สยบรัก นิยาย บท 49

ตุ๊บ!!! เธอไม่ได้ทำแค่ทุบตี..แต่ยังใช้เล็บจิกเข้าไปในเนื้อของเขาเพื่อให้เขาปล่อย

"เจ็บอยู่นะ" ชายหนุ่มกระซิบพูดเมื่อถอนจูบออก

"ปล่อย!" ถึงแม้เขาจะถอนจูบแล้ว แต่ก็ยังไม่ปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด ซึ่งเธอกลัวว่าพ่อกับแม่จะสังเกตเห็น เพราะบางจังหวะก็มีแสงจากสายฟ้าฟาดส่องสว่างพอให้เห็นอยู่บ้าง

"ถ้าไม่หยุดดิ้นจะจูบอีก" เขาไม่ปล่อยแถมยังขู่ ซึ่งเธอรู้ดีว่าเขาคงไม่ทำแค่ขู่แน่ถ้าเธอไม่หยุด หญิงสาวก็เลยจำเป็นต้องได้ปล่อยให้เขากอดอยู่แบบนั้นจนเผลอหลับไป ..เพราะอ้อมกอดของเขามันอบอุ่นมากและมันก็ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย

"หำเอ้ยพ่อว่าฝนคงจะใกล้หยุดแล้วล่ะ" เสียงพ่อของเธอพูดขึ้น เมื่อเห็นว่าสายฝนเหลือแค่ปรอยๆ

"ทำไมลูกเราถึงเงียบไปล่ะพ่อ" พอฝนหยุดผู้เป็นแม่ถึงสังเกตว่าลูกสาวเงียบไป "มิลาน..ลูก" นางก็เลยเรียกดูเพราะว่ามืดมากมองไม่เห็นว่าลูกอยู่ตรงไหน

"เออ.. เธอนอนหลับครับ"

"หลับอยู่ตรงไหน" ผู้เป็นแม่เริ่มใช้มือคลำทางมา เพราะตรงนี้มันไม่มีที่ให้ลูกหลับได้เลย

"อยู่กับผมนี่แหละครับ" เขาจำเป็นต้องได้บอกไปเพราะดูท่าทางแล้วท่านคงจะเป็นห่วง

"เอาไงดีล่ะพ่อ เราจะไปได้ไหมลูกหลับแล้ว"

"ได้ครับเดี๋ยวผมอุ้มเธอเอง" เพราะถ้าไม่ไปตอนนี้ กลัวว่าฝนจะมาอีกรอบ ..ถ้าตกลงมาอีกครั้งคงจะถึงเช้าแน่

พอเขาอาสาที่จะอุ้ม พ่อกับแม่ของเธอก็เลยเดินนำหน้าฝ่าความมืดไป

เดินอยู่แบบนั้นเพียงไม่นานก็มาถึง

"เป็นไงกันบ้าง" ลุงกับป้ารออยู่เพราะเป็นห่วง ตอนนี้ไฟมีเท่าไรก็จุดทั้งบ้านเลย

"หลับเหรอ" ป้าถามขึ้นเมื่อเห็นหลานชายอุ้มภรรยามาด้วย

"ครับ..เออ.. ผมจะพาขึ้นไปนอนข้างบนก่อนนะครับ" พอได้ยินแบบนั้นพ่อกับแม่ของมิลานต่างก็มองหน้ากัน เพราะยังไงเขาก็เป็นผู้ชาย "แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ค่อยตามขึ้นมานะครับ" ตอนนี้อยากจะให้พวกท่านรู้ความจริงเป็นที่สุด แต่ถ้าพวกท่านรู้เขาจะหัวแตกไหม

"เดี๋ยวแม่ขึ้นไปด้วยดีกว่า" ดุจดาวรีบเดินตามหลังชายหนุ่มที่อุ้มร่างลูกสาวขึ้นมา

ขึ้นมาถึงแม่ของเธอก็เปิดมุ้งให้ เพราะมีแสงไฟจากที่เขาจุดตะเกียงไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว

"ก็เลยต้องได้มารบกวนเรา"

"ไม่รบกวนหรอกครับ เชิญคุณแม่กับคุณพ่อพักได้ตามสบายเลย เดี๋ยวผมไปนอนบ้านคุณลุงได้ครับ" เขาเอาผ้าห่มผืนที่ห่อหุ้มเธออยู่ออกเพราะมันชุ่ม แล้วเอาผืนใหม่ผืนที่พวกเขาเคยห่มร่วมกันมาคลุมตัวเธอไว้

"ขอบใจมากนะหำ"

"ครับ" ดวงตาคมได้แต่มองใบหน้าหวานที่หลับใหลอยู่ เขาอยากจะนอนกอดเธอไว้ แต่ตอนนี้คงทำได้แค่ถอยออกมาก่อน

เช้าวันต่อมา

"ผ้าห่ม?" ลืมตาขึ้นมาเจอผ้าห่มผืนที่คุ้นตา หญิงสาวก็เลยมองไปรอบๆ บ้าน ..เรามานอนที่นี่ได้ยังไง มิลานจำบ้านหลังนี้ได้แม่น แต่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว

