หลังจากนั้นสามชั่วโมง หม่าไห่โทรศัพท์มา
แผนกการเงินมีปัญหาจริง
ยิ่งไปกว่านั้น…ที่มีปัญหาไม่เพียงแต่แผนกการเงินเท่านั้น!
หลังจากที่หลินหยางฟังหม่าไห่รายงานจนจบ สีหน้าของเขาเคร่งขรึมมาก
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าหยางหัวกรุ๊ปที่ภายนอกดูยิ่งใหญ่เช่นนี้ แต่ภายในกลับเน่าถึงขั้นนี้…
"คุณไปรอผมที่ห้องทำงาน!"
หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา หลังจากนั้นขับรถตรงไปที่หยางหัวกรุ๊ป
ภายในห้องทำงาน หม่าไห่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความประหม่า
หลินหยางผลักประตูก้าวเท้าเดินเข้ามานั่งลงบนโต๊ะทำงานของตัวเอง
"ไม่ต้องประหม่าขนาดนั้น เรื่องนี้ผมไม่โทษคุณ ปัจจุบันหยางหัวเติบโตมาจนถึงขนาดนี้ คุณคนเดียวไม่มีทางดูแลทั่วถึงทั้งบริษัท จะมีช่องโหว่มันก็เป็นเรื่องธรรมดา"
ประมาณว่ามองออกถึงความประหม่าของหม่าไห่ หลินหยางพูดออกไปโดยตรง
"แต่ไม่ว่ายังไงมันก็เป็นความสะเพร่าของผม ประธานหลินเชิญลงโทษผมเถอะ" หม่าไห่พูดเสียงเบา
"ผมพูดไปแล้ว เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ สิ่งที่ต้องทำในตอนนี้คือเก็บกวาดหนอนบ่อนไส้ทุกคนที่อยู่ในบริษัทของเรา" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"ประธานหลินวางใจได้ ผมไปจัดการแล้ว! พวกเขาทุกคนจะถูกไล่ออกภายในวันนี้"
"เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ ตั้งแต่ระดับผู้จัดการไปจนถึงพนักงานรักษาความปลอดภัยที่หน้าประตูล้วนแต่มีคนของพวกเขา ถ้าหากไล่คนออกอย่างกะทันหันมากแบบนี้ มันจะส่งผลกระทบการดำเนินงานปกติของหยางหัวกรุ๊ปหรือเปล่า?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"เรื่องนี้…มันแน่นอนอยู่แล้ว มีหลายตำแหน่งที่เป็นตำแหน่งค่อนข้างสำคัญ จำเป็นต้องใช้บุคลากรที่มีทักษะทางด้านนี้มาเสริม ไม่อย่างนั้นการดำเนินงานของบริษัทอาจจะเกิดปัญหา"
"จำเป็นต้องใช้เวลาเท่าไหร่ถึงจะสามารถหาบุคลากรที่มีความสามารถ?"
"อย่างมากก็ต้องหนึ่งอาทิตย์!"
"งั้นก็เท่ากับว่า…คิดจะไล่คนพวกนี้ออกอย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์?"
"ประธานหลิน ในเมื่อรู้ตัวแล้ว พวกเราควรจะไล่ออกให้เร็วที่สุดถึงจะดี ยิ่งไปกว่านั้นหยางหัวของเรามีคู่แข่งรอบด้าน ถ้าหากสามารถจัดการได้เร็ว ถึงจะมีผลกระทบอะไรบ้างก็ถือว่าคุ้ม" หม่าไห่พูดด้วยความร้อนใจ
หลินหยางไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ก้มหน้าลงครุ่นคิด
ผ่านไปสักพัก เหมือนเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่าง สีหน้าเปลี่ยนไปทันที
"แย่แล้ว!"
"ประธานหลิน มีอะไร?" หม่าไห่รู้สึกอึ้ง
กลับได้ยินหลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม "ถ้าหากคนพวกนี้ก้าวออกมาแว้งกัดพวกเราตอนขึ้นศาลพรุ่งนี้ คุณคิดว่า…ผลสุดท้ายจะเป็นยังไง?"
