"..ฉันเป็นวันนั้นของเดือน"
ได้ยินแบบนั้นชายหนุ่มก็ค่อยๆ หันหน้ากลับมา
"เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ?"
"ฉันเป็นรอบเดือน"
สายตาคมมองต่ำลงไปที่จุดซ่อนเร้น "แล้วเธอมาเป็นอะไรตอนนี้"
"นี่คุณมันจะเลือกได้เหรอว่าต้องเป็นตอนไหน
"เวรกรรมของฉันเองแหละที่พาเธอมาด้วย" ว่าแล้วเขาก็ส่ายหน้า เหมือนโทษตัวเอง ..แต่ทำไมคนฟังถึงคิดว่าเธอเป็นตัวก่อปัญหาให้เขา
"แล้วนี่ตามลงมาทำไม อยู่บ้านก็ดีแล้ว" เหนือตะวันพูดพร้อมกับคว้าแขนของเธอให้เดินตามขึ้นมา..ซึ่งก็มีสายตาหลายคู่ที่มองตาม
"ก็ฉันกลัวนี่"
"จะกลัวอะไร แถวนี้มีอะไรน่ากลัว!"
หญิงสาวไม่พูดโต้ตอบเพราะตอนนี้แค่ที่เธอกลั้นไม่ให้ประจำเดือนมันไหลลงมาก็หนักใจพออยู่แล้ว
"เดินตามมาเร็วๆ สิ" ขายาวๆ ของเขาก้าวเดินนำหน้าไปแบบไม่รอ
"ฉันก้าวเร็วไม่ได้ ถ้าเดินเร็วมันก็.." มิลานพูดออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบาเพราะกลัวว่าเขาจะอารมณ์เสียใส่อีก
"ฉันจะเอายังไงกับเธอดีเนี่ย" ชายหนุ่มร่างสูงหยุดแล้วก็เดินย้อนกลับมาหา..
"นะ..นายจะทำอะไร?" มือเรียวตวัดโอบรัดต้นคอแกร่งไว้ เมื่อเหนือตะวันอุ้มร่างบางของเธอลอยขึ้นจากพื้น
"เดินแบบนี้เมื่อไรจะถึงบ้าน" ชายหนุ่มพูดออกมาแบบหงุดหงิดพร้อมกับก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยความระมัดระวัง
ดวงตางามมองจ้องใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ใกล้ หัวใจเริ่มเต้นแรงขึ้นมา ..หยุดนะมิลาน หญิงสาวได้แต่ห้ามใจตัวเองไม่ให้เต้นแรงเพราะผู้ชายคนนี้
"เจ็บท้องเหรอ" ทำไมเขาจะไม่รู้เมื่อผู้หญิงมีรอบเดือนบางคนอาจจะเจ็บท้องมาก เพราะเคยได้ยินแม่พูดบ่อยๆ ตอนที่ตัวเองยังเป็นเด็ก
"เปล่า"
"แล้วหลับตาทำไม"
"ฉันไม่อยากจะเห็นหน้านายไง ก็เลยหลับตา" อันนี้เธอพูดความจริงเพราะยิ่งมองหน้าเขาหัวใจก็ยิ่งเต้นแรง
"ทำไม? หน้าฉันมันไม่น่ามองตรงไหน" คนฟังเริ่มใส่อารมณ์
"ทุกตรง อืมมม!"
ทำไมเธอพูดแค่นี้เขาถึงหงุดหงิดโมโห และสิ่งที่ทำโทษเธอได้ก็มีเพียงแค่อย่างเดียว นั่นก็คือจูบ เพราะมันอยู่ใกล้ที่สุดแล้ว เขาจูบเธอในท่าที่อุ้มอยู่แบบนั้นส่วนขาก็หยุดเดินตั้งแต่เริ่มมีปากเสียงกันแล้ว
"น้ำอะไร" จูบไปแค่เพียงไม่นาน มือที่จับช่วงสะโพกก็เริ่มรู้สึกมีน้ำอะไรไหลออกมา
ซึ่งหญิงสาวก็รู้ดีว่ามันคือน้ำอะไร เพราะเธอกลั้นไม่อยู่อีกแล้ว ก็เลยปล่อยมันออกมา
ชายหนุ่มรีบวางร่างบางลง เพราะคิดว่าเธอคงจะตกใจที่อยู่ๆ เขาก็จูบ จนปัสสาวะราดหรือเปล่า แต่พอวางเธอลงแล้วสิ่งที่เห็นก็คือ.. "เลือด?!"
เธอไม่รอดูด้วยซ้ำว่าเขาจะมีปฏิกิริยายังไงเมื่อเห็นประจําเดือนของเธอเลอะอยู่ที่มือ ..คนตัวเล็กรีบวิ่งกลับมาที่บ้านเพราะมันใกล้จะถึงแล้ว
มาถึงก็ไม่รู้จะทำยังไง..ได้แต่ยืนแอบอยู่ตรงมุมเสา เธอทำเปิ่นกับเขามากี่อย่างแล้วเนี่ย ครั้งนี้หนักสุดด้วย เพราะมันเป็นเลือดเสียที่ออกมาจากร่างกายของเธอ
มาถึงชายหนุ่มก็เดินไปที่ตุ่มแล้วตักน้ำขึ้นมาล้างมือออก..เกิดมาเพิ่งเคยเจออะไรแบบนี้
"เปลี่ยนเสื้อผ้ามาอาบน้ำ" เขาพูดในขณะที่กำลังล้างมืออยู่
อาบน้ำเหรอ? เขาคงจะไม่คิดจับหัวเรากดลงที่ตุ่มน้ำหรอกนะ ตอนนี้ให้คิดดีไม่ได้เลย เพราะแทนที่เขาจะโกรธโมโหด่าทอเธอเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ดูเหมือนเขาจะใจเย็นมากแถมยังไปตักน้ำมาใส่ตุ่มเพิ่มให้อีก
มิลานจำเป็นต้องได้ทำตาม รีบเดินไปหยิบเอาผ้าถุงที่ตากไว้แล้วก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าออก
"เอาชุดแช่ไว้" พอตักน้ำเสร็จแล้วเขาก็เอาผงซักฟอกลงไว้ในกะละมัง เพื่อให้เธอทิ้งชุดที่เปื้อนแช่ไว้ก่อน
"อาบน้ำเสร็จก็รออยู่นี่"
"แล้วนายจะไปไหน"
"จะถามทำไมนักหนา บอกให้รอก็รอไปสิ" ว่าแล้วเหนือตะวันก็เดินตรงเข้าไปในหมู่บ้าน
..พอกลับออกมาก็เห็นว่าเธอกำลังพยายามขย้ำชุดที่แช่อยู่ด้วยมือข้างเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สยบรัก