สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 868

เจิ้งตานรีบไปอยู่ด้านหน้าเพื่อนำทาง

เนินเขาตงหวงถือได้ว่าเป็นทางที่ขรุขระเต็มไปด้วยหินประหลาดและยอดเขาสูงตระหง่าน

ต้นไม้จำนวนมากปกคลุมยอดเขา

มีเสียงคำรามของสัตว์ป่ามากมายในลำธารบนภูเขา

แน่นอนว่าที่นี่ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่อันตรายที่สุดในขณะนี้คือไม่ใช่สัตว์ร้ายหรือภูมิประเทศที่สูงชันใดๆ เลย แต่เป็นคนที่กำลังเดินทางตามหาแหวนศักดิ์สิทธิ์ตงหวง

เจิ้งตานเดินอย่างระมัดระวัง

แต่เดินได้ไม่กี่ก้าว ก็เห็นคนนิกายตงหวงจำนวนไม่น้อย

พวกเขากำลังสำรวจสถานที่ที่เป็นไปได้ว่าแหวนศักดิ์สิทธิ์อาจปรากฏขึ้น

เหตุผลที่แบ่งเป็นทางเข้าสี่ทิศก็เพื่อให้เหลือมุมใดมุมหนึ่ง ถ้าให้ทุกคนมารวมตัวเข้าทางเดียวกัน งั้นอีกสามทิศก็จะไม่ได้รับการตรวจสอบ ถ้าแหวนศักดิ์สิทธิ์ปรากฏในสามทิศทางที่เหลือ ทุกคนก็ไม่สามารถทำได้ทันเวลา!

"แหวนศักดิ์สิทธิ์! ! แหวนศักดิ์สิทธิ์อยู่ตรงนี้! !"

มีคนตะโกนขึ้นมาในเวลานี้

หลินหยางและเจิ้งตานต่างมองไปด้านหน้าด้วยความตกใจ และรีบพุ่งไปยังทิศทางที่เสียงดังขึ้น

ที่มาของเสียงมาจากยอดเขา

จากนั้นฉันก็เห็นกล่องวางอยู่บนหินก้อนใหญ่บนยอดเขา

กล่องถูกเปิดออกและมีวงแหวนส่องประกายท่ามกลางแสงแดด

"อะไรกัน?" เจิ้งตานอุทานด้วยความตกใจ

หลินหยางขมวดคิ้วขึ้นมา

นี่คือแหวนศักดิ์สิทธิ์ตงหวงหรอ?

จะเป็นไปได้ยังไง?

เขาคิดว่าแหวนศักดิ์สิทธิ์ตงหวงนี้จะถูกเก็บเอาไว้ในถ้ำไหนสักแห่ง เพื่อป้องกันจากคนหรือสิ่งต่างๆ

การปรากฏขึ้นของแหวนศักดิ์สิทธิ์ตงหวงนี้ได้ปลุกความโลภของผู้คนนับไม่ถ้วนจากทุกทิศทุกทางในทันที

ผู้คนพุ่งไปด้านหน้าด้วยความเร่งรีบ หลายคนหยิบโทรศัพท์มือถือของตนออกมาและส่งข้อความถึงผู้คนในอีกสามทิศทางเพื่อให้พวกเขามาสนับสนุนที่นี่

"ฮ่าๆๆ แหวนศักดิ์สิทธิ์ตงหวงเป็นของผม! ผมต้องการเป็นเทพเจ้าตงหวง เป็นผู้นำนิกายตงหวง!"

ชายร่างผอมและเตี้ยคนหนึ่งปีนขึ้นไปบนยอดเขาอย่างมีชีวิตชีวา หยิบแหวนออกมาจากกล่องและสวมเข้าไปในนิ้ว ชูมือขึ้นพร้อมหัวเราะเสียงดัง

แต่เสียงหัวเราะของเขายังดังได้ไม่ถึงหนึ่งวินาที

ปัง!

เสียงปืนดังขึ้น

จากนั้นฉันก็เห็นรูเลือดที่หน้าอกของชายคนนั้น และเลือดก็ไหลออกมาจากรู

ดวงตาของชายผู้นั้นเบิกกว้าง เขามองที่หน้าอกของเขาอย่างไม่เชื่อ จากนั้นคอเขาก็งอ ทรุดตัวลงและตายในทันที

"ให้ตายเถอะ หมาแมวตัวไหนกล้ามาแย่งแหวนจากผม? ไปตายซะ!"

ชายที่ดูโหดร้ายถือปืนเดินเข้ามา ถ่มน้ำลายใส่คนตาย แล้วรีบถอดแหวนที่นิ้วออก แต่เขาไม่สวมมัน กลับหันหลังวิ่งออกไป

แต่คนที่ขึ้นมาบนภูเขาจะปล่อยให้เขาหนีไปได้ยังไง?

"ศิษย์พี่เฉิน! เอาแหวนมาให้ผมเถอะ!"

ชายคนหนึ่งถือกระบี้พุ่งเข้าไปพร้อมที่จะฆ่าชายคนนั้น

"อยากหาเรื่องตายหรอ?"

ชายคนนั้นระเบิดความโกรธออกมา หยิบปืนพกออกมาแล้วเหนี่ยวไกต่อไป

ปังปังปัง...

กระสุนพุ่งออกมา

แต่ร่างของชายคนนั้นว่องไว หลบหลีกอย่างต่อเนื่องและหาก้อนหินเป็นที่กำบัง

กระสุนตกลงกับพื้น แต่กลับไม่สามารถแตะได้แม้แต่เส้นขนของเขา

"ให้ตายเถอะ ดูว่าผมจะฆ่าคุณยังไง!" ชายคนนั้นอารมณ์เสียอย่างมาก หยิบกระสุนสำรองออกมา

แต่อีกฝ่ายจะให้โอกาสเขาหรอ? รีบเหวี่ยงกระบี่เพื่อฆ่าทันที

ชายคนนั้นเห็นท่าเข้าก็รู้ว่าปืนและลูกกระสุนไม่สามารถต่อกรกับคนเหล่านี้ได้ เขาตะโกนออกมา ดึงมีดออกมาจากเอวและฟันออกไป

คัง! คัง! คัง! คัง...

เสียงของเหล้กกระทบกันดังขึ้นอย่างชัดเจน

การต่อสู้อย่างเลือดร้อนบนยอดเขา

เพียงแค่ว่ามีดของชายคนนั้นไม่สามารถทำอะไรคนที่ขึ้นเขามาที่หลังได้ เมื่อต่อสู้กันไปเรื่อยๆ ชายคนนั้นก็ถูกหั่นเป็นชิ้นๆ

ไม่นาน ชายคนนั้นก็กลายเป็นร่างศพตายอย่างอนาถตรงนั้น

คนที่เหลือเข้ามารุมแย่งแหวนศักดิ์สิทธิ์นั้นต่อ

เลือดบนยอดเขาหลั่งไหลลงสู่แม่น้ำ ศพนับไม่ถ้วน ดูสยดสยองอย่างมาก

เจิ้งตานตกใจ หน้าซีดสุดขีด

แต่สติของเธอก็กลับมาอย่างรวดเร็ว ครุ่นคิดและรีบพูด: "ศิษย์พี่! เร็ว! รีบไป! นั่นคือแหวนศักดิ์สิทธิ์! รีบไปแย่งมา!"

"แหวนศักดิ์สิทธิ์หรอ​?"