สยบรัก นิยาย บท 91

ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะหน้าต่างเพียงเบาๆ เพราะเขารู้ดีว่าห้องของเธออยู่ตรงไหน

"ทำไมเงียบจัง หรือว่าเป็นอะไร" แต่ก่อนเสกสรรไม่ได้มาเคาะหน้าต่างแบบนี้ เพราะตอนนั้นผู้ใหญ่รับรู้เรื่องของทั้งสองแล้วก็เลยเข้านอกออกในได้แบบไม่ต้องหลบซ่อน

แกร็ก! เขาพยายามงัดดูว่ามีหน้าต่างบานไหนที่เธอไม่ได้ล็อกบ้าง..และก็เจอ

นอนอยู่ชั้นล่างประตูรั้วบ้านก็ไม่มี แถมไม่ล็อกหน้าต่างอีกนะ!.. คนร่างหนาค่อยๆ หย่อนกายเข้าไปในหน้าต่างบานที่เปิดแง้มออกมาได้

พอเข้ามาเขาก็ย่องไปที่นอนของเธอ เพราะจั๊กจั่นไม่มีเตียง

"พี่เอง อย่าตื่นมาแล้วตกใจล่ะ" เขากระซิบพูดเพียงเบาๆ เพราะทำขนาดนี้แล้วเธอยังไม่ตื่นแสดงว่าหลับ..

"เหม็น" เหมือนเธอกำลังฝัน แต่ในฝันนั้นทำไมกลิ่นถึงเด่นชัดมาก เพราะเธอเหม็นกลิ่นแอลกอฮอล์ในลมหายใจของคนที่นอนกอดร่างของเธออยู่ในตอนนี้ "หนัก" หญิงสาวพลิกกายจากที่นอนหงายเธอก็เลยตะแคง แต่พอตะแคงก็ยังอึดอัดอยู่ดี

ดวงตากลมถึงกับเปิดกว้างขึ้น เมื่อสังเกตว่า มีมือของใครพาดทับร่างของเธอ

"กรี๊ดด! อี๊ดด!!" มือหนารีบปิดปากเธอไว้ เพราะกลัวว่าเสียงจะเล็ดรอดออกไปนอกห้อง

"พี่เอง"

"...??!!!.." ตอนนี้รู้แล้วว่าเป็นใคร แต่เธอก็ยังนึกโมโหอยู่ดี เขาเข้ามาทำไม "ออกไป!"

"กินข้าวหรือยัง"

"กินไม่กินมันก็เรื่องของฉันออกไป"

"เป็นอะไรถูกแม่ว่าให้เหรอ" ถึงแม้ว่าจะถูกไล่ แต่เขาก็ยังคงถามแบบเป็นห่วง

"ไม่ต้องมาทำเหมือนเป็นห่วงเป็นใยได้ไหม มันไม่เหมือนพี่หรอก" จั๊กจั่นพยายามจะปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองไว้ เพราะเขาทำกับเธอเจ็บเหลือเกิน

"ทำไมจะเป็นห่วงเมียไม่ได้"

"ช่างไม่อายปาก ถ้าพี่ไม่ออกไปฉันจะตะโกนเรียกให้พ่อกับแม่ลงมา!"

"ก็เรียกลงมาสิท่านจะได้รู้"

"พี่คิดว่าเรื่องมันจะง่ายเหมือนครั้งแรกเหรอ ไม่คิดหรือไงว่าพ่อกับแม่ฉันจะเรียกตำรวจ"

"เป็นห่วงพี่เหรอ"

"ทำไมฉันต้องเป็นห่วงคนที่ทำกับฉันเหมือนหมูเหมือนหมาด้วย"

"พี่ขอโทษ"

"ขอโทษทำไม ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้อยู่แล้ว พี่ทำถูกแล้วที่ทำให้ฉันรู้ตัวก่อนจะถลำลึกไปมากกว่านี้"

"จั๊กจั่นร้องไห้เหรอ"

