สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 976

"คุณย่า ฉันบอกแล้วว่าพี่เขยหลินเป็นตัวละครหลักของงานเลี่ยงในค่ำคืนนี้! ถ้าพวกเข้าไม่อยู่ ก็คงไม่สามารถจัดการเลี้ยงนี้ได้สำเร็จ! ก่อนหน้านี้พวกคุณไม่เชื่อ ตอนนี้พวกคุณเชื่อแล้วใช่ไหม?" ซูหยูแอบเช็ดน้ำตาที่หางตา น้ำตาไหลรินลงบนเสื้อผ้าของเธอ

คนตระกูลหลิวมองหน้ากัน ไม่ส่งเสียงใดๆ

"แม่ คุณต้องหาวิธีนะ! อาชีพของเสี่ยวหยูเพิ่งพัฒนาขึ้นอย่างมาก จะทำลายมันแบบนี้ไม่ได้นะแม่!"

หลิวหม่านซานเข้าไปด้านหน้าของผู้เฒ่าไช่และโห่ร้องออกมา

สีหน้าของผู้เฒ่าไช่ไม่ค่อยดี เธอสูญเสีย: "หม่านซาน เรื่องแบบนี้ จะให้ฉันทำยังไงหล่ะ?"

"แม่ ไม่ได้ยินที่เสี่ยวหยูพูดก่อนหน้านี้หรอ? ตราบใดที่สามารถเชิญหลินหยางมาได้! งานเลี้ยงก็จะสามารถจัดต่อไปได้ อนาคตของเสี่ยวหยูจะได้รับการรับประกัน! !"

"เธอหมายความว่าอะไร?" ผู้เฒ่าไช่มองไปที่เธอและถาม

เสียงร้องของหลิวหม่านซานเบาลง ลังเลสักพัก พูดอย่างระมัดระวัง: "แม่ คุณ...ไปเชิญหลินหยางกลับมาเถอะ!"

"อะไรนะ?"

"น้องสอง บ้าไปแล้วหรอ? จู่ๆ จะบอกให้แม่ไปเชิญไอไร้ประโยชน์นั่นมา? ถ้าเรื่องนี้แพร่กระตายออกไป ตระกูลหลินของพวกเราจะเอาหน้าไปเจอคนอื่นยังไง?"

"ใช่ หลิวหม่าน บ้าไปแล้วหรอ?"

"พูดเรื่องแบบนี้ออกมาได้ยังไง? ไม่รู้หรอว่าหลินหยางเป็นใคร?"

คนตระกูลหลิวตำหนิหลิวหม่านซานด้วยความขุ่นเคือง

เมื่อหลิวหม่านซานได้ยินก็โมโหอย่างมาก: "หลินหยางเป็นใครหรอ? ฉันจะบอกพวกคุณให้! หลินหยางก็คือคนที่ทำให้งานเลี้ยงของเสี่ยวหยูไม่สามารถดำเนินต่อไปได้! เป็นคนที่ทำให้ซ่งจิงยกเลิกสัญญาทุกอย่างกับเสี่ยวหยู! เท่านี้ยังไม่พอหรอ?"

"จะเป็นไปได้ยังไง? พี่หม่านซาน! เธอสนใจแค่เสี่ยวหยู แล้วจะไม่สนใจพวกเราหรอ? พวกเราไม่ใช่ญาติของเธอหรอ?" หลิวหม่านเยี้ยนพูด

"หม่านเยี้ยน! เธอมาพูดกับฉันด้วยท่าทางแบบนี้หรอ?" หลิวหม่านซานพูด

"ท่าทางอะไร? ฉันก็เป็นแบบนี้! อย่าคิดว่าเธอเป็นพี่แล้วฉันจะกลัวนะ! ตอนนี้เธอกำลังทำลายผลประโยชน์ของตระกูลอยู่! ฉันพูดไม่ได้หรอ?" หลิวหม่านเยี้ยนกระแทกเสียง

"เธอ..." หลิวหม่านซานโกรธจนแทบจะพูดไม่ออก

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ โทรศัพท์ของหลิวหม่านเยี้ยนดังขึ้น

เธอมองหน้าหลิวหม่านซาน หยิบโทรศัพท์ออกมาและรีบรับสายด้วยรอยยิ้ม

"คุณเฉียวหรอ? ยินดีๆ! คุณเฉียว! คุณโทรมาหาฉันได้ยังไงกันเนี่ย?"

