"แล้วคนที่ทำความเข้าใจไม่เก่งหล่ะ?"
ไม่รู้ใครถามขึ้นมา
"งั้นก็ต้องใช้เวลานานขึ้น"
"เท่าไหร่กัน?"
"สิบปีก็มี ยี่สิบปีก็มี! ทักษะทางการแพทย์แบบนี้ต้องใช้ความจริงจัง ท้ายที่สุดต้องใช้มนุษย์เป็นเดิมพัน ถ้าไม่สามารถเข้าใจในทักษะทางการแพทย์ได้ ก็ไม่ต้องพูดถึงความสำเร็จในทางการแพทย์ และไม่มีสิทธิ์ในการรักษาคนด้วย!"
เมื่อทุกคนได้ยินก็เงียบลง...
"มีใครอยากจะไปกับผมอยู่ไหม?" หลินหยางถามด้วยรอยยิ้ม
"เอ่อ..."
"ผมคิดว่าฝึกฝนศิลปะการต่อสู้น่าจะดีกว่า"
"ผมไม่ได้เกิดมาเพื่ออ่านหนังสือ"
"เอาเถอะๆ...ฮ่าๆๆ...'
ศิษย์จำนวนมากหัวเราะออกมาและปฏิเสธโดยตรง มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ยืนกรานจะเข้าร่วมสถาบันการแพทย์ฝ่ายใต้
เอาพวกเขาไปอ่านหนังสือก็เหมือนกับการฆ่าพวกเขา
หลินหยางส่ายหน้าและยิ้มเล็กน้อย นำศิษย์จำนวนหนึ่งขึ้นเรือออกไปจากเกาะหวางโยว
ในที่สุดเรื่องราวที่เกาะหวางโยวก็จบลง
บนเรือหลินหยางอยู่ที่หัวเรือและมองดูผิวน้ำนิ่ง
เหลียงซวนเหม่ยเดินเข้ามา มองแผ่นหลังของหลินหยาง เม้มปากและเดินเข้าไป
"พี่...พี่..." เหลียงซวนเหม่ยพูดกระตุกเล็กน้อย
เธอเป็นลูกสาวคนที่สามของเหลียงชิวเยี้ยน เธอยังมีพี่ชายอีกสองคน ซึ่งก็คือเหลียงผิงเฉาและเหลียงก่วนเจ๋อ อย่างไรก็ตามเมื่อเผชิญหน้าสองคนนี้ เหลียงซวนเหม่ยไม่เคยเรียกพวกเขาว่าพี่ชายเลย แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าหลินหยาง เธอกลับเรียกเขาออกมาอย่างงั้น
"ทำไมหรอ?" หลินหยางเหมือนจะกลับมาจากห้วงความคิดของเขา หันหน้ามาถามด้วยรอยยิ้ม
"โอ้ะ เรื่องเกี่ยวกับเลือดวิญญาณลั่วหลิน..." เหลียงซวนเหม่ยพูดเบาๆ: "พี่ คุณมีเลือดวิญญาณลั่วหลินขนาดนี้ ทำไม...ต้องให้คนจำนวนมาดูด้วย คุณไม่กลัวว่า...เลือดวิญญาณลั่วหลินนี้จะทำให้คนเกิดความโลภและนำมาซึ่งปัญหาหรอ?"
เหลียงซวรเหม่ยรู้สึกกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มาโดยตลอด
ใช่
เลือดวิญญาณลั่วหลิน 18 ดวง...
นี่มันน่ากลัวจริงๆ!
เกรงว่าจะไม่มีใครเชื่อข่าวนี้
ปัญหาหรอ?
หลินหยางผงะและเผลอหัวเราะออกไป
"ผมต้องกลัวปัญหาอย่างแน่นอน แต่เมื่อเกิดปัญหาจริงๆ ผมก็ต้องเผชิญหน้ากับมัน ในเมื่อผมบอกเรื่องจำนวนเลือดวิญญาณลั่วหลินให้กับคนเกาะหวางโยวรู้ งั้นผมก็จะไม่กลัวสิ่งเหล่านี้ แน่นอน ผมเองก็มีเป้าหมายของตัวเอง ผมอยากจะทำให้เกาะหวางโยวกลัว ไม่ให้พวกเขามารบกวนผมอีก! สำหรับคนที่โลลภในเลือดวิญญาณลั่วหลินนั้น...ก็ให้พาเขาเข้ามา ผมอยากจะเห็นว่าคนแบบไหนที่จะสามารถผู้ปราดเปรื่องที่มีเลือดวิญญาณลั่วหลิน 18 ดวงบ้าง!"
เมื่อพูดจบ เหลียงซวนเหม่ยก็ตกใจเล็กน้อย
ใช่...เลือดวิญญาณลั่วหลิน 18 ดวง ต้องเป็นคนระดับอะไรที่ถึงจะสามารถแย่งมันไปได้?
"พี่ เลือดวิญญาณลั่วหลินเหล่านี้...คุณไปเอามาจากไหน?" เหลียงซวนเหม่ยถาม
"ทำไมหรอ? คุณอยากได้หรอ?" หลินหยางถามด้วยรอยยิ้ม
เหลียงซวนเหม่ยรีบส่ายหน้า: "พี่ชาย คุณมีความสามารถมาก ถ้าได้การสนับสนุนจากเลือดวิญญาณลั่วหลิน คุณอาจจะมีพลังมากขึ้นแน่ๆ คุณสมบัติของฉันนั้นปานกลาง การได้เลือดวิญญาณลั่วหลินมาจะทำให้เสียของเปล่าๆ ช่างมันเถอะ"
"สบายใจได้ หลังจากนี้ผมจะหาเลือดวิญญาณลั่วหลินมาให้คุณ แต่ตอนนี้ผมต้องการเลือดวิญญาณลั่วหลิน 20 ดวง!" หลินหยางพูดด้วยรอยยิ้มอย่างไม่แยแส
"พี่ต้องการกลายเป็น ร่างแข็งแกร่งโดยกำเนิด หรอ?"
เหลียงซวนเหม่ยตัวสั่นเล็กน้อย มองเขาด้วยความประหลาดใจและรู้สึกตื่นเต้น
"พี่ คุณจะเป็นตัวแทนของตระกูลเหลี่ยงของพวกเราเพื่อเข้าร่วมการประชุมใหญ่หรอ? ดีเลย ตระกูลเหลี่ยงของพวกเราต้องโด่งดังอย่างแน่นอนในการประชุมครั้งนี้!"
"ผมไม่เป็นตัวแทนใครทั้งนั้น ผมจะเป็นตัวแทนของตัวเอง" หลินหยางส่ายหน้า ดวงตาของเขาเยือกเย็น
เดินทางด้วยเรือระยะเวลาหนึ่ง ถึงท่าเรือ ในเวลานี้หม่าไห่ได้จัดเตรียมคนมาต้อนรับหลินหยางที่ท่าเรือแล้ว
หลังจากจัดการเรื่องเหลียงซวนเหม่ยเรียบร้อย หลินหยางก็ให้คนบนเกาะโทรหาหม่าไห่ บอกเขาว่าไม่ต้องมาช่วยและรออยู่ที่นี่
"ประธานหลิน คุณเหนื่อยแย่เลย" หม่าไห่โค้งคำนับให้หลินหยาง
"อืม"
หลินหยางพยักหน้า: "จัดเครื่องบินพิเศษทันที และเรียกบอดี้การ์ดสองสามคนเพื่อพาน้องสาวของผมกลับไปที่บ้านตระกูลเหลียง!"
"น้องสาวหรอ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...