ชายชราจ้องไปที่เข็มเงิน พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "พวกคุณ…อาจจะกำลังเจอกับยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์แล้ว!"
"ยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์?" ชายหนุ่มสะดุ้งถามเสียงพึมพำ "ร้ายกาจแค่ไหน?"
ชายชราหลับตาลงสักพัก พูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
"อาจจะ…แข็งแกร่งกว่า…อาจารย์ป้าของคุณ…"
"แข็งแกร่งกว่าศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ของอาจารย์ป้า? นี่…นี่มันเป็นไปไม่ได้! อาจารย์ คุณต้องกำลังล้อเล่นอยู่แน่! ศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ของอาจารย์ป้าเป็นที่เคารพนับถือมากที่สุดในวงการศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ของประเทศ ความแข็งแกร่งของเธอคุณน่าจะรู้ดีที่สุด บนโลกใบนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนที่มีศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์แข็งแกร่งกว่าเธอ! มันไม่ใช่เรื่องจริงแน่นอน!" ชายหนุ่มไม่สามารถยอมรับความจริง เสียงที่พูดกำลังสั่นเทาเล็กน้อย
อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านอย่างเห็นได้ชัด
"หวู่หมิง ถึงแม้อาจารย์ก็ไม่อยากเชื่อ แต่ความจริงอยู่เหนือกว่าคำพูด อาจารย์ป้าของคุณไม่สามารถใช้เข็มเงินได้ถึงระดับนี้" ชายชราส่ายหัวแล้วพูด
ชายหนุ่มขมวดคิ้วแน่น
"ตระกูลหยุนไปยุ่งกับคนแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องดีอะไร ผมต้องไปคุยกับคนของตระกูลหยุนหน่อยแล้ว ต้องไปบอกให้พวกเขาอย่าไปหาเรื่องยัยเด็กผู้หญิงคนนั้นอีก หากนำศัตรูตัวฉกาจแบบนี้มาสู่ตระกูล มันจะได้ไม่คุ้มเสีย" ชายชราพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม หลังจากนั้นหันหลังแล้วกำลังจะเดินจากไป
แต่ในตอนนั้นเอง มีคนอีกกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในห้องผู้ป่วย
พวกเขาคือคนของตระกูลหยุน
"หัวหน้าตระกูล!" ชายชรายกมือขึ้นคำนับชายวัยกลางคนคนหนึ่ง
"ผู้อาวุโสเหลียน ลูกศิษย์ของคุณเป็นอะไรหรือเปล่า?"
หยุนถีหลิงหัวหน้าตระกูลหยุนพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
"ขอบคุณที่หัวหน้าตะกูลเป็นห่วง หวู่หมิงเขาไม่เป็นไร ก็แค่เส้นประสาทชา ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง" ชายชราพูด
"งั้นก็ดีแล้ว…เมื่อกี้ผมเห็นผู้อาวุโสเหลียนตรวจดูลูกชายของผมแล้วเดินจากไปอย่างเร่งรีบ ไม่รู้ว่าผู้อาวุโสเหลียนพบอะไรหรือเปล่า?" หัวหน้าตระกูลหยุนถาม
"ก็พบอะไรบางอย่างเล็กน้อยเหมือนกัน ผมลองเทียบบาดแผลของหลิงหลางและลูกศิษย์ พบว่าพวกเขาโดนเข็มเงินจึงกลายเป็นแบบนี้"
"เข็มเงิน?"
"ถูกต้อง ตามที่ผมวิเคราะห์ อีกฝ่ายเป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ที่แข็งแกร่งมาก หัวหน้าตระกูลหยุน อย่าหาว่าผมพูดมาก ผมขอเสนอให้คุณหยุดเรื่องนี้ไว้แค่นี้เถอะ อีกฝ่ายถือว่าปราณีแล้ว ไม่อย่างนั้นหลิงหลางคงไม่รอด! ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายน่าสะพรึงกลัวมาก เกรงว่าเมื่อเจอกับผม ผมก็ใช่ว่าจะได้เปรียบอะไร"
"ร้ายกาจขนาดนั้นเลยเหรอ?"