แต่เมื่อเธอพูดไปไม่กี่ประโยค ใบหน้าของหลิวหม่านเยี้ยนก็ซีดลง

เมื่อวางสาย คนข้างๆ ก็เดินเข้าไปถาม

"หม่านเยี้ยน เป็นอะไรไป?" หลิวต้าเปียวถาม

"เมื่อกี้คุณเฉียวจากบริษัทหัวหยูอินเตอร์เนชันแนลโทรมา บอกว่า...คิดว่าเสี่ยวเกาไม่เหมาะที่ทำงานกับพวกเรา...ถูกคัดออกมา..." หลิวหม่านเยี้ยนพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือ

"อะไรกัน? ถูกคัดออกหรอ?"

คนรอบๆ ต่างตกตะลึง

"ไม่ได้สิ ตอนนั้นไม่ใช่ตกลงกันดีแล้วหรอ บอกว่าจะจัดให้เสี่ยวเกาทำงานทำงานที่หัวหยูอินเตอร์เนชั่นแรล ทำไม...ทำไมจู่ๆ ก็ยกเลิกหล่ะ?" หลิวต้าเปียวพูดไม่ออก

"หรือว่าจะเป็นการตัดกำลังคน? หัวหยูเป็นบริษัทที่ใหญ่นะ ถ้าสามารถเข้าไปได้แล้ว รายได้หนึ่งล้านต่อปีคงไม่เป็นปัญหา มีกี่คนที่พยายามอย่างหนักเพื่อจะเข้าไปที่นั่น! เกรงว่าน่าจะมีคนที่เกี่ยวข้องตัดเสี่ยวเกาออกมากกว่า?" คนข้างๆ พูด

หลิวหม่านเยี้ยนส่ายหน้าและพูดออกมา: "ไม่ใช่ ไม่ใช่ทั้งนั้น ไม่มีใครอยากแข่งกันเสี่ยวเกาหรอก เพราะหัวหยูไมต้องการเสี่ยวเกา เมื่อกี้คุณเฉียวอธิบายกับฉันแล้ว เหตุผลที่บริษัทของพวกเขาเต็มใจที่จะจ้างเสี่ยวเกาก็เพราะว่าเสี่ยวหยู เพราะผู้กำกับซ่ง เมื่อกี้บริษัทของพวกเราได้รับข้อมูลว่างานเลี้ยงถูกยกเลิก เขาก็เลยเลิกจ้างเสี่ยวเกา!"

เมื่อสิ้นเสียง ทุกคนก็อึ้ง

ใครก็คงไม่คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้...

"พี่! เสี่ยวหยู! เสี่ยวเกาเสียงานไปแล้ว! นี่คืออนาคตของเขา มันกระทบกับชีวิตของเขานะ! พี่ คุณหาวิธีเร็ว!" หลิวหม่านเยี้ยนพุ่งเข้าไป จับมือของหลิวหม่านซานและร้องออกมา

"ทำไม? อนาคตของเสี่ยวเกาก็คืออนาคตของเสี่ยวเกา อนาคตของลูกสาวของฉันก็เป็นของลูกสาวฉัน เกี่ยวอะไรกัน? ไม่มีลูกสาวของฉันแล้วเธอคิดว่าเสี่ยวเกาจะหางานนี้ได้หรอ?" หลิวหม่านซานพูดด้วยอารมณ์

"พี่ ฉันผิดไปแล้ว! ตอนนี้ทำยังไงดี? ฉันจะทำยังไงดี?" หลิวหม่านเยี้ยนกลัวอย่างมาก

ท่าทางอวดดีก่อนหน้านี้เพราะเธออาศัยความจริงที่ว่าลูกชายของเธอกำลังจะเข้าสู่บริษัทใหญ่เพื่อสร้างรายได้มากมาย

แต่เมื่อเธอเพิ่งรู้ว่าลูกชายของตัวเองได้งานเพราะมีความสัมพันธ์กับซูหยู เธอจึงยอมทันที

หลิวหม่านซานไม่ตอบคำถามของเธอ แค่ก้มหน้าและครุ่นคิด