"ออกไป" เธอพยายามจะกลั้นน้ำตาไว้แล้ว แต่ยิ่งพูดเรื่องเก่ามันก็ยิ่งแน่นในอกขึ้นมา

"ไม่ออก บอกแล้วไงว่าอยากนอนกอดเมีย"

"ก็ได้..ถ้าพี่ไม่ออก..ฉันออกไปเอง" ว่าแล้วหญิงสาวก็ลุกขึ้น แต่ถูกเขาคว้าตัวให้กลับลงไปนอนที่เดิม พร้อมกับพยายามบังคับจูบ

"เหม็น! ออกไปนะ" หญิงสาวพยายามเบือนหน้าหนี เพราะเธอรู้สึกเหม็นกลิ่นแอลกอฮอล์ในลมหายใจของเขามาก

แต่ก็ไม่สามารถที่จะห้ามเขาได้ ขนาดร่างกายไม่มีแอลกอฮอล์เขายังอดกลั้นไม่ได้ แต่นี่เลือดในกายของชายหนุ่มเพิ่มอุณหภูมิสูงขึ้น ส่วนหนึ่งก็เพราะแอลกอฮอล์ที่กำลังออกฤทธิ์

เธอพยายามดิ้นรนตั้งแต่เขาซุกไซร้ตามเรือนร่าง จนตอนนี้เสื้อผ้าของเธอถูกเขา ปลดเปลื้องมันออกไปจนหมด แต่จั๊กจั่นก็ยังพยายามดิ้น

"พี่เห็นฉันเป็นคนอยู่หรือเปล่า พออยากได้ก็เข้าหา แต่พอเบื่อ ก็เขี่ยทิ้ง อ๊อยย" ในขณะที่เธอพยายามผลักเขาออก แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงหมกมุ่นอยู่กับเนินน้องสาว จนตอนนี้ ลิ้นสากได้ทะลวงเข้าไปในกลีบร่องนั้นจนสำเร็จ

"อื้อออ" ชายหนุ่มเริ่มรัวลิ้นเร็วขึ้น เพื่อกระตุ้นอารมณ์ให้เธอคล้อยตาม และเขาก็ทำได้สำเร็จ

"พี่ขอนะ" พูดออกไปโดยที่ไม่ได้ต้องการคำตอบ ถึงแม้ว่าเธอจะปฏิเสธแต่เขาก็คงหยุดไม่ได้แล้ว

ความเป็นชายค่อยๆ จมหายเข้าไปในร่างกายของอีกฝ่าย โดยไม่ยากลำบากนัก เพราะว่าน้ำหล่อลื่นที่เขากระตุ้นไว้เป็นตัวช่วยนำทาง

"ซี๊ดดด แน่นจัง" ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าตัวเองโชคดีแค่ไหนที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ แต่ความไม่พอเขายังต้องการคนอื่นอยู่ ก็เลยพยายามผลักไสเธอออก

แต่กว่าจะรู้ตัวว่าได้มอบหัวใจให้เธอไปแล้วก็เกือบจะสาย

ในขณะที่เขากำลังขยับสะโพก โดยเร่งจังหวะอยู่นั้น มือเรียวก็ได้กอดร่างหนาไว้แน่น พร้อมกับเด้งรับแบบลืมตัว ใช่แล้วเธอทนการเล้าโลมของเขาไม่ได้ และตอนนี้กำลังต้องการเขามาก

"ซี๊ดดด..พี่ใกล้แล้วนะ ตอดดีเหลือเกิน อ้าาาา" สิ้นคำพูดท่อนเอ็นลำใหญ่ก็ได้กดแช่ไว้ พร้อมกับกระตุกอีกหลายที

"ปล่อย"

"ขออยู่แบบนี้ก่อน"

"ออกไป"

