สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 615

"เอ่อ..." ผู้พิพากษาหลิวแสดงสีหน้ายากลำบาก

"ผมได้ปรึกษากับผู้บังคับบัญชาของผมแล้ว และผู้บังคับบัญชาของผมก็ยินยอมที่จะเปิดเผยต่อสาธารณะ! ไม่ต้องกังวลใดๆ เพียงทำตามขั้นตอนปกติ!"

"ตกลง!"

ผู้พิพากษาหลิวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ดูจริงจัง แล้วยื่นของให้คนที่อยู่ข้างๆ เขา

หลังจากนั้นไม่นาน โปรเจ็กเตอร์ก็ฉายเนื้อหาออกมาบนหน้าจอด้านหลัง

สายตาของทุกคนจ้องมองภาพด้านบนในทันที...

รูปภาพที่แสดงบนหน้าจอคือคำสั่ง

คำสั่งที่ส่งไปยังเจิ้งหนานเทียนโดยผู้บังคับบัญชาของเจิ้งหนานเทียน

เนื้อหาในเอกสารนั้นไม่มาก แต่ที่สะดุดตาที่สุดคือตราประทับสีแดงที่มุ่มล่างขวา

มีตัวอักษรใหญ่ๆ สองตัวบนตราประทับ

ความลับสุดยอด!

นี้! เป็นคำสั่งลับสุดยอด!

"หยางหัวกรุ๊ปได้รับความไว้วางใจจากผู้บังคับบัญชาในการผลิตยาให้กับเหล่าทหาร โดยส่งยาให้ทางการทุกเดือนตามระเบียบเพื่อให้มั่นใจว่าพวกเขาจะได้รับการฝึกซ้อมตามปกติและปฏิบัติงานได้ตามมาตรฐาน เมื่อได้รับยาของหยางหัวกรุ๊ป ความสามารถในการรบของพวกเขาจะเพิ่มเป็นสองเท่า อันตรายการตายลดลง 1% นี่คือรายงานที่ผมต้องแจ้งให้กับผู้บัญชาการตลอด คุณสามารถนำเสนอให้กับทุกคนได้" เจิ้งหนานเทียนพูด หยิบเอกสารออกมาจากหน้าอกและส่งออกมา

เมื่อทุกคนได้ยิน ลมหายใจของพวกเขาก็หยุดนิ่ง หัวใจของทุกคนเต้นอย่างรุนแรง หัวสมองของพวกเขาแทบจะเป็นบ้า

"ประธานหลิน...ร่วมมือกับทางการจริงๆ หรอ?" ซูเหยียนเบิกตาทั้งสองและพูด

"เดิมทียามูลค่าสามร้อยล้านนั้น...เป็นยาที่หยางหัวกรุ๊ปผลิตให้กับทางทหาร! มิน่าหละยาเหล่านี้จึงไม่รวมอยู่ในภาษี..." ซูหยูก็ตระหนักได้ในทันใด

ถ้าเกี่ยวข้องกับทางการทหาร ความหมายจึงต่างกัน!

วังฉื่อหยาน เฉิงเจิ้งและคนอื่นๆ มีสีหน้าสับสน

"คุณฟาน ตอนนี้คุณอาจกำลังจะมีปัญหา" ทนายฉงพูดอย่างขมขื่นอย่างมาก น้ำเสียงของเขาสั่นไหว

"ปัญหาหรอ? ทำไมมีปัญหา? ไม่...หยางหัวกรุ๊ปนี่ไปร่วมมือกับทางทหารตั้งแต่เมื่อไหร่?" ฟานเล่อตกตะลึงและถามอย่างรวดเร็ว

แต่ฉงหมิ่นเซิงไม่สามารถตอบคำถามของเขาได้

เพราะตอนนี้เขาสับสนและหวาดกลัว

สิ่งที่ทำให้เขาตกใจยิ่งกว่านั้นคือคนที่นั่งรถเข็นอยู่นี้เป็นคนที่อยู่ระดับใดในกรมทหาร?

คงไม่ใช่บุคคลใหญ่โตใช่ไหม?

ถ้าอย่างงั้นอาชีพนักกฎหมายของเขาจะสูญสิ้นไปโดยสิ้นเชิง!

ต้องเป็นคนที่ไม่ได้มียศอะไรมากมาย!

ใช่ ต้องเป็นอย่างงั้นแน่ๆ!

ถ้าเป็นบุคคลใหญ่โตจริงๆ จะมาเจียงเฉินทำไม? เขาจะมาออกหน้าเพื่อคดีเล็กๆ นี้ได้ยังไง?

ฉงหมิ่นเซิงพยายามปลอบตัวเองในใจ

แต่เมื่อมองไปยังทนายชื่อดังทั้งสาม เขาก็แทบจะหมดหวังเล็กน้อย

ถ้าเป็นคนที่ไม่มียศอะไร จะสามารถเชิญทั้งสามคนนี้มาได้หรอ? อีกทั้ง...ยังสามารถทำให้ทั้งสามคนเคารพด้วย...

"เจิ้ง...คุณเจิ้ง... สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความลับ เหมาะสมหรือที่จะมาเปิดเผยเช่นนี้?" ผู้พิพากษาหลิวยืนขึ้น พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบเล็กน้อย

"เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณหลิน ผู้บัญชาการเบื้องบนจำเป็นต้องเปิดเผยสิ่งนี้ต่อสาธารนะ ไม่งั้นก็คงจะมีผลกระทบอย่างมากต่อชื่อเสียงของคุณหลิน อันที่จริง ข้อมูลเหล่านี้เป็นข้อมูลลับระดับสูง แต่ด้วยความหมดหนทาง เบื้องบนจึงเลือกที่จะเปิดเผย" เจิ้งหนานเทียนพูดอย่างเคร่งขรึม

เมื่อคำพูดนี้หล่นลงพื้น ฉงหมิ่นเซิงก็ตกใจจนยืนไม่มั่นคง

หวู่เหรินด้านหลังของเขามีสีหน้านิ่งเครียดเช่นกัน

"ทนายฉง คุณเป็นอะไรไป?" เวินลี่ถามด้วยความตื่นตระหนกเล็กน้อย

"นี่มันจุดจบ...นี่มันคือทางตัน! นี่เป็นทางตันมาตลอด!" ฉงหมิ่นเซิงตัวสั่น หันหัวของเขาและมองไปที่ทั้งสองคนด้วยดวงตาเบิกกว้าง

ทั้งสองคนตกใจ

"คุณ...คุณพูดอะไร? ตกลงคุณโอเคไหม? ผม...ผมใช้เงินตั้งมากมายเพื่อเชิญคุณมา...คุณต้องช่วยผมเอาชนะคดีนี้ให้ได้สิ..." ฟานเล่อร้อนรน รีบพูด

"เอาชนะไม่ได้ มันจบแล้ว จะยังไงก็ไม่สามารถเอาชนะได้ ล้มเลิกเถอะ" ทนายฉงพูดด้วยสีหน้ามืดหม่น

ไม่คิดว่าเบื้องหลังของหยางหัวจะมีการดำรงอยู่เช่นนี้อยู่ ทนายฉงรู้ว่าแม้ว่าเขาจะมีความสามารถแค่ไหนก็คงไม่สามารถเอาชนะได้

"งั้นก็แปลว่า...ผมแพ้แล้วหรอ?" ฟานเล่อพูดด้วยความตกตะลึง

"ไม่ คุณไม่แพ้ และจะไม่แพ้ ผลของคดีนี้ส่วนใหญ่จบแล้ว!"