คำพูดประโยคนี้ทำให้สีหน้าของหม่าไห่ซีดเขาทันที ร่างกายเกือบจะล้มลงพื้น
"หยางหัว…จะพังทลาย ชื่อเสียงป่นปี้…"
หม่าไห่พูดพึมพำ
ถึงแม้การจากไปของคนกลุ่มนี้จะไม่ถึงขั้นสามารถทำให้ทั้งหยางหัวกรุ๊ปหยุดชะงัก แต่ถ้าหากคนกลุ่มนี้ก้าวออกมายืนอยู่ฝั่งตรงข้ามในช่วงเวลาสำคัญ เมื่อเป็นแบบนั้นถึงหยางหัวกรุ๊ปจะมีเหตุผลก็ไม่สามารถลบล้างความผิดที่ติดตัว ในขณะเดียวกันกลุ่มคนที่กำลังจ้องเล่นงานหยางหัวกรุ๊ปก็จะปรากฏตัวขึ้นทีละคน ถึงหยางหัวกรุ๊ปจะสามารถฝ่าวิกฤตผ่านไปได้ เกรงว่าก็หนีไม่พ้นความตกต่ำ ยากที่จะฟื้นตัวในอนาคต
"ประธานหลิน แล้วตอนนี้พวกเราควรจะทำยังไง?" หม่าไห่รีบถาม
หลินหยางสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดเสียงเบา "ไป ช่วยผมโทรศัพท์หาใครบางคน!"
"โทรหาใคร?"
"ฟางซื่อหมิง เยี้ยนจิน!"
"พวกเราจะเชิญฟางซื่อหมิงมาช่วยเหรอ?"
"ถูกต้อง! แต่…ไม่เพียงฟางซื่อหมิง!"
สำนักงานกฎหมายของคังเจียห่าวตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามของบริษัทหยางหัว ห่างกันเพียงแค่หนึ่งช่วงสะพานลอย
ตอนนี้คังเจียห่าวได้วางคดีทั้งหมดที่อยู่ในมือลง เรื่องอะไรที่สามารถระงับได้ก็ระงับเอาไว้จนหมด คนทั้งสำนักงานของเขาทุ่มเทไปทางคดีฉ้อโกงสัญญาของฟานเล่อและเวินลี่
คังเจียห่าวรู้ดี ถ้าหากไม่สามารถจัดการคดีนี้ให้เรียบร้อย งั้นสำนักงานกฎหมายของเขาก็ไม่จำเป็นต้องมีต่อไปแล้ว
อันที่จริงถ้าหากมีแค่ฟานเล่อและเวินลี่ที่คิดจะสู้คดีกับหยางหัว อาศัยเขาและจี้เหวินก็สามารถจัดการได้แล้ว
แต่หลังจากที่ผ่านการตรวจสอบ คดีครั้งนี้มันไม่ได้ง่ายเหมือนกับที่ตนเองคิดเอาไว้
เบื้องหลังครั้งนี้ไม่ได้มีเพียงฟานเล่อและเวินลี่ทั้งสองคน ยังมีบุคคลสำคัญของวงการบันเทิงและภาพยนตร์ร่วมด้วย แม้กระทั่งบริษัทหวงหยูก็มีส่วนเกี่ยวด้วย
นอกเหนือจากนี้ ยังมีบริษัทยักษ์ใหญ่ชื่อดังในประเทศหลายบริษัทเข้าร่วม และถึงขั้นมีบริษัทข้ามชาติระดับห้าร้อยอันดับแรกของโลกด้วย
ถ้าหากเป็นแบบนั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว!
"พี่คัง ประธานหม่าส่งเอกสารรับฉบับหนึ่งมาให้ คุณรีบมาดูเร็ว!" ในตอนนั้นเอง จี้เหวินเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารฉบับหนึ่ง
คังเจียห่าวขมวดคิ้วเล็กน้อย วางงานที่อยู่ในมือลง รับเอกสารมาเปิดดูอย่างรวดเร็ว
เพียงแค่อ่านไปได้สักพัก สีหน้าของคังเจียห่าวดูหนักใจขึ้นมาทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...