สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 550

"ทำไมถึงเป็นแบบนี้?"

"ยวนหนี่ คุณ...ทำไมคุณถึงทำแบบนี้?"

เหล่าผู้เฒ่าต่างตกใจ จ้องไปที่ยวนหนี่อย่างเหลือเชื่อ

ใครจะคาดคิดว่าทั้งหมดนี่เป็นแผนของยวนหนี่

"หลินหยางคือหมอที่โยวโยวหามาให้พวกเรา เขาจะเป็นคนร้ายที่ปองร้ายเจ้าเกาะได้ยังไง?" เสว่หยาน ผู้เฒ่าสองพูดออกมา

อันที่จริงเขาประหม่ามาก

หากหลินหยางเป็นคนร้ายจริงๆ แล้วในฐานะคนที่พาเขามาที่เกาะนี้ เสว่หยานก็ไม่สามารถหนีจากความเชื่อโยงนี้ได้อย่างแน่นอน เกรงว่าจะทำให้เจ้าเกาะสงสัยเขาอย่างแน่นอนในอนาคต

ท้ายที่สุดเขาและเจ้าของเกาะก็อยู่ในกลุ่มเดียวกัน หากเจ้าของเกาะเป็นอะไร งั้นเขาก็สามารถยึดครองเกาะหวางโยวได้อย่างสมเหตุสมผล

ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าพูดอะไรเพราะกลัวจะเกิดความสงสัย

ตอนนี้ได้รับการยืนยันแล้วว่าเป็นแผนของยวนหนี่ ในที่สุดเสว่หยานก็โล่งอก

"ยวนหนี่ เจ้าเกาะปฏิบัติต่อคุณอย่างดี และทรัพยากรการฝึกฝนที่มอบให้คุณนั้นดีที่สุดและอุดมสมบูรณ์ที่สุด ทำไมคุณถึงยังทำเรื่องแบบนี้? คุณ... คุณหลอกแม้กระทั่งผม!" ฉู่ซู่ผู้เฒ่าสามพูดด้วยความโกรธ

"ฉันรู้ เจ้าเกาะดีกับฉันอย่างมาก ผู้เฒ่าทุกคนดีต่อฉัน แต่...ฉันอยากถามผู้เฒ่าทุกคนว่าทำไมไม่รับฉันเป็นศิษย์? ทำไมถึงปฏิเสธที่จะถ่ายทอดแก่นแท้ของเกาะ? ทำไมไม่ช่วยฉัน? พวกคุณว่านี่ดีสำหรับฉันหรอ?" ยวนหนี่เงยหน้าขึ้น น้ำตาไหลออกมา และถามอย่างชอบธรรม

เมื่อสิ้นเสียง สีหน้าของผู้เฒ่าทุกคนก็เปลี่ยนไป ไม่พูดอะไร

"ยวนหนี่ นี่จะโทษคนอื่นไม่ได้ ต้องโทษนิสัยของคุณเองที่ดื้อเกินไป ถ้าคุณตกลงกับฉางเฟิง พวกเราทำไมพวกเราจะไม่สอนแก่นแท้ให้กับคุณหล่ะ?" เจ้าเกาะจ้องมองยวนหนี่และพูด

"ตกลงกับเสว่ฉางเฟิงหรอ?" ยวนหนี่ยิ้มอย่างเยือกเย็น: "หรือว่าคุณต้องการบังคับให้ฉันเป็นคนของเกาะหวางโยว พวกคุณถึงจะยินดีสอนทุกอย่างกับฉัน?'

"ยวนหนี่ ความสามารถของคุณดีมาก แม้ว่าจะเทียบไม่ติดกับฉางเฟิง แต่ก็ไม่ได้แตกต่างไปมากนัก หากคุณตกลง ผมก็เต็มใจที่จะให้ทรัพยากรทั้งหมดแก่คุณเพื่อที่คุณจะได้ฝึกฝน ฝึกฝนให้พวกคุณได้เป็นเสาหลักแห่งอนาคตของเกาะ!" เจ้าเกาะพูด

ยวนหนี่ส่ายหน้า พูดเสียงแหบ: "ฉันไม่สนใจสิ่งนี้ ไม่ได้สนใจเสว่ฉางเฟิงด้วย! เป้าหมายที่ฉันมาที่นี่ก็เพื่อฝึกฝน ฉันแค่อยากเรียนศิลปะการต่อสู้เพื่อที่จะปกป้องพ่อแม่ของตัวเอง โดยเฉพาะพ่อแม่ของฉัน ฉันไม่อยากให้พวกเขาถูกรังแกอีกต่อไปแล้ว สำหรับเสว่ฉางเยว่อะไรนั่น หรือเกาะหวางโยวอะไรนั่น ฉันไม่สนใจ ไม่สนใจเลย..."

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ดวงตาของยวนหนี่ก็แดง น้ำตาไหลออกมาจากหางตา แต่เธอก็อดกลั้นเอาไว้ไม่ให้มันไหลออกมา...

เมื่อหลินหยางได้ยินก็มองยวนหนี่เล็กน้อย และครุ่นคิด

"ถ้าด้วยเหตุนี้ งั้นก็จะโทษพวกเราไม่ได้ ใครก็ได้มาจับเธอไปลงโทษ ทำลายฐานฝึกฝนของเธอ ไล่ออกไปจากเกาะ!" เจ้าเกาะตะโกน

เรื่องเป็นเช่นนี้ เจ้าเกาะต้องไม่ให้อภัยอย่างแน่นอน เขาต้องการปิดกั้นปากของทุกคนไม่ต้องพูดถึงความจริงที่ว่ายวนหนี่ไม่เชื่อฟังเขาครั้งแล้วครั้งเล่า นี่เป็นสาเหตุที่เขาไม่เข้าพบยวนหนี่

ยวนหนี่หลับตาทั้งสอง ไม่ต่อต้านใดๆ

แต่ในเวลานี้ ฉู่ซู่เดินเข้ามา

"เจ้าเกาะ โปรดให้โอกาสยวนหนี่ด้วย!"

"อะไรนะ?" เจ้าเกาะจ้องมองเขา

"เจ้าเกาะ การประชุมใหญ่กำลังจะเริ่มแล้ว ยวนหนี่เองก็เป็นลูกศิษย์ที่โดดเด่นเธอเป็นผู้เสนอชื่อเพื่อเป็นตัวแทนของเกาะในการประชุม ถ้าเธอล้มเลิกตอนนี้ ไม่เหมือนกับการหักแขนตัวเองหรอ?" ฉู่ซู่พูดอย่างจริงจัง

เมื่อทุกคนได้ยินก็พยักหน้า

"ความหมายของคุณคือ?" เจ้าเกาะถาม

"ตอนนี้ปล่อยเธอไปก่อน ให้เธอได้เข้าร่วมการประชุมก่อน แบบนี้แล้ว มันดีกว่าการทำให้เธอพิการเสียอีก! มันใช้เวลานานและต้องใช้แรงงานมากสำหรับเราในการฝึกฝนความสามารถดังกล่าว และมัน ต้องใช้กำลังคนและทรัพย์สินเป็นจำนวนมาก ใช่ น่าเสียดาย น่าเสียดาย" ฉู่ซู่ยกมือขึ้น

"อืม มีเหตุผล!"