สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 885

ลมหายใจของชายชราแทบจะหยุดนิ่ง แววตาสั่นไหว รู้ตัวอีกทีหลินหยางมายืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับหมัดที่พุ่งเข้ามาใส่หน้า

"ไสหัวไป!"

ชายชราตะคอก บนกำปั้นมีแสงสีรุ้งปะทุขึ้นอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้ แสงสีรุ้งไม่ได้พุ่งใส่ร่างกายของหลินหยาง แต่โดนหมัดของหลินหยางต้านเอาไว้!

หลินหยางทะลวงแสงสีรุ้งโดยตรง ภายใต้เจตนารมณ์ที่ดุดัน หมัดของหลินหยางพุ่งชนเข้าใส่หน้าอกของชายชราอย่างแรง

ปัง!

เสียงที่น่าอึดอัดใจดังขึ้น

พู่!

ชายชรากระอักเลือดโดยตรง ร่างกายของเขาลอยกระเด็นออกไปไกลห้าถึงห้าเมตร หลังจากนั้นล้มลงบนพื้นอย่างแรง

"หา!"

มีเสียงฮือฮาดังขึ้น

ซูโม่หยุน หลิวซื่อเฟิง กุยโซ ซ่าวไห่ ซีมู่หลินและคนอื่นก้าวออกมาข้างหน้าหนึ่งก้าว เบิกตากว้าง อ้าปากค้าง

หลินหยางถึงขั้นสามารถโจมตีใส่แสงสีรุ้งของชายชราจนแตกสลาย และยังฝืนจู่โจมต่อ

เขาบ้าไปแล้ว!

สายตานับไม่ถ้วนไปรวมตัวที่กำปั้นของหลินหยาง

กลับเห็นกำปั้นของหลินหยางเต็มไปด้วยเลือด กล้ามเนื้อฉีกขาด

เห็นได้ชัด การโจมตีของแสงสีรุ้งมีผลต่อเขา แต่ภายใต้สถานการณ์ที่กระตุ้นเพิ่มพลัง ร่างกายของหลินหยางแข็งแกร่งมากขึ้น ดังนั้นแสงสีรุ้งจึงไม่สามารถทำลายแขนของหลินหยางโดยตรง

"บัดซบ!"

ชายชรากัดฟันแน่น เช็ดคราบเลือดที่มุมปาก กลุ่มหน้าอกของตนเองแล้วลุกขึ้นยืน หลังจากนั้นโบกมือไปทางหลินหยางอย่างบ้าคลั่ง

"ตาย! ไปตายซะ! ไปตายเดี๋ยวนี้!"

เสียงตะโกนแสบแก้วหูดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

มือทั้งสองข้างของเขาปลดปล่อยแสงสีรุ้งที่น่ากลัวออกมาอย่างต่อเนื่องราวกับปืนกล

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง…

แสงสีรุ้งกระทบพื้น พื้นทะลุโดยตรง แสงสีรุ้งกระทบก้อนหิน เศษหินและเศษฝุ่นสาดกระจาย ส่วนหลินแทบจะโดนแสงสีรุ่งปกคลุมโดยตรง

แต่วินาทีต่อมา

ฟิ้ว!

เงาของหลินหยางพุ่งออกมาจากแสงสีรุ้งอย่างกะทันหัน

"ไสหัวไป!"

ชายชรารีบตั้งรับ

แสงสีรุ้งหลายสายพุ่งใส่ร่างกายของหลินหยางโดยตรง

ครั้งนี้ กลับไม่สามารถทำให้เขาถอย

ถึงแม้ร่างกายของหลินหยางแสงสีรุ้งโจมตีจนเต็มไปด้วยบาดแผล แต่เขาในตอนนี้ราวกับไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด แบกรับพลังโจมตีทั้งหมดเข้าใกล้ชายชรา สุดท้ายเหวี่ยงฝ่ามือตบใส่ใบหน้าของชายชราโดยตรง

เพี๊ยะ!

เสียงที่รุนแรงดังขึ้น

ร่างกายของชายชราถูกตบจนลอยกระเด็นออกไป พยายามลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล ในขณะเดียวกันปากของเขาคายเลือดและฟันออกมาหลายซี่

เขามึนงงไปหมดแล้ว

ฝ่ามือนี้แม้ไม่รุนแรงพอที่จะเอาชีวิตของเขา แต่มันก็ทำให้สามโลกของเขาหมุนไปหมด

เขาพยายามฝึกฝนวิชาไร้พ่ายอย่างหนัก…แต่มันกลับไม่มีผลต่อคนคนนี้!

"เป็นไปได้ยังไง? นี่มันเป็นไปได้ยังไง วิชาไร้พ่ายสามารถฆ่าได้แม้กระทั่งเทพเซียน! แต่ทำไมถึงไม่สามารถฆ่าคนบ้าคนนี้? เพราะอะไร?"

ชายชราพูดพึมพำ เบิกตากว้าง กระโดดลุกขึ้นต้องการโจมตีอีกครั้ง แต่วินาทีต่อมา มีขาข้างหนึ่งพุ่งตรงมาที่ท้องของเขา

"หักไปซะ!"

ชายชราฟาดสันมือออกไป ตรงสันมือของเขามีแสงสีรุ่งประทุขึ้น พลังทำลายล้างหน้าสะพรึงกลัวจนถึงขีดสุด

เกรงว่าการฟาดฟันครั้งนี้คงสามารถฟันรถถังให้ขาดเป็นสองท่อน

ดุดันและรุนแรง

เป็นไปตามที่คิด ขาข้างนี้ไม่สามารถมองข้ามสันมือของชายชรา เนื้อที่อยู่บนขาของหลินหยางถูกฟันออกไปเป็นแผ่นจนเผยให้เห็นกระดูกสีขาว

แต่…ขาของเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น ถึงขั้นพลังทำลายล้างไม่ลดลงแม้แต่นิดเดียว

ปัง!

ท้องของชายชราถูกเตะเข้าอย่างจัง อวัยวะภายในเกิดการปั่นป่วน รู้สึกเหมือนภายในแทบจะระเบิด ต้องการกลิ้งออกไปหลายตลบหยุดอยู่ตรงหน้าสุสาน ใก้ลจะลุกไม่ขึ้นแล้ว

ผู้คนที่อยู่โดยรอบเงียบสนิด

เบิกตากว้างมองภาพตรงหน้าด้วยความตกใจ มองหลินหยางที่ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลแต่กลับไม่รู้สึกอะไร

"เขาเป็น…สัตว์ประหลาดที่โผล่ออกมาจากไหน?" หรงซิงหงพูดพึมพำ

"อาจารย์ ตก…ตกลงเขาเป็นใครกันแน่? ทำ…ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งมากขนาดนี้? เขาโผล่ออกมาจากไหนกันแน่?" เจิ้งตานพูดด้วยเสียงที่สั่นเทา

ความแข็งแกร่งที่หลินหยางแสดงออกมาทำให้เธอตกใจมาก