แต่วินาทีต่อมา เสียงของคังเจียห่าวดังขึ้นอีกครั้ง
"ถึงแม้กองถ่ายพยัคฆ์สงครามจะถูกยุบ ไปตามที่ประธานหลินของเราได้มอบหมาย เขาจะตั้งทีมงานกองถ่ายชุดใหม่ขึ้นมาถ่ายทำละครตามโครงการของพยัคฆ์สงคราม โดยชื่อว่าพยัคฆ์สงครามใหม่ กรรมสิทธิ์ของพยัคฆ์สงครามเป็นของหยางหัวกรุ๊ป ดังนั้นพวกเราสามารถจัดตั้งทีมกองถ่ายได้ทุกเมื่อ ส่วนการคัดเลือกทีมงานชุดใหม่ จะเป็นไปตามรายชื่อที่อยู่บนเอกสารในมือของผม ต่อจากนี้ผมจะอ่านชื่อ คนที่มีชื่ออยู่ในนี้ ถ้าหากยินดีทำงานกับกองถ่ายชุดใหม่ สามารถเซ็นสัญญากับผมใหม่อีกรอบ แต่ถ้าไม่ยินดีอยู่ต่อ ก็สามารถไปได้เลย หยางหัวกรุ๊ปของเราก็ไม่ขอให้อยู่ต่อ!"
หลังจากสิ้นเสียงคำพูดประโยคนี้ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตกตะลึง
รอยยิ้มของฟานเล่อแข็งทื่อทันที เวินลี่ก็มองตาค้าง
หลังจากนั้นได้ยินคังเจียห่าวเริ่มอ่านชื่อ
ส่วนชื่อแรกที่เขาอ่านก็คือซ่งจิง เพียงแต่…ซ่งจิงไม่ใช่ผู้กำกับหลักอีกแล้ว เขากลายเป็นรองผู้กำกับ ส่วนใครเป็นผู้กำกับหลัก ยังไม่มีการประกาศออกมา
ซ่งจิงลังเลอยู่สักพักใหญ่ แต่สุดท้ายก็ตอบตกลงเซ็นสัญญา
ลุงติงและคนอื่นก็ตอบตกลงเซ็นสัญญาทั้งหมด
แต่สัญญาฉบับนี้มีการจำกัดสิทธิของพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด
แต่รองผู้กำกับวังไม่เอาด้วย!
เขาเองก็เป็นคนเก่าคนแก่ในวงการบันเทิง เคยได้รับความอัปยศแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
"สัญญาฉบับนี้หมายความว่ายังไง? ทำไมให้ผมทำแต่งานจุกจิก? ผมอายุมากขนาดนี้แล้วจะทำงานพวกนี้ไหวเหรอ? นี่พวกคุณกำลังดูถูกผมเหรอ?" ผู้กำกับวังพูดด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน
"นี่เป็นความต้องการของประธานหลิน" คังเจียห่าวพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
"ผมต้องการพบประธานหลินของพวกคุณ! ผมต้องการคุยกับประธานหลินของพวกคุณ!" รองผู้กำกับวังพูดด้วยความร้อนใจ
"ขออภัย คุณวัง ตอนนี้บริษัทหยางหัวกำลังอยู่ในระหว่างทำงาน คุณที่เป็นคนนอกเข้าไปบริษัทพวกเราแบบนี้ เกรงว่าจะส่งผลกระทบต่อการทำงานของทุกคน ถ้าคุณฝืนจะไปให้ได้ ส่วนมากก็จะถูกพนักงานรักษาความปลอดภัยโยนออกมา ดังนั้นผมขอแนะนำให้คุณรอก่อนเถอะ" คังเจียห่าวพูด
หลังจากสิ้นเสียงคำพูดประโยคนี้ ผู้กำกับวังก้าวถอยหลังอย่างต่อเนื่อง สีหน้าของเขาดูซีดเซียว
เห็นได้ชัด…คำพูดประโยคนี้เป็นการพูดเสียดสี เขายอมจำนนเรื่องที่จะสนับสนุนให้เวินลี่และคนอื่นไปประท้วง…
"ประธานหลินพูดแล้ว ถ้าหากคุณไม่ยินดีเซ็นสัญญาฉบับนี้ สามารถไปได้เลย พวกเราจะไม่ทำให้คุณลำบากใจ"
คังเจียห่าวพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย หลังจากนั้นอ่านรายชื่อต่อ
"ผู้กำกับวัง…" ลุงติงตะโกน
รองผู้กำกับวังกัดฟันแน่น พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "ก็ได้ ถือว่าผมเจอเข้ากับของแข็งก็แล้วกัน เรื่องนี้ผมไม่เอาด้วย"
พูดจบ เขาเดินออกจากเต็นท์ด้วยความโมโห
"ผู้กำกับวัง! ผู้กำกับวัง!"
"ผู้กำกับวัง คุณอย่าไปเลย!"
มีคนหลายคนขอร้องให้เขาอยู่ต่อ แต่กลับไม่มีประโยชน์
ส่วนคังเจียห่าว อ่านรายชื่อของเขาต่อ
ผู้คนส่วนใหญ่อยู่ต่อ มีเพียงส่วนน้อยที่รู้สึกว่าทั้งหมดนี้มันเหลวไหลเกินไป จึงเดินจากไปพร้อมกับผู้กำกับวัง
แต่พอรายชื่ออ่านมาจนถึงตอนนี้ ฟานเล่อและเวินลี่เพิ่งจะรู้ตัว ดูเหมือนรายชื่อที่อยู่บนมือของคังเจียห้าว…ดูเหมือน…จะไม่มีชื่อของพวกเขา
"แย่แล้ว!"
ฟานเล่อนึกอะไรขึ้นได้อย่างกะทันหัน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที ความสงบนิ่งและมั่นใจก่อนหน้านี้หายไปหมด ถูกแทนที่ด้วยความตกใจและตื่นตระหนก…
"หรือว่าประธานหลิน…คิดจะทำกับพวกเราแบบนั้น?"
เงื่อนไขสัญญาถูกร่างขึ้นโดยคังเจียห่าว โดยรวมแล้วสัญญาฉบับนี้ดูแล้วแทบจะไม่มีข้อบกพร่องแม้แต่นิดเดียว แต่อันที่จริงสำหรับหลินหยางกลับเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบมาก
นั่นก็คือเงื่อนไขข้อที่5ส่วนย่อยข้อที่2 : ฝ่ายเอมีสิทธิ์ยุบกล้องถ่ายได้ทุกเมื่อ ไม่จำเป็นต้องได้รับความเห็นชอบจากฝ่ายบบี!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...