สยบรัก นิยาย บท 57

"กลับลงมาอีกทำไม"

ได้ยินเสียงที่คุ้นหูอยู่ใต้ถุนบ้าน ใบหน้างามรีบหันไปมอง

"นาย" เมื่อรู้ว่าเป็นใครหัวใจเริ่มเต้นแรงขึ้น ..นี่เราเป็นอะไร ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยมีให้ใครมาก่อน

"ถามว่าลงมาอีกทำไม" เท้าแกร่งค่อยๆ ก้าวเดินออกมาจากความมืด ที่เธอมองไม่เห็นก็เพราะแสงเดือนสาดส่องเข้าไปไม่ถึงใต้ถุนบ้าน

"ลงมาดูว่านายกลับหรือยัง"

"ยังไม่กลับ"

"แล้วทำไมนายถึงยังอยู่"

เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงยังไม่กลับ เพราะรู้สึกเป็นห่วง ..ยิ่งเห็นสายตาคนงานพวกนั้นแล้ว มันก็ยิ่งทำให้เขาเป็นห่วงมากขึ้น

"พ่อกับแม่นอนหรือยัง" สายตาคมยังมองต่ำลงไปดูคนตัวเล็กที่อยู่ด้านหน้า

"หลับแล้ว" สิ้นคำพูดคนร่างสูงก็โน้มลงมาจูบ ซึ่งเธอก็ไม่ปฏิเสธ เขาพาเธอเข้ามาใต้ถุนบ้านในขณะที่ยังไม่ถอนจูบออก แล้ววางร่างเล็กลงที่แคร่ไม้เบาๆ

"อือ..ไม่นะ" หญิงสาวรีบหนีบขาเข้าหากันไม่คิดว่าเขาจะใช้ลิ้นกับน้องสาวของเธอ ถึงแม้ว่าจะมืดมากแต่รู้ว่าตอนนี้เขาคุกเข่าอยู่ข้างแคร่ซึ่งเป็นพื้นดิน

ชายหนุ่มไม่หยุด..แถมใบหน้าของเขาก็ยังพยายามซุกไซร้เข้ามา ..และเขาก็ไม่ได้ถอดกางเกงของเธอออก แค่จับมันแยกออกไปพร้อมกันทั้งสองตัว

"อ๊อย..อือ" ตอนที่เขาช่วยด้วยนิ้วก็เสร็จไปครั้งหนึ่งแล้ว พอมาโดนลิ้นความเสียวที่มันยังคงเหลืออยู่ก็ก่อตัวกันขึ้นมาอีกครั้ง

ชายหนุ่มลากลิ้นขึ้นลงและดูดกินอยู่แบบนั้น จนเห็นท่าทางของเธอเริ่มจะไม่ไหว เขาก็เลยรีบลุกขึ้นพร้อมกับควักน้องชายออกมาจากที่ซ่อนโดยไม่ได้ถอดกางเกง เพราะตรงนี้มันเป็นที่โล่ง เขาก็เลยเลือกที่จะไม่ถอดเสื้อผ้าทั้งของเขาและของเธอ

"อื้อ.." ท่อนเอ็นแข็งๆ ค่อยๆ สอดใส่เข้ามาในร่างกาย หญิงสาวถึงกับยื่นมือขึ้นมาเพื่อเกาะแขนเขาไว้

แอด แอด แอด มันคือเสียงแคร่ไม้ เพราะว่าเก่ามากแล้ว เวลาโยกก็เลยมีเสียงดัง

"ยืนดีกว่า" มือหนายื่นไปโอบร่างบางให้ลุกขึ้น แต่ก็ไม่ได้ถอนสิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่ออก เพราะกลัวว่าเสียงมันจะดังขึ้นไปถึงข้างบน

"อ๊อย อื้อ อื้อ" พอยืนขึ้นได้ชายหนุ่มก็เริ่มกระแทก เพราะต้องได้รีบทำเวลากลัวว่าคนข้างบนจะผิดสังเกต ถ้าพ่อเธอตื่นคงต้องรีบลงมาหาลูกสาวแน่

"อ้าา..ซี๊ดด" ใช้เวลาอยู่แบบนั้นเพียงไม่นาน เพราะความอยากในตัวเธอมันมากมาย..แทบจะทะลักออกมาเองได้อยู่แล้ว "อ๊าาา" ท่อนเอ็นลำใหญ่ถูกกดแช่ไว้ และทั้งสองก็กอดกันกลมในท่ายืน

"ปล่อยได้แล้ว"

"เป็นอะไร" เมื่อสักครู่เธอยังให้ความร่วมมืออยู่เลย แบบนี้เหรอที่เขาเรียกว่า.. "..น้ำแตกแล้วจะแยกทางงั้นเหรอ" ที่เขาชอบใช้คำพูดแบบนี้กับเธอ เพราะอยากเห็นเวลาเธอโกรธ เวลาเธออาย จะเรียกว่าโรคจิตก็คงจะได้เพราะเห็นทีไรรู้สึกชอบ แต่กับคนอื่นแล้วเขาระวังคำพูดเป็นที่สุด นั่นเพราะเหตุผลอะไรเขาก็ยังไม่รู้ตัว

"ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไร" แบบนี้เหรอที่เขาเรียกกันว่าง่าย ว่าร่าน วิ่งลงมาหาผู้ชาย แล้วปล่อยให้เขาทำแบบนี้กับร่างกายของตัวเองได้แบบง่ายๆ

"ร้องไห้เหรอ" ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มีเสียงร้องไห้ แต่เขาสัมผัสถึงน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป "โกรธผมเหรอ"

"นายกลับไปเถอะ" ต้องได้รีบหักห้ามใจตัวเองไว้ ทั้งๆ ที่อยากจะอยู่กับเขาต่อ ถึงแม้อยู่ต่อไปจะรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น เพราะเขาชอบทำแบบนั้นทุกครั้งที่มีโอกาส ..สายตาคมได้แต่มองตามเรือนร่างที่กำลังก้าวเดินขึ้นบ้านไป

เช้าวันต่อมา