สยบรัก นิยาย บท 92

ก๊อก ก๊อก

"จั๊กจั่นเปิดประตูให้แม่หน่อยลูก"

"แม่มีอะไร ฉันจะนอน" หญิงสาวพยายามทำเสียงให้ปกติที่สุด

"เมื่อกี้แม่ได้ยินเสียงผู้ชายดังออกมาจากห้องของลูกใช่ไหม"

"เสียงผู้ชายที่ไหนล่ะแม่"

ก๊อก! ก๊อก!!

"เปิดประตูให้พ่อเดี๋ยวนี้" แม้ว่าเธอจะปฏิเสธแต่ผู้เป็นพ่อก็ไม่เชื่อ เพราะได้ยินเต็มสองหู

"หนูจะนอนแล้วว" หญิงสาวก้าวเดินเข้ามาคุยกับพ่อใกล้ๆ ประตู แต่ก็ยังไม่ยอมเปิด

"จะเปิดหรือจะกินไม้เรียวแม่อีก!"

แกร้ก! แอดดดด ประตูบานนั้นได้ถูกเปิดออกด้วยฝีมือเจ้าของห้อง

พอประตูเปิดออกพ่อและแม่รีบเข้ามาในห้อง เพื่อตรวจสอบว่ามีผู้ชายอยู่ในห้องไหม

"มันไปไหนแล้ว"

"จะไปไหนล่ะแม่ ไม่มีใครเข้ามาสักหน่อย"

แต่พ่อของเธอเหมือนจะไม่เชื่อเดินไปเปิดหน้าต่างดู ..แล้วรีบวิ่งออกมาหน้าบ้าน

"มีอะไรเกิดขึ้นล่ะน้า เมื่อกี้ฉันเห็นใครไม่รู้วิ่งผ่านไปทางนั้น" ตั๊กแตนซึ่งได้ยินตั้งแต่เสียงพ่อแม่ตะโกนให้จั๊กจั่นเปิดประตูก็รีบออกมาจากบ้าน

!!!!! จั๊กจั่นโมโหมากเมื่อได้ยินตั๊กแตนพูด ..มันจะอยู่เงียบๆ บ้างไม่ได้หรือไง!!

"ไม่มีอะไรหรอกแตน หนูไปนอนเถอะลูก" อัมพรพูดกับตั๊กแตนแต่สายตาของนางค่อยๆ หันมองมาดูลูกสาวที่อยู่ด้านหลังเหมือนมีเรื่องต้องคุยกัน

"ไม่มีอะไรให้ช่วยแน่นะน้า" พูดเหมือนกับว่าเป็นห่วงมากมาย

"เดี๋ยวน้าจะเข้านอนแล้วหนูกลับบ้านไปเถอะ" อัมพรและสามีก็เลยรีบเดินกลับเข้ามาในบ้านพร้อมกับปิดประตูไว้ ..ส่วนตั๊กแตนก็เดินกลับบ้านของตัวเองที่อยู่ข้างๆ กัน ด้วยรอยยิ้มเยาะบนใบหน้า เพราะรู้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น ประวัติศาสตร์คงจะซ้ำรอย ตอนนี้ไม่รู้ว่าให้ใครเข้ามานอนด้วย "คนอะไรสำส่อนเกิดมาเป็นญาติฉันได้ยังไงเนี่ย"

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!! เสียงตีโดยไม่มีคำพูดอะไรออกมา และคนที่ถูกตีก็ไม่มีแม้เสียงที่ร้องเจ็บหรือร้องไห้เลย

"แม่เลี้ยงลูกไม่ดีตรงไหน ทำไมลูกถึงเป็นคนแบบนี้!!" นางกลัวว่าคนข้างบ้านจะได้ยิน ทั้งเสียงตีและเสียงดุด่าต้องได้ทำให้เบาที่สุด

จั๊กจั่นกัดฟันให้แม่ตีไปโดยไม่พูดไม่ตอบ เพราะเธอทำผิดจริง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ตั้งใจ สิ่งที่พวกท่านคิดมันก็เป็นเรื่องจริง ผู้ชายเข้ามานอนในห้องของเธอจริงๆ และนี่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกท่านมาเห็น

"ย้ายของขึ้นไปนอนข้างบนด้วยกัน" พ่อกลัวว่าแม่จะทำโทษลูกหนักกว่านี้ก็เลยห้ามทางอ้อม

"ไม่ค่ะ มันจบแล้วใช่ไหมคะ หนูง่วงแล้ว" ว่าแล้วหญิงสาวก็เดินกลับห้องนอนปิดประตูล็อกไว้ น้ำตาของเธอค่อยๆ ไหลออกมาแบบไม่ขาดสายเมื่ออยู่ลำพังเพียงคนเดียว

เช้าวันต่อมา..

เมื่อคืนนี้ที่จริงเสกสรรจะเปิดประตูออกไปแล้วตอนที่พ่อกับแม่เธอมาเรียก แต่จั๊กจั่นไม่ยอมแถมยังไล่เขาให้ออกไปทางหน้าต่าง เสกสรรก็เลยไม่อยากจะสร้างความเดือดร้อนให้เธอมากไปกว่านั้น แต่ที่เขารีบออกมาก็เพราะอยากจะไปคุยกับพ่อแม่

ณ.ร้านค้ากลางหมู่บ้าน

"จริงเหรอ??" มันคือเสียงแม่ค้าที่ถามกลับเมื่อได้ยินคนในหมู่บ้านพูดให้ฟัง

"เขาปิดกันให้แซดเลยนะป้า ว่ามันเอาผู้ชายเข้าไปนอนในห้องด้วย" เรื่องนั้นได้ถูกพูดถึงจนจะทั่วหมู่บ้านแล้ว ซึ่งเสกสรรก็เพิ่งตื่นออกมาได้ยินคนที่ร้านค้าพูดกันพอดี

"มีเรื่องอะไรกันป้า" เขายืนถามผ่านรั้ว เพราะบ้านทั้งสองอยู่ติดกัน

"แกอย่ารู้เลยไอ้เสก" เสียงแม่ค้าตอบกลับไป