สยบรัก นิยาย บท 72

"ใจเย็นๆ ก่อนสิวะไอ้เสก"

"ไม่ใจเย็นแล้วว่ะ มึงดูสิ ถ้ากูเอาผู้หญิงคนนี้มาเป็นเมีย วันๆ กูจะไปไหนได้วะ กูคงเป็นง่อยตาย"

"ทำไมพี่ต้องเป็นง่อยด้วย" จั๊กจั่นหันกลับไปถามในขณะที่มะลิซ้อนกำลังพาเธอออกจากห้องไปก่อน แต่ก็ยังไปไม่พ้นประตูเลยด้วยซ้ำ

"เป็นง่อยก็เพราะเธอนั่นแหละ วันๆ คงจะไม่ได้ไปไหน มัวแต่ตามต้อยๆ"

"ได้ถ้าพี่ต้องการแบบนั้น เราจะกลับไปหาผู้ใหญ่ด้วยกัน"

"เดี๋ยวก่อนสิจั๊กจั่น" จบคำพูดจั๊กจั่นก็รีบวิ่งออกจากห้องมา เหนือตะวันรีบตามไป

"โอเค! เจอกันที่บ้านเลยละกัน ทำให้ได้เหมือนปากพูดนะ!!" เสกสรรยังเดินตามมาแล้วตะโกน ตอนที่เธอกำลังยืนรอลิฟต์อยู่

ที่ทุกคนต้องนัดกันมาคุยที่บ้าน เพราะผู้ใหญ่ได้ตกลงว่าจะให้แต่งงานกัน แต่พอทั้งสองจะไม่แต่งตามคำผู้ใหญ่ ก็ต้องได้กลับมาถอนคำพูด

..บนรถ..

"พี่ไม่ต้องพาฉันกลับหรอก แค่ไปส่งฉันขึ้นรถทัวร์ก็พอแล้ว"

"แล้วจะกลับได้เหรอ"

"กลับได้สิมายังมาได้เลย"

"กลับไปคุยกันที่บ้านก่อน มิลานยังไม่รู้เรื่องนี้เลย"

"ไม่ต้องบอกให้มิลานรู้หรอก เดี๋ยวพลอยไม่สบายใจไปเปล่าๆ"

"ไม่ได้! คนที่จะโดนเล่นก็คือพี่"

ขับรถเพียงไม่นานก็กลับมาถึงบ้าน

"มันจะมากไปแล้วนะ ทำไมนายไปคบคนแบบนั้นได้"

"..เอาแล้วไง ว่าแล้วจะถูกเล่น" พอมิลานรู้เรื่อง คนแรกที่ถูกต่อว่าก็คือสามี

"พี่เหนือเขาไม่ผิดหรอก คนที่ผิดก็คือฉันเอง ที่ไม่ยอมใจแข็ง ยอมเป็นเมียของเขาง่ายๆ เหมือนที่เขาว่านั่นแหละ" จั๊กจั่นพยายามที่จะกลั้นน้ำตาไว้ อายก็อายแต่จำเป็นต้องได้พูดออกมา

"เราจะกลับไปด้วยกัน"

"เธอจะกลับไปได้ยังไงเดี๋ยวก็เมารถ"

"นั่งรถของพี่เหนือไป จะเมาได้ยังไง"

"แต่พี่เหนือต้องทำงานนะ เขาจะทิ้งงานไปได้เหรอ" จั๊กจั่นเริ่มรู้สึกผิด เพราะงานของเขาไม่ใช่งานปลูกข้าวหรือปลูกผักอีกต่อไปแล้ว

วันต่อมา.. โชคดีที่ตอนนี้เขามีพ่อตาคอยช่วยงาน เหนือตะวันก็เลยพาทั้งสองกลับมาได้

ส่วนเสกสรรต้องเดินทางมาด้วยตัวเอง แต่ถึงแม้จะให้นั่งรถมาพร้อมกับจั๊กจั่น..เขาก็ไม่มาอยู่แล้ว และก็ไม่อยากรบกวนมกราด้วย เพราะคนนั้นก็ยุ่งงานทุกวัน

เหนือตะวันเลือกรถที่นิ่มที่สุดขับมา เพราะรถคันที่เขาเคยใช้ โช๊คแข็งมาก เขาต้องพยายามเซฟภรรยาและลูกให้ได้มากที่สุด

ขับรถอยู่หลายชั่วโมงมาก เพราะไม่ขับเร็ว เหนื่อยก็พัก ..ก็ได้มาถึงหมู่บ้าน

"รถใครวะ" แม่ของเสกสรรเห็นรถคันสวยวิ่งเข้ามาจอดที่ลานหน้าบ้าน และตอนนี้ก็ใกล้จะเย็นแล้ว

"สวัสดีครับคุณแม่"

"เหนือเองเหรอลูก แล้วนี่รถใคร"

"รถผมเองครับ"

"ถูกหวยมาหรือเปล่า"

"ก็ประมาณนั้นแหละครับ แล้วนี่ไอ้เสกมาถึงบ้านหรือยังครับ"

"อ้าว..แล้วไม่ได้มาด้วยกันเหรอ"

"มันออกมาก่อน.." พอคุยกับแม่ของเสกสรรเพียงไม่นาน เหนือตะวันก็ขอตัวกลับบ้าน เพราะคิดถึงป้ากับลุง ..ส่วนจั๊กจั่นเขาไปจอดรถให้ลงที่หน้าบ้านก่อนที่จะเอารถมาเก็บแล้ว

เวลาต่อมา.. เสกสรรก็ได้กลับมาถึงหมู่บ้าน และตอนนี้กำลังนั่งคุยกับพ่อและแม่อยู่

"มึงอยากจะให้เขาถอนหงอกแม่มากเลยเหรอไอ้เสก"

"แม่ก็จ่ายเงินไปก็จบแล้ว"

"มึงพูดเหมือนแม่มึงรวยมากนักนะ"

"ก็เงินที่แม่ขายที่ของตากับยายไปตั้งหลายร้อยไร่ เอาออกมาใช้บ้างเถอะแม่"

"เงินนั้นแม่เก็บไว้ให้แกแต่งเมีย และสร้างครอบครัว ไม่ใช่เอามาให้ค่าสินไหมของผู้หญิงแบบนี้"