สยบรัก นิยาย บท 88

"คุณตำรวจอยากจะสอบถามอะไรเหรอครับ" เสกสรรลงมาโดยปล่อยให้เธอพักผ่อนไป

"เราแค่อยากจะสอบถามเพิ่มเติมกับผู้เสียหายครับ"

"เธอยังไม่สะดวกที่จะตอบ และตอนนี้เธอก็พักผ่อนไปแล้ว ถ้าดีขึ้นเดี๋ยวผมจะพาไปหาพวกคุณเอง"

ในระหว่างที่ทุกคนกำลังคุยกันอยู่นั้น ก็ได้มีรถคันหรูวิ่งเข้ามาในบ้าน

มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เจ้าของรถคันนั้นได้เดินตรงเข้ามาเมื่อเห็นว่าทุกคนอยู่พร้อมหน้า

"ท่านครับ" ตำรวจที่เข้ามาทั้งสามนายต่างก็ลุกขึ้น

"ผมถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น" ที่จริงสำราญพอจะได้ยินเรื่องจากตำรวจที่ประสานงานไปแล้ว แต่เขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนที่โดนยาเพราะไม่คุ้นชื่อ แต่ทางตำรวจบอกว่าเป็นลูกสาวของ ภรรยาเก่า มันยิ่งสร้างความงวยงงให้ จนเขาต้องได้เข้ามาดูเอง

"เธอชื่อจั๊กจั่นครับ.." เหนือตะวันเอ่ยขึ้น

"เดี๋ยวแม่พูดเอง" จริงๆ แล้วคนที่โทรไปขอให้ตำรวจเร่งทำคดีนี้ก็คือประไพ นางรู้ดีว่าถ้าเอ่ยชื่อของท่านรัฐมนตรีขึ้นมา ทุกอย่างคงจะเรียบร้อยโดยเร็ว แต่นางไม่คิดว่าทางตำรวจจะโทรไปหาท่านด้วย เพราะนางแค่อยากจะอ้างชื่อ "จั๊กจั่นเป็นลูกบุญธรรมของฉันเองค่ะ"

พอได้ยินคำนี้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็หันมองมาที่นาง

"ลูกบุญธรรม?" และมันก็ทำให้สำราญแปลกใจ นางเป็นคนโอบอ้อมอารีตั้งแต่เมื่อไร นอกจากตัวเขาและลูกชายแล้วไม่เห็นนางจะชอบสุงสิงกับใครเลย

"เด็กคนนี้มาจากบ้านนอก ฉันเอ็นดูก็เลยรับเป็นลูกบุญธรรม แต่ยังไม่ได้ทำเรื่องราวให้เป็นกิจจะลักษณะ เรื่องนี้ก็มาเกิดขึ้นก่อน" นางพูดออกไปโดยที่ไม่มองหน้าสามีเก่าเลย เพราะกลัวหวั่นไหว อายุปูนนี้แล้วทำไมหัวใจยังเต้นแรงอยู่เมื่อเห็นหน้าเขา

"พวกคุณช่วยตามคดีให้เร็วที่สุดนะ..ได้ยินว่าจับคนที่ทำเรื่องนี้ได้แล้วไม่ใช่เหรอ" สำราญหันไปพูดกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ทำคดีนี้

"จับได้แล้วครับ แต่เรายังมีข้อสงสัยอยู่อีกข้อหนึ่งเราถึงได้เข้ามาที่บ้านหลังนี้"

"ข้อสงสัยอะไรครับ" คนที่ถามขึ้นก็ขึ้นเหนือตะวัน

"พวกคุณรู้จักคุณฉัตรชัย อภิบูลย์ ไหมครับ"

"ฉัตรชัย อภิบูลย์? หัวหน้าฝ่ายคนเก่านี่" คนที่พูดก็คือสำราญ เพราะตอนนั้นลูกชายของท่านยังไม่ได้เข้ามารับช่วงต่อ

"ใช่ครับ เราตรวจลายนิ้วมือของนายเกมแล้ว ไปตรงกับลายนิ้วมือของคนที่ตัดสายเบรกรถคันที่เกิดอุบัติเหตุครับ"

"อะไรนะครับ มันมีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ" เหนือตะวันตวัดสายตามองมาที่ผู้เป็นพ่อ

"เรื่องเกิดก่อนที่ลูกจะเข้ามาทำงาน ..หัวหน้าฝ่ายเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต"

"แล้วทำไมไอ้เกมมันถึงไปข้องเกี่ยวกับอุบัติเหตุในครั้งนี้ด้วยล่ะครับ" จากที่ยืนฟังอยู่เสกสรรก็ได้ถามขึ้น

"ทางเราขอเวลาสืบคดีก่อน" พอได้ความตำรวจก็เลยขอกลับก่อน และนัดผู้เสียหายในวันหลัง

พอตำรวจไปแล้วทุกคนก็นั่งคุยกันอยู่นั้นครู่หนึ่ง เหนือตะวันก็เลยพาภรรยากลับขึ้นไปนอน เสกสรรก็ขอตัวเช่นกัน และตอนนี้ห้องรับแขกเหลือแค่ประไพและอดีตสามีของนาง

"คุณสบายดีไหม" นางเป็นคนถามก่อน เพราะเห็นเขายังนั่งอยู่ไม่ไปไหน

"ก็เรื่อยๆ ดูเหมือนว่าที่นี่จะครึกครื้นนะ"

"เด็กๆ มาจากหมู่บ้านที่ลูกเราไปอาศัยอยู่ ฉันก็พอจะได้คลายเหงาเมื่อมีพวกเขาอยู่เป็นเพื่อน ตอนนี้ก็ไม่ค่อยคิดถึงคุณเท่าไรแล้วล่ะ"

เมื่อได้ยินภรรยาเก่าพูดแบบนั้น สำราญแอบน้อยใจ เพราะไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาแทนที่เขาได้

"วันหลังจะเข้ามาเยี่ยมใหม่" ชายสูงวัยรีบลุกขึ้น

"ฉันไม่ส่งนะคะมันดึกแล้ว" ว่าแล้วนางก็เดินขึ้นบ้านแบบไม่สนใจ ถ้าเป็นแต่ก่อนคงเดินตามไปมองสามีด้วยตาละห้อย