สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 968

ไม่มีน้ำเสียงขอร้องเลยสักนิด น้ำเสียงนี้เหมือนเป็นคำสั่งให้หลินหยางทำ

ยี่กุ้ยหลินและคนอื่นๆ โกรธ กำลังจะระเบิดออกมา แต่หลินหยางกลับยกแขนขึ้นบอกให้พวกเขาสงบสติอารมณ์

"คุณคิดว่าผมจะมอบคนให้คุณง่ายๆ หรอ?" หลินหยางถามอย่างเรียบเฉย

"หมอเทวดาหลิน ผมหวังดีกับคุณนะ"

ตานหย่งยหยิบชาบนโต๊ะดื่มหนึ่งอึกและพูดด้วยความสงบ: "เรื่องของตระกูลหนานกงได้เข้าหูของพันธมิตรแล้ว อีกทั้งทุกคนรู้เกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของคนเทือกเขากูเช่นกัน คุณเข้าใจไหมว่ามันหมายความว่าอะไร?"

"ไม่เข้าใจ"

"มันหมายความว่าผู้นำพันธมิตรได้ตัดสินใจที่จะกำจัดคุณ ไม่ว่าจะเป็นสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีหรือนิกายตงหวงก็ตาม"

"แล้วนี่มันเกี่ยวอะไรกับหยานเคอเอ๋อ?" หลินหยางถาม

"ถ้าคุณมอบหยานเคอเอ๋อมา ผมอาจจะขอร้องพันธมิตรแทนคุณให้ผู้นำพันธมิตรปล่อยคุณไป! แม้ว่านิกายตงหวงและสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีของคุณจะถูกกำจัดกก็ตาม อย่างน้อยคุณก็จะยังมีชีวิตอยู่ ไม่ดีหรอ?" ตานหย่งพูด

"แล้วถ้าผมไม่ให้หล่ะ?"

"ผมหวังว่าคุณจะไม่ตัดสินใจกระทำสิ่งที่โง่แบบนั้น" หย่งตานส่ายหน้า

"เกรงว่าผมจะทำให้คุณผิดหวัง"

หลินหยางพูดด้วยความสงบ: "ทิ้งคนที่ทำร้ายคนของผมเอาไว้ คนอื่นๆ ออกไปจากที่นี่เถอะ"

หลังจากคำพูดนี้ ตานหย่งก็มองเขาด้วยสายตาที่ลุกซึ้ง

คนที่เหลือเงยหน้าขึ้นมองหลินหยาง

"หมอเทวดาหลิน คุณจะตัดสินใจแบบนี้หรอ?" น้ำเสียงของตานหย่งเยือกเย็นขึ้น

"มีปัญหาอะไรหรอ?"

"ผมหวังว่าคุณจะไม่เสียใจ" ตานหย่งพูดอย่างไม่แยแส ลุกขึ้น: "พวกเราไป!"

คนอื่นๆ กำลังจะเดินตามตานหย่งออกไป

แต่ยี่กุ้ยหลินตรงทางเข้าขวางเขาเอาไว้

"ทำไม? หมอเทวดาหลินจะลงมือตรงนี้หรอ? ถ้าอย่างงั้นผมก็ไม่ว่าอะไร" จานหย่งพูดอย่างใจเย็น

เมื่อสิ้นเสียง ศิษย์ด้านหลังของเขาก็เดินขึ้นมาและเรียงเป็นแถว

คนที่มากับตานหย่งนั้นเป็นยอดฝีมือของสำนักเผิงจง ไม่ใช่สิ่งที่จะต่อกรได้ง่ายๆ

อย่างน้อยก็ทำให้ยี่กุ้ยหลินกดดันได้

แต่หลินหยางไม่กลัว

เขาโบกมือเบาๆ จากนั้นร่างเงาทั้งหกก็โผล่มาจากไหนไม่รู้และยืนอยู่ด้านหน้า

ทั้งหกคนยังคงไม่ขยับเขยื้อน อาวุธครบมือ ราวกับรูปปั้น

เมื่อเห็นเช่นนี้ ลมหายใจของตานหย่งก็กระชับขึ้น

"เงาทรราชหรอ?"

คนของสำนักเผิงจงตึงเครียดขึ้น

"ตานหย่ง คุณจะมอบคนของคุณมา? หรือจะให้ผมลงมือเอง? ผมบอกคุณให้นะ ถ้าผมต้องลงมือ คนที่จะเจ็บและตายคงไม่ได้มีแค่คนกลุ่มนั้นแน่ๆ!" หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย

"คุณข่มขู่ผมหรอ?" ตานหย่งขมวดคิ้วและถาม

"ใช่" หลินหยางยอมรับอย่างรวดเร็ว

"เหอะ ไม่คิดว่าผมที่มีชีวิตมามากกว่าร้อยปีจะถูกเด็กเหลือขอข่มขู่ได้ น่าสนใจ!"

ตานหย่งพยักหน้า: "ถ้าเช่นนั้น ผมก็อยากจะเห็นความแข็งแกร่งของทรราชของนิกายตงหวงหน่อยว่าเป็นยังไง!"

เมื่อสิ้นเสียง คนของสำนักเผิงจงเตรียมที่จะลงมือ

หลินหยางลุกขึ้นพร้อมดวงตาที่อาฆาต

ทั้งสองฝ่ายชี้กันไปมาและเตรียมที่จะต่อสู้

แต่เมื่อสถานการณ์ตึงเครียด ก็มีเสียงตะโกนดังขึ้น

"ใครคือหมอเทวดาหลิน?"

เมื่อเสียงดังขึ้นมา หลายคนก็มองออกไปด้านนอก

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา หลายคนก็มองออกไปข้างนอกห้อง

ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยความเร่งรีบ เหลือบมองเข้ามาในห้องและถาม: "หมอเทวดาหลินคือคนไหน? โปรดตอบด้วย?"

เมื่อคนนี้ปรากฎตัวขึ้น สีหน้าของคนสำนักเผิงจงก็เปลี่ยนไป

ใบหน้าของหย่งตานแปลกใจเช่นกัน

หลินหยางจับการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของคนเหล่านี้ได้ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อยและตอบออกไป: "ผมเอง คุณคือ?"

"ผมชื่อปิงชางจุน! หมอเทวดาหลิน พวกเรามาสู้กันเถอะ" คนที่เข้ามาพูด

"ปิงชางจุนหรอ?" หลินหยางสับสน

ยี่กุ้ยหลินข้างๆ ตัวแข็งทื่อ

"คุณรู้จักหรอ?" หลินหยางถาม

"ผู้ปราดเปรื่อง...อันดับที่เก้า" เสียงของยี่กุ้ยหลินสั่น

"เขาหน่ะหรอ?" หลินหยางแปลกใจ

คนรอบๆ ตกใจกลัว

ผู้ปราดเปรื่องอันดับที่เก้าหรอ?

บ้าไปแล้ว?

ทำไมเขาถึงมาที่นี่ได้...

"หมอเทวดาหลิน ผมได้ยินมาว่าเมื่อไม่นานมานี้คุณเอาชนะน่าหลานเทียน ผู้ปราดเปรื่องอันดับที่สิบได้ อีกทั้งยังเป็นการต่อสู้ที่สบายๆ ผมคิดว่าความแข็งแกร่งระหว่างคุณกับผมคงไม่ต่างกันมา เป็นยังไง? มาดูกันเถอะ" ปิงชางจุนพูด