สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 526

ภายในห้องรับรองของโรงแรม

ผู้ชายร่างท้วมคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ

มีคนนั่งอยู่ในห้องรับรองสองคน คือหัวหน้าตระกูลเมิ่งและหัวหน้าตระกูลเฉียว

คนทั้งสองกำลังดื่มชา โดยรอบเต็มไปด้วยบอดี้การ์ด

ไม่มีใครพูดอะไร ยิ่งไปกว่านั้นสีหน้าของคนทั้งสองดูไม่ดีเท่าไหร่

บรรยากาศค่อนข้างแปลกประหลาด

กลับเห็นชายร่างท้วมเดินไปหยุดอยู่ที่ด้านข้างของหัวหน้าตระกูลเมิ่ง ก้มลงกระซิบพูดอะไรบางอย่าง

สีหน้าของหัวหน้าตระกูลเมิ่งมืดมนลงทันที มือที่กำลังถือถ้วยชาสั่นเทาไม่หยุด

"รู้แล้ว ออกไปได้"

"ครับ หัวหน้าตระกูล" ชายร่างท้วมพยักหน้าแล้วเดินออกจากห้องรับรอง

"มีอะไร?" หัวหน้าตระกูลเฉียวที่กำลังดื่มชาถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"ไม่มีอะไร แค่คิดไม่ถึงว่าวิธีการของหมอเทวดาหลินจะเด็ดขาดแบบนี้ เขาถึงขั้นระงับยาของนายท่านสามตระกูลต้วน ตอนนี้ตระกูลต้วนกำลังหายาไปทั่ว ตั้งแต่ผู้ป่วยไปจนถึงโรงงานยา แต่ก็ไม่ได้อะไรเลย ตอนนี้ถึงขั้นมาขอถึงตระกูลเมิ่ง คนของผมเพิ่งได้รับข่าว นายท่านสามตระกูลต้วนคงอยู่ได้ไม่เกินคืนนี้" หัวหน้าตระกูลเมิ่งพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"จริงเหรอ? งั้นคงต้องยุ่งยากแล้ว" หัวหน้าตระกูลเฉียวขมวดคิ้วพูด "นายท่านสามตระกูลต้วนเป็นเหมือนเสาหลักของตระกูลต้วน ตระกูลต้วนไม่มีทางปล่อยให้นายท่านสามตายเพื่อตระกูลซือหม่าแบบนี้แน่นอน เกรงว่าตระกูลต้วนอาจจะมีการเคลื่อนไหวอะไร พวกเราระวังไว้หน่อยก็ดี"

"หัวหน้าตระกูลเฉียว คุณคิดยังไง?"

"พวกเราอย่าทำอะไรวู่วามจะดีกว่า รอดูก่อนว่าซือหม่าซังจะตัดสินใจยังไง เขาโยนพยัคฆ์โลหิตทองระบำออกไปแล้ว ไม่ว่ายังไงก็ต้องต่อกรกับหยางหัวกรุ๊ปจนถึงที่สุด แต่ถ้าหากตระกูลต้วนถอยในเวลาแบบนี้ พวกเราควรตัดสินใจยังไง? จะร่วมมือกับซือหม่าซังเล่นงานหยางหัวต่อ? หยางหัวสามารถเล่นงานตระกูลต้วน พวกเขาจะธรรมดาเหรอ?" หัวหน้าตระกูลเมิ่งพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

หัวหน้าตระกูลเฉียวพยักหน้าไม่ได้พูดอะไร

หยางหัวได้แสดงความสามารถออกมาแล้ว ทั้งสองตระกูลย่อมต้องชั่งน้ำหนักให้ดี

ถึงแม้พวกเขาและตระกูลซือหม่าจะมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าผลประโยชน์ ความคิดของทุกคนจะแตกต่างกันออกไป แค่พยัคฆ์โลหิตทองระบำหนึ่งผืนไม่สามารถผูกมัดคนพวกนี้

"ดูมาตรการรับมือของซือหม่าซังก่อน! ผมคิดว่าตอนนี้เขาน่าจะได้รับข่าวของตระกูลต้วนแล้ว" หัวหน้าตระกูลเฉียวสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูด

ในตอนนั้นเอง มีชายชราที่สวมชุดพ่อบ้านคนหนึ่งเดินเข้ามา

หัวหน้าตระกูลเฉียวรู้สึกอึ้งเล็กน้อย

คนคนนี้คือพ่อบ้านของตระกูลเฉียว ตามหลักแล้วตอนนี้เขาควรจะอยู่ที่คฤหาสน์ของตนเอง มาโผล่ที่นี่ได้ยังไง?

"มีเรื่องอะไร?" หัวหน้าตระกูลเฉียวถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

พ่อบ้านไม่ได้ตอบ แต่มองไปทางประตูแล้วบอกมา "เข้ามาเถอะ"

หลังจากนั้นมีคนกลุ่มหนึ่งที่แต่งตัวดีแต่เดินก้มหน้าเข้ามา

คนพวกนี้มีทั้งผู้ชายผู้หญิง คนแก่เด็กเล็ก การแต่งตัวของแต่ละคนดูสะอาดและใหม่เอี่ยม แต่สีหน้าของทุกคนดูแปลกประหลาดมาก

หัวหน้าตระกูลเฉียวรู้สึกอึ้ง มองคนพวกนี้อย่างไม่เชื่อสายตา

"คนพวกนี้เป็นใคร?" หัวหน้าตระกูลเมิ่งถามด้วยความไม่เข้าใจ

"คนที่ผมส่งไปจับตามองหยางหัว" หัวหน้าตระกูลเฉียวตั้งสติได้ พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

ลมหายใจของหัวหน้าตระกูลเมิ่งหยุดชะงัก

"พวกคุณกลับมาทำไม? ใครสั่งให้พวกคุณกลับมา?" หัวหน้าตระกูลเฉียวถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"เถ้าแก่ ไม่ใช่ว่าพวกเราอยากกลับมา…แต่…แต่มีคนส่งพวกเรากลับมา…" ผู้ชายที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุดพูดด้วยความระมัดระวัง

"มีคนส่งพวกคุณกลับมา?" หัวหน้าตระกูลเฉียวรู้สึกอึ้ง "ใคร?"

"เป็น…เป็นคนของหยางหัวกรุ๊ป…" คนคนนั้นพูดด้วยความระมัดระวัง

"อะไรนะ?" หัวหน้าตระกูลเฉียวกระโดดลุกขึ้นอย่างกะทันหัน

มือที่กำลังถือถ้วยชาของหัวหน้าตระกูลเมิ่งก็เริ่มสั่นเทา มองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา

"เกิดอะไรขึ้นกันแน่? อยู่ดีๆทำไมหยางหัวกรุ๊ปถึงส่งพวกคุณกลับมา?" หัวหน้าตระกูลเฉียวรีบถาม

"เถ้าแก่ พวกเขาไม่เพียงแต่ส่งพวกเรากลับมา ยังบังคับให้พวกเราไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ อาบน้ำ ทำสปา หลังจากนั้นค่อยส่งพวกเรากลับมา!" คนคนนั้นพูด

หัวหน้าตระกูลเฉียวตกตะลึงแล้ว

แค่ส่งคนกลับมาก็ช่างเถอะ ทำเรื่องพวกนี้ไปเพื่ออะไร?