แอด แอด แอด เสียงฝีเท้าของคนกำลังเดินลงมาจากบันได

"เดี๋ยวก่อน" จั๊กจั่นรีบคว้าตัวเขาไว้ก่อนที่จะไปเปิดหน้าต่าง

"หือ?" แต่เสกสรรคิดว่าเธอคงยังไม่อิ่ม

"มีคนกำลังลงมา ไม่รู้ว่าพ่อหรือแม่ เงียบไว้ก่อน" หญิงสาวกระซิบพูด

"หว่าา. ผิดคาด" คิดว่าจะได้ปล่อยน้ำอีกสักครั้ง

"คาดอะไร!" หญิงสาวหันมากัดฟันพูดด้วยดวงตาที่จ้องเขม็ง เพราะเธอรู้จักคนแบบเขาดี

"จุ๊จุ๊ เบาๆ สิ"

"ทำไมต้องปวดหนักตอนนี้ด้วยวะ" คนที่ลงมาก็คือพ่อของเธอ พอเดินผ่านหน้าห้องลูกสาว แอบบ่นนิดหนึ่ง

ตุ๊บ!

"โอ้ย ตีทำไม"

"อยู่นิ่งๆ สิ!" ใช่แล้วที่เธอตีเขาเพราะเสกสรรพยายามโน้มใบหน้าลงมาเพื่อที่จะหอมแก้ม

"ถ้าไม่ให้หอม งั้นออกไปแล้วนะ" เขากำลังจะออกไปทางหน้าต่าง แต่เธอก็คว้าตัวเขากลับมาใหม่

"ไอ้พี่เสก! หาเรื่องอยากตายใช่ไหม!"

"เป็นห่วงพี่เหรอ"

"ฉันจะเป็นห่วงพี่ทำไม!"

ยิ่งเธอมีท่าทางแบบนี้เขาก็ยิ่งหลงใหล นี่เขาบ้าหรือเปล่า ตอนที่เธอสมยอมทำไมเขาถึงไม่มีความรู้สึกแบบนี้

ใบหน้าหล่อคมโน้มลงมาเพื่อหอมแก้ม ซึ่งเธอก็ปล่อยให้เขาหอมไป รอจนกว่าพ่อกลับขึ้นบนบ้านก่อน แต่เสกสรรไม่ได้หอมเพียงแค่ครั้งเดียว เขากดจมูกลงทั่วบริเวณนั้น แล้วสูดดมเข้าจนเต็มปอด

ดวงตาของเธอจ้องเขาอีกครั้ง เพื่อตำหนิ แต่มีเหรอที่เสกสรร จะกลัว ในขณะที่เธอกำลังจ้อง ใบหน้าหล่อคมก็ได้โน้มลงมาอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะจูบแทนการหอม

ตุ๊บ!! ปลายเท้าได้เตะเข้าที่หน้าแข้งอย่างแรง

"โอ๊ย!" เสกสรรไม่คิดว่าเธอจะเล่นแบบนี้ เขาก็เลยไม่ได้ตั้งรับ และเสียงที่เขาร้องมันก็เล็ดรอดออกไปถึงข้างนอก

คนที่เข้าห้องน้ำอยู่ถึงกับสะดุ้ง..

"เสียงใครวะ เสียงใคร!!" ทำธุระยังไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ เจริญพ่อของจักจั่นก็ต้องได้รีบล้างแล้วเปิดประตูออกมา

"เป็นอะไรพ่อ" อัมพรแม่ของเธอก็รีบลงมา เพราะคิดว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของสามีลื่นตกบันไดหรือเปล่า

"แม่ก็ได้ยินเหมือนพ่อใช่ไหม"

"ฉันนึกว่าเสียงพ่อ ตกใจหมดเลย"

"จะตกใจทำไมเสียงพ่อ ตกใจเสียงคนอื่นจะไม่ดีกว่าเหรอ"

"แล้วเสียงเมื่อกี้มาจากที่ไหนล่ะพ่อ"

"มาจากในบ้านของเรานี่แหละ" ...ว่าแล้วทั้งสองก็หันมองไปที่ห้องของลูกสาว