สยบรัก นิยาย บท 13
สรุปบท บทที่ 12: สยบรัก
สรุปเนื้อหา บทที่ 12 – สยบรัก โดย ชะนีติดมันส์
บท บทที่ 12 ของ สยบรัก ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ชะนีติดมันส์ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
"ฉันไปเป็นเมียนายตั้งแต่เมื่อไร!"
"หรือเธออยากจะเป็นเมียทุกคนในซุ้มโจรพร้อมกัน.."
มิลานใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง เพราะตอนนี้ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว ยังไม่รู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองกันแน่ ดูท่าทางแล้วไอ้หมอนี่มันคงไม่ต้องการเงิน แต่มันต้องการอะไรทำไมมันถึงจับตัวเธอมา
"ก็ได้ถ้าเธออยากเป็นเมียทุกคนพร้อมกัน ..ลุงครับ" ชายหนุ่มเริ่มจะขู่เมื่อเห็นว่าเธอเงียบไป
"นี่นาย!!"
"จะเอาไง"
"แล้วฉันเลือกอะไรได้บ้างล่ะ!"
"แล้วนี่แกกินข้าวมาหรือยังล่ะไอ้หำ" ลุงถามขัดจังหวะขึ้น เพราะดูท่าทางแล้วคงจะคุยกันอีกยาว
"ยังเลยครับลุง"
"ป้าทำกับข้าวไว้เผื่อแต่ไม่ได้เอาไปไว้เรือนหลังนั้นนะ กลัวแกจะยังไม่กลับ"
"ครับลุง"
..แสดงว่าที่นี่ยังมีผู้หญิงอย่างนั้นเหรอ เพราะได้ยินโจรแก่พูดถึงป้า แต่ถ้าเป็นเมียของลุง ก็ต้องเป็นโจรเหมือนกันน่ะสิ ความฝันที่จะออกไปจากที่นี่เริ่มริบหรี่ลงอีกครั้ง เอาวะถ้ามันอยากจะเอาชีวิตป่านนี้มันคงฆ่าเราทิ้งไปแล้ว เก็บลมหายใจไว้หนีดีกว่า
"ฉันหิวข้าว" ก่อนอื่นต้องหาอะไรลงท้องก่อนเพราะยังไม่ได้กินอะไรมาทั้งวัน
"หิวก็ไปติดเตาไฟ มีไม้ และถ่าน ถนัดใช้อันไหน"
"อะไรนะ?" ที่เขาพูดมาเธอไม่รู้จักสักอย่าง
"ก็บอกให้ไปติดเตาก่อนไง เดี๋ยวจะไปจับปลามาให้"
"แต่ฉันได้ยินลุงคนนั้นบอกว่าป้าทำกับข้าวไว้ให้แล้ว"
"กับข้าวก็เป็นของบ้านอื่นจะไปกินของเขาทำไม"
"แล้วฉันจะก่อไฟเป็นไหม"
"ถ้าก่อไม่เป็นก็ไม่ต้องกิน แล้วอย่าเผาบ้านล่ะ ไม่งั้นได้นอนดูดาวแน่" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินไปหยิบอุปกรณ์หาปลาของเขาเดินไปทางหลังบ้าน ..แต่ก่อนที่จะไปเขาได้จุดตะเกียงไว้ให้
"อะไรกันมืดค่ำขนาดนี้จะไปหาปลา แล้วนี่ฉันจะทำยังไง" สายตางามมองไปที่ก้อนหินสามก้อน ซึ่งใช้แทนเตาถ่าน และยังมีหม้อเก่าๆ ก้นดำมาก คงจะใช้งานมานานแล้ววางอยู่ที่พื้น
"ฉันอยู่ในยุคดึกดำบรรพ์หรือไง" หญิงสาวหยิบเอาตะเกียงเดินเข้าไปใกล้ แล้วก็มองดู "มันคืออะไร"
ตกลงเอาไปเอามาเขาได้เป็นคนทำเองทั้งหมด..
"มันกินได้ไหมคุณ" หญิงสาวมองอาหารที่อยู่ตรงหน้า ทั้งช้อนถ้วยชาม และกระติบข้าวเหนียว หน้าตามันไม่น่ารับประทานได้เลย
"ไม่กินก็แล้วแต่เธอฉันหิว" ว่าแล้วชายหนุ่มก็จับช้อนขึ้นมาซด เพราะเขาก็ยังไม่ได้กินข้าวมาทั้งวันเหมือนกัน
พอซดน้ำซุปเสร็จเขาก็เอาช้อนคันเดียวกันนั่นแหละวางหันไปทางที่เธอนั่ง
"ลองชิมดู"
"บ้านทั้งหลังมีช้อนอันเดียวเนี่ยเหรอ"
"จะมีไว้ทำไมเยอะแยะ ก็อยากกินพร้อมกันสิ"
"นี่คุณ? นี่มันช้อนนะ!?"
"แหมทำเป็นรังเกียจ จูบปากยังเคยจูบมาแล้ว"
"ไอ้บ้า!!"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สยบรัก