สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 658

หงจงเงียบขรึมไปสักพัก หลังจากนั้นส่ายหัว "ถึงแม้คนของคุณจะมากกว่าผม แต่…ฮั่นหนาน ผมมั่นใจว่าคนของคุณไม่กล้าลงมือ! เพราะที่นี่คือเซี่ยจิง! เป็นถิ่นของตระกูลจง! เดิมทีคุณก็เป็นคนที่หากินในถิ่นของตระกูลจง! คุณลงมือกับผมก็เท่ากับตัดทางหากินของตัวเอง! ผลที่ตามมาจะเป็นยังไงคุณเองก็รู้ดี"

หลังจากที่พูดจบ สีหน้าของฮั่นหนานซีดขาวลงไม่น้อย

มันก็จริง ตระกูลจงมีอิทธิพลอย่างกว้างขวางในเซี่ยจิง อย่างน้อยเขาฮั่นหนานก็ต้องไว้หน้าตระกูลจง

แต่ว่า ถ้าหากเขาไม่สามารถกู้คืนพวกโครงการที่ทำกับหยางหัวกรุ๊ป ต่อไปอนาคตของเขาก็ต้องลำบากไม่น้อยเหมือนกัน!

ฮั่นหนานเริ่มเกิดความรู้สึกลังเลและกังวลใจ

ทั้งสองฝ่ายล้วนแต่เป็นบุคคลที่เขาไม่ควรไปยุ่งด้วย เขาย่อมต้องชั่งน้ำหนักผลได้ผลเสียก่อน

แต่ในตอนนั้นเอง มีรถยนต์อีกคันหนึ่งขับเข้ามาจอดลงตรงหน้าหงจงและคนอื่น

หงจงกวาดสายตามองป้ายทะเบียนรถแล้วรู้สึกอึ้งเล็กน้อย เขามองไปทางคนขับแล้วตะโกนเสียงดัง "ไอ้อ้วนจู คุณมาทำอะไรที่นี่?"

ที่แท้รถคันนี้เป็นของจูกุ้ย!

เป็นเพียงจูกุ้ยวิ่งลงมาจากที่นั่งคนขับ เขามองสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าแล้วอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึ้ง หลังจากนั้นวิ่งเบียดเสียดสูงชนเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้าหลินหยาง โค้งคำนับเล็กน้อยแล้วพูด "คุณหลิน ก่อนหน้านี้เป็นความผิดของผมเอง! หวังว่า…คุณจะให้อภัยผม…"

ภาพนี้ทำให้จงหงมองตาค้าง

ฮั่นหนานกลับไม่ได้รู้สึกประหลาดใจอะไร เขาเชื่อว่าจูเวิ้นเป็นคนฉลาดและรอบคอบ การที่จูกุ้ยทำแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าโดนจูเวิ้นบีบคั้น

ซูเหยียนก็รู้สึกตกใจมาก มองไปทางจูกุ้ยด้วยความไม่เข้าใจ

"พวกคุณ…มันเกิดอะไรขึ้น?" ซูเหยียนถามเสียงพึมพำ

เรื่องที่เกิดขึ้นในหอน้ำชา หลินหยางไม่ได้เล่าให้ซูเหยียนฟัง

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน" หลินหยางส่ายหัว หลังจากนั้นหันไปพูดกับจูกุ้ย "คุณจู คุณกำลังทำอะไรของคุณ? อยู่ดีๆมาขอโทษผมทำไม?"

"คุณหลิน ผมที่ผมขอโทษเพราะเรื่องก่อนหน้านี้…"

จูกุ้ยพยายามข่มความโกรธที่อยู่ภายในใจ ยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง

แต่จงหงที่อยู่ด้านหลังกลับก้าวออกมาข้างหน้าหลายก้าว กระชากตัวก่อนจูกุ้ยเข้าไปหาเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "คุณทำอะไร? ขอโทษเขาทำไม? คุณบ้าไปแล้วเหรอ?"

"คุณชายจง ผมเองก็ไม่มีทางเลือก พ่อของผมสั่งให้ผมทำแบบนี้" จูกุ้ยถึงกับร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา

"เพราะอะไร?"

