเหยียน คุณจะไปไหน?" หลินหยางรีบถาม

"ต้องเป็น! ต้องเป็นเพราะอาการของเสี่ยวเหมยกำเริบอีกแน่ ดังนั้นเธอก็เลยวางแผนหลอกเงินฉันแบบนี้! บ้านเช่าของเธออยู่ที่ด้านข้างนี้เอง! เธอต้องกำลังเสพของแบบนั้นอยู่ในบ้านแน่นอน!" ซูเหยียนกัดฟันพูด "ฉันจะปล่อยให้เธอไปแตะต้องของแบบนั้นไม่ได้อีก! ฉันจะไปห้ามเธอ!"

พูดจบ เธอวิ่งตรงเข้าไปที่อาคารแห่งนั้นทันที

หลินหยางเลิกคิ้วขึ้น รีบเดินตามไป อยากจะตามเธอไปดูสักหน่อย

แต่ในตอนนั้นเอง ก็เหมือนตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่างอย่างกะทันหัน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที ลมหายใจหยุดชะงัก กระชากแขนของซูเหยียนเอาไว้ พูดด้วยความร้อนใจ "รอก่อนเสี่ยวเหยียน! รีบกลับมา!"

"มีอะไร?" ซูเหยียนถาม

วินาทีต่อมา…

โครม…

เสียงระเบิดที่รุนแรงดังขึ้น เห็นเพียงชั้นหนึ่งของอาคารระเบิดอย่างกะทันหัน

แรงระเบิดที่น่าสะพรึงกลัวทำให้หลินหยางและซูเหยียนลอยกระเด็นออกไป…

ปัง!

หลินหยางกอดซูเหยียนไว้ เขาโดนคลื่นระเบิดอัดไปชนใส่กำแพง คนทั้งสองล้มลงบนพื้น หลินหยางโดนกระแทกจนกระอักเลือด บนหัวไหล่มีบาดแผลขนาดใหญ่

ส่วนซูเหยียนมีเลือดไหลออกมาจากหัว ใบหน้าซีดขาว โดนแรงระเบิดอัดจนหมดสติไปโดยตรง

สถานที่เกิดเหตุยุ่งเหยิงไปหมด

เศษกระจกของหน้าต่างกระจายเต็มพื้น

ผู้อาศัยที่อยู่โดยรอบพากันเปิดไฟ เสียงอุทานด้วยความประหลาดใจดังขึ้น

"เกิดอะไรขึ้น?"

"เสียงระเบิดมาจากไหน?"

"รีบโทร 119!"

คนของกงซีหยุนที่อยู่ไกลออกไปรีบวิ่งเข้ามา

"คุณหลิน คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?" มีคนถามด้วยความร้อนรน

"ผมไม่เป็นไร…" สีหน้าของหลินหยางเคร่งขรึม ลองตรวจสอบดูอาการของซูเหยียน พบว่าไม่เป็นอะไรมาก แค่ศีรษะได้รับการกระทบกระเทือน เขาตะคอกเสียงเบา "เร็วเข้า เรียกรถฉุกเฉิน!"

"ครับ!"

คนที่อยู่ด้านข้างรีบหยิบโทรศัพท์ออกมา

ผ่านไปสักพัก มีรถฉุกเฉินขับมารับตัวซูเหยียนไปอย่างรวดเร็ว

หลินหยางรีบโทรหาจางชิงหยู่และซูกวง

จางชิงหยู่ที่เพิ่งนอนลงบนเตียง รีบตรงไปโรงพยาบาลทั้งน้ำตาทันที

หลินหยางไม่ได้ไปโรงพยาบาลทันที

ที่นั่นมีการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดที่สุดของเจียงเฉิน เขาไม่จำเป็นต้องห่วงว่าอีกฝ่ายจะไปซ้ำเติมซูเหยียนที่โรงพยาบาล

สีหน้าของหลินหยางเคร่งขรึมจนถึงขีดสุด เดินตรงไปที่ซากปรักหักพัง

ตอนนี้ ชั้นหนึ่งเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง มีกลิ่นไหม้ลอยคลุ้งอยู่ในอากาศ

ดูแล้วเหมือนเป็นผลมาจากถังแก๊สระเบิด แต่หลินหยางเชื่อ นี่เป็นฝีมือของตระกูลเฉียว

"ประเมินตระกูลเฉียวต่ำเกินไป ประเมินต่ำเกินไป…"

สีหน้าของหลินหยางเย็นชาจนถึงขีดสุด กําหมัดแน่น

บอดี้การ์ดหลายคนรีบเดินเข้ามาตรวจสอบ

ผ่านไปสักพัก มีคนเดินเข้ามาพูดเสียงเบา "คุณหลิน เพื่อนก่อนหน้านี้ของคุณซูโดนระเบิดตายไปแล้ว"