"เราตื่นสายขนาดนี้เลยเหรอ" ลงมาก็ไม่เห็นมีใคร แต่ก็ได้ยินเสียงเหมือนใครกำลังซ่อมอะไรอยู่ หญิงสาวก็เลยมองไปดูที่บ้านหลังนั้น

พอเห็นว่ามีคนกำลังซ่อมหลังคาบ้านเธอก็รีบเดินมา

"คนสวย"

"ไอ้เสก!!" เหนือตะวันตะคอกเพื่อนไว้ ก่อนที่จะเผลอพูดอะไรออกไป

"กูลืมขอโทษทีว่ะ" เสกสรรต้องทำเป็นไม่รู้จัก เพราะพวกเขาได้เตรียมกันไว้ก่อนแล้ว ถ้าอยู่ต่อหน้าพ่อกับแม่ของเธอต้องทำยังไงบ้าง

"เสียหายเยอะเลยใช่ไหมคะเนี่ย" หญิงสาวเดินไปหาลุงพงษ์ที่กำลังจับโน่นทำนี่อยู่

"วันนี้คงซ่อมยังไม่เสร็จ..ลุงก็ชะล่าใจเกินไปคิดว่าฝนจะไม่มา เพราะเพิ่งเก็บเกี่ยวเสร็จ"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขอบคุณคุณลุงมากกว่าที่มาช่วยซ่อมหลังคา" มิลานแอบตำหนิตัวเองที่ขี้เซามากเกินไป ตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้วคงเป็นเขาที่อุ้มไปนอน แต่เธอเป็นอะไร เขาอุ้มฝ่าสายฝนขนาดนั้นยังไม่ตื่นแถมยังตื่นสายกว่าคนอื่นอีก

เสกสรรกับลุงพงษ์รับบทอยู่ด้านบนเพื่อตอกตะปู ส่วน...

"ขอตะปูเพิ่มหน่อยหำเอ้ย" ลุงพงษ์ร้องตะโกนลงมาขอกับคนที่ยืนรอส่งของอยู่ด้านล่าง

ใช่แล้วคนที่รับบทบาทยื่นของให้ก็คือเหนือตะวัน เพราะเขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้ และกลัวว่าจะซ่อมแซมบ้านของเธอไม่ดีพอด้วย

มิลานก็เลยต้องได้เอาถังน้ำเดินมาที่บ่อ ถึงแม้ว่าตะวันจะลับขอบฟ้าไปแล้ว แต่ก็ยังไม่มืดมากเท่าไร

"..???.." คนตัวเล็กได้แต่ชะเง้อลงไปมองใต้บ่อน้ำนั่น เพราะตอนนี้เธอเผลอทำเชือกหลุดมือลงไป

"กรี๊ดดดด" มิลานตกใจสุดขีดอยู่ดีๆ ก็มีคนมาโอบกอดร่างของเธอไว้ ในขณะที่กำลังพยายามจะเอาเชือกนั้นขึ้นมา

"ทำอะไรของเธอ!"

"นาย? ฉะ..ฉันจะเอาเชือกขึ้นมา"

"ด้วยการกระโดดลงไปเนี่ยนะ!?"

"เปล่าสักหน่อยฉันจะเอาไม้สอยมันขึ้นมา" ไม้ที่เธอหามามันสั้นเกินก็เลยต้องได้โน้มตัวลงไปเยอะหน่อย ..แต่เขาคิดว่าเธอกำลังจะตก

"ยัยบ๊องเอ้ยถ้าตกลงไปจะทำยังไง"

"ตกลงไปก็เปียกน่ะสิ"

"กลัวว่าคอจะหักตายก่อนน่ะสิ!"

"แล้วนายมาตะคอกฉันทำไม"

"แล้วทำไมถึงไม่รอ เดี๋ยวมาตักให้"

"ฉันเคยรอแล้ว แต่นายก็ไม่มา" เธอหมายถึงตอนที่รอเขาอยู่คอนโดมกรา แต่เขาก็ไม่มาจนเธอต้องไปหาที่บ้าน และไปเห็นว่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว แถมคู่หมั้นของเขาก็ยังทำกับเธอเหมือนไม่ใช่คน

ถึงแม้ว่ามันจะมืดมาก แต่ฟังจากน้ำเสียงแล้วเขารู้ว่าเธอกำลังร้องไห้ มือหนายื่นไปหวังจะเช็ดน้ำตาให้ แต่ถูกเธอปฏิเสธโดยการปัดมือออก

มิลานรีบดึงสติตัวเองให้กลับมา เพราะผู้ชายที่อยู่ตรงหน้ามีเจ้าของแล้ว เธอจะหลงกลเขาอีกไม่ได้

จังหวะที่หญิงสาวกำลังจะเดินกลับเข้าบ้าน เขาได้คว้าตัวเธอไว้แล้วดึงเข้ามากอด

"ลูกทำอะไร?" ผู้เป็นพ่อได้ยินเสียงกรีดร้องของลูกสาวก็เลยลงมาดู แต่ภาพที่ภูธรเห็นก็คือ..??