"ได้ยินมาว่าหมอนี่มีความเกี่ยวข้องกับหม่าไห่ของหยางหัวกรุ๊ป พ่อของผมกังวลหยางหัวจะมาแก้แค้นพวกเรา ก็เลยบังคับให้ผมมาขอโทษหมอนี่" จูกุ้ยกัดฟันพูด

"งั้นเหรอ?" จงหงรู้สึกประหลาดใจมาก แต่ผ่านไปสักพักเขายิ้มแล้วพูด "ปัญญาอ่อน หลินหยางมีความเกี่ยวข้องกับหม่าไห่? ถ้าจะบอกว่าเกี่ยวข้อง ก็ต้องเป็นซูเหยียนที่เกี่ยวข้องกับหม่าไห่ พูดให้ถูกก็คือ มีความเกี่ยวข้องกับประธานหลินของหยางหัวกรุ๊ป! เขาหลินหยาง? ไม่ใช่ตัวอะไรทั้งนั้น!"

"คุณชาย เรื่องจริงเหรอ?" จูกุ้ยรู้สึกประหลาดใจ

"ทำไม? คุณไม่รู้เหรอ? ประธานหลินของหยางหัวชอบซูเหยียนมาตั้งนานแล้ว! เรื่องนี้คนทั้งเจียงเฉินรู้กันดี! ที่หม่าไห่รู้จักหลินหยาง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นเพราะหม่าไห่ต้องการเข้าใกล้หลินหยาง เพื่อที่จะสร้างโอกาสให้ประธานหลินได้ง่ายขึ้น! เพราะยังไง หลินหยางและซูเหยียนก็เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ถึงประธานหลินจะมีอิทธิพลล้นฟ้า มั่งคั่งที่สุดในประเทศ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าการแต่งงานที่ถูกกฎหมาย เขายังคงทำได้แต่มอง! และถ้าคิดจะเอาซูเหยียนมาครอบครอง วิธีที่ดีที่สุดก็คือลงมือจากไอ้คนเกาะผู้หญิงกินคนนี้!" จงหงพูดพร้อมกับยิ้ม

จูกุ้ยได้ยินแล้วตาเป็นประกายทันที

"ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง!"

"ดังนั้นคุณไปขอร้องหลินหยางมันจะมีประโยชน์อะไร? เขาเป็นแค่ไอ้โง่ที่เห็นภรรยาของตัวเองเป็นเครื่องมือต่อรองก็เท่านั้น!" จงหงพูด

"แต่ว่า…ก่อนหน้านี้หม่าไห่เคยช่วยเขา ถ้าหากล่วงเกินเขา แล้วเขาไปพูดอะไรกับหม่าไห่ ตระกูลจูของผมไม่ซวยเหรอ" จูกุ้ยพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา

"งั้นหมายความว่าตระกูลจูของพวกคุณกลัวหยางหัว แต่ไม่กลัวตระกูลจงของเรา?" จงหงหรี่ตาลงมองเขา

ร่างกายของจูกุ้ยสั่นสะท้าน หลังจากนั้นรีบพูด "คุณชายจง คุณอย่าเข้าใจผิด ผมยืนอยู่ข้างคุณมาโดยตลอด!"

"ถ้าเป็นแบบนั้น ผมสั่งให้คุณไปตบหน้าหลินหยางตอนนี้ คุณจะทำหรือเปล่า?" จงหงยิ้มแล้วพูด

"หา? นี่…" ร่างกายของจูกุ้ยสั่นสะท้าน เริ่มไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี

"ทำไม? ไม่ยอม?"

"ไม่ใช่แบบนั้น…คุณชายจง พวกเขาสองคนเป็นแขกของคุณไม่ใช่เหรอ? ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย?" จูกุ้ยเค้นรอยยิ้มออกมาแล้วพูด

"ก่อนหน้านี้พวกเขาเป็นแขกของผม แต่ตอนนี้ไม่ใช่! ผมขอถามคุณคำเดียว คุณจะทำหรือไม่ทำ?"

จูกุ้ยเงียบขรึม

เขาไม่ใช่คนโง่ มีเหรอที่จะมองไม่ออกว่าคุณชายจูต้องการเร่งงานซูเหยียนและหลินหยาง

เห็นได้ชัด คุณชายจงเสแสร้งต่อไปไม่ไหวแล้ว

เขาต้องการใช้วิธีการบีบคั้นซูเหยียนมาอยู่ในมือ!