หัวหน้าตระกูลหยุนขมวดคิ้ว
คนของตระกูลหยุนหลายคนหรี่ตาลง ท่าทางของพวกเขาดูไม่เชื่อ
"เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก อีกฝ่ายยอมปล่อยให้หลิงหลางกลับมา นั่นหมายความว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดจะลงมืออย่างไร้ความปราณี ถ้าหากยอมหยุดแค่นี้ พวกเราทั้งสองฝ่ายก็จะไม่เป็นอะไร แต่ถ้าจะเอาเรื่องต่อไปให้ได้ ผมเองก็ไม่กล้ารับประกันว่าผลสุดท้ายจะเป็นยังไง" ชายชราส่ายหัวแล้วพูด
"แต่ตอนนี้ลูกชายของผมยังอาการหนักต้องนอนอยู่บนเตียง มีอาการคันทั่วร่างจนแทบจะทนไม่ไหว! ตระกูลหยุนของเราเสียหน้า เสียชื่อเสียง คุณจะให้ผมหยุดอยู่แค่นี้ คุณคิดว่าผมสามารถทำได้เหรอ?" หัวหน้าตระกูลหยุนพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
"หัวหน้าตระกูลหยุน อดทนรอจนคลื่นลมสงบ ถอยหนึ่งก้าวรอน่านฟ้าเปิด ยิ่งไปกว่านั้นพวกเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าศัตรูเป็นใคร ศัตรูอยู่ในที่มืด พวกเราอยู่ในที่สว่าง ถ้าหากสู้กันแบบนี้ต่อไป เกรงว่าพวกเรามีแต่จะสูญเสีย"
"ผู้อาวุโสคิดมากเกินไปแล้ว ศัตรูไม่ได้อยู่ในที่มืด แต่อยู่ในที่สว่าง"
"ฮืม? คุณรู้ว่าใครเป็นคนทำ?"
"ก็เป็นฝีมือของคนตระกูลเหลียงไม่ใช่เหรอ?"
"คนของตระกูลเหลียง? คนของตระกูลเหลียงใครมีความสามารถแบบนั้น?"
"คนของตระกูลเหลียงไม่มี แต่ถ้าเป็นเกาะหวางโยวล่ะ?" หัวหน้าตระกูลหยุนเดินไปที่หน้าต่างแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
ลมหายใจของชายชราหยุดชะงัก เหมือนคาดเดาอะไรบางอย่างได้แล้ว
"ผมโทรศัพท์ไปทางสมาคมศิลปะการต่อสู้แล้ว พวกเขากำลังจะตั้งคนกลุ่มหนึ่งเพื่อตรวจสอบเรื่องนี้ สามารถล้มคนสิบกว่าคนโดยไม่ให้ซุ่มให้เสียง ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ทิ้งร่องรอย นอกจากคนของเกาะหวางโยว ไม่มีใครสามารถทำเรื่องแบบนี้ได้อีกแล้ว ครั้งก่อนหลังจากที่ลูกศิษย์ของคุณประลองกับเหลียงซวนเหม่ย ทางสมาคมศิลปะการต่อสู้เคยแจ้งเตือนเหลียงซวนเหม่ย ครั้งนี้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นขนาดนี้ ทางสมาคมศิลปะการต่อสู้ไม่นิ่งดูดายแน่นอน ถ้าหากผมเดาไม่ผิด เกรงว่าคนของสมาคมศิลปะการต่อสู้กำลังอยู่ระหว่างทางไปบ้านตระกูลเหลียงแล้ว"
ชายชราได้ยินแล้ว ขมวดคิ้วแน่น ไม่ได้พูดอะไรออกมา
"ถึงแม้จะไม่รู้ว่าคนคนนี้เป็นใคร แต่ผมคิดว่าต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับคนของตระกูลเหลียงแน่นอน พวกเราแค่ต้องลงมือกับคนของตระกูลเหลียง แค่นี้ก็สามารถรู้แล้วว่าใครที่เป็นคนลงมือกับลูกชายของผมอย่างโหดร้ายแบบนี้ บางทีเขาอาจจะแข็งแกร่ง แต่ผมไม่เชื่อว่าตระกูลหยุนของเราจะไม่สามารถรับมือเขา มีหรือที่สมาคมศิลปะการต่อสู้จะจัดการเขาไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ก็มีคุณอยู่ด้วยทั้งคนไม่ใช่เหรอ?"
"หัวหน้าตระกูลหยุน…"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...