สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 929

"คุณชาย!"

ผู้ติดตามน่าหลานเทียนตะโกนเสียงดังออกมา

"ไม่ต้องรีบ ไม่เห็นหรอว่าคนเหล่านั้นมาแล้ว? ถ้าพวกเขาสนใจตระกูลหนานกงก็ให้พวกเขาลงมือก่อน" น่าหลานเทียนพูดอย่างเฉยเมย

"รับทราบ คุณชาย" ผู้ติดตามพยักหน้า

แต่คนตระกูลหนานกงรีบร้อน

หนานกงหยุนชิวจ้องน่าหลานเทียนดวงตาเป็นมัน

ในสายตาของเธอ น่าหลานเทียนคือพี่เขยในอุดมคติของเธอที่ดีที่สุด

ไม่ต้องพูดถึงความหล่อเหลา เขายังอยู่ในอันดับที่สิบของผู้ปราดเปรื่องอีกด้วย!

ด้วยตัวตนเช่นนี้ ความแข็งแกร่งเช่นนี้ ไร้ที่ติ! ยิ่งกว่านั้นตระกูลน่าหลานและตระกูลหนานกงไปมาหาสู่กัน ในที่นี้มีใครแข็งแกร่งกว่าเขาอีกไหม?

หนานกงหยุนชิวหาไม่เจอ

ดังนั้นหลังจากเริ่มการประชุมใหญ่นี้ หนานกงหยุนชิวจึงจับตามองการลงมือของน่าหลานเทียน

สมาชิกในตระกูลหนานกงหลายคนคิดเช่นเดียวกับเธอ

แต่น่าหลานเทียนยังอยู่ในที่นั่งอย่างนิ่งสงบ ไม่ขยับราวกับไม่รีบร้อนเลยสักนิด

นี่ทำให้หนานกงชิวเยี่ยนทนไม่ไหว ลุกขึ้นจากเก้าอี้และกำลังจะไปพูดชักจูงน่าหลานเทียน

แต่ในเวลานี้ฉากเดือดพล่านก็เงียบลง

จากนั้นสายตาของทุกคนก็หันไปทางด้านขวาของวงแหวน

หนานกงหยุนชิวมองไปทางนั้นทันที

แค่เพียงชำเลืองมองก็ทำให้เธอตกใจ

ชายสวมหน้ากากที่ก่อเรื่องในห้องโถงลุกออกมาจากที่นั่งและเดินขึ้นบันได้ไปบนวงแหวน

ยืนอยู่กลางวงแหวน

มือของเขาอยู่ข้างหลัง เสื้อคลุมหรูหราของเขาพลิ้วไหวไปตามลม และหน้ากากก็ส่องแสงรัศมีภายใต้แสงแดด มีพลังมาก

"คนนี้คือใคร?"

"ไม่เคยเจอมาก่อน!"

"ไม่เคยเห็นคนโง่แบบนี้มาก่อนเลย ขึ้นไปคนแรกเหรอ เขาคิดว่าเขาสู้เก่งหรอ?"

"โง่ ดูว่าเขาจะทำยังไง!"

หลายคนแอบหัวเราะ สายตาที่มองไปทางหลินหยางเต็มไปด้วยการดูถูก

"โอ้ะ? คุณหลิน"

หนานกงเมิ้งมองหลินหยาง เผยให้เห็นประกายแววตาออกมา ยิ้มเล็กน้อย จากนั้นก็เอ่ยปากพูดกับคนด้านล่า: "มีใครกล้าเข้ามาท้าต่อสู้คุณหลินไหม?"

ทุกคนมองหน้ากัน ไม่มีใครกล้าโผล่หน้าออกมา

"ถ้าไม่มีใครกล้าสู้กับคุณหลิน งั้นตามกฎแล้ว ลูกสาวของผมก็ต้องแต่งงานกับคุณหลิน!" หนานกงเมิ้งเหลือบตามองพวกน่าหลานเทียนและประกาศผลลัพธ์

แต่ในเวลานี้ สุดท้ายก็มีคนทนไม่ไหว ตะโกนออกมา: "ช้าก่อน!"

กึกกึกกึก

เกิดเสียงดังขึ้นมา ชายร่างสูงที่มีเคราเล็กน้อยกระโดดขึ้นไปบนวงแหวน ยืนต่อหน้าหลินหยาง วางท่าทางและพูดอย่างเย็นชา: "ผมยังไม่ได้ลงมือ ทำไมถึงให้เยี่ยนหลัวแต่งงานกับคนนี้หล่ะ? หัวหน้าตระกูลหนานกง! วันนี้เยี่ยนหลัวต้องแต่งงานกับผม ใครกล้าขวางผม ผมจะจัดการให้หมด!"

"ดี!"

คนด้านล่างยืนขึ้นและปรบมือทันที

พวกเขาเป็นคนของคนนี้

หนานกงเมิ้งพยักหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม: "ถ้าอย่างงั้น เหมาชวงอิง! คุณหลิน พวกคุณลงมือได้!"

เมื่อพูดจบ เขาก็ถอยออกไป

เหมาชวงอิงไม่ได้รีบลงมือ เขาจ้องหลินหยาง: "เจ้าหนู คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผผม! ออกไปจากเวทีดีๆ คุณจะได้ไม่ต้องลำบาก!"

"คุณลงไปได้ไหม?" หลินหยางมองเขาและถาม

"คุณไม่ได้ยินที่ผมพูดหรอ? ผมให้คุณลงไป!" เหมาชวงอิงตะโกนด้วยความรำคาญ ราวกับว่าไม่อยากเสียเวลา เขาเดินเข้าไปเพื่อต่อยหลินหยาง

แต่เมื่อเขาเพิ่งยกแขนขึ้น ร่างของหลินหยางก็สั่นในทันที มือของเขายกขึ้นราวกับสายฟ้าและใช้อุ้งมือจับคอของเหมาชวงอิงเอาไว้

กึก!

"อึก..."

เหมาชวงอิงหายใจติดขัด

แต่เขายังไม่ทันได้ตอบสนอง หลินหยางก็ออกแรงอีก ถูกบีบและโยนไปบนพื้นเวที

ร่างของเหมาชวงอิงพุ่งออกไปทันทีราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ กระแทกกับพื้นอย่างแรง กลิ้งไปมาสองสามครั้ง ไร้การเคลื่อนไหวใดๆ เหมือนกับสุนัขที่ตายแล้ว