ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1005

สิ่งที่กงจักรประกายกาฬรังเกียจไม่ใช่ตัวดาบเทพอีกาทองผลาญฟ้า แต่ว่าเป็นจิตพลังที่แฝงอยู่ในอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นนี้ต่างหาก

พูดอีกอย่างคือ มันรังเกียจคัมภีร์อีกาทองผลาญโลก

แต่ว่ากันอย่างยุติธรรม คัมภีร์อีกาผลาญโลกเป็นวรยุทธ์ที่ค่อนข้างสูงล้ำ

ถ้าหากว่าคัมภีร์อีกาทองผลาญโลกไม่ได้ เช่นนั้นคัมภีร์อาทิตย์ไร้ประมาณของตำหนักอาทิตย์ไร้ประมาณก็สมควรไม่ได้เช่นกัน

การศึกษาอธิบายที่สำนักแสงสว่างมีต่อหลักการแห่งแสงสว่างก็ไม่ได้

ในสถานการณ์เช่นนี้ กงจักรมหาประกายกาฬอาศัยอะไรมาหยิ่งผยอง

‘สิ่งที่มันต้องการก็คือหลักการวรยุทธ์ที่อยู่เหนือกว่าตัวเอง’ เยี่ยนจ้าวเกอเข้าใจ ‘จักรพรรดิประกายกาฬอิ่นเทียนเซี่ยช่างใจใหญ่จริงๆ สิ่งที่เขาต้องการคือการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ปีนป่ายสู่ด้านบน’

‘ดังนั้นกงจักรมหาประกายกาฬจึงต้องผสมจิตหลักการที่สูงล้ำกว่าคัมภีร์วรยุทธ์สำนักประกายกาฬเข้าไป เมื่อเป็นเช่นนี้ วันที่สำเร็จอย่างแท้จริงจะต้องแข็งแกร่งสุดเปรียบปานแน่’

ไม่จำเป็นต้องเป็นจิตพลังที่อยู่เหนือกว่าวรยุทธ์สำนักประกายกาฬทุกด้าน

วรยุทธ์สำนักประกายกาฬครอบจักวาล อิ่นเทียนเซี่ยปรับปรุงขุดลอก แบ่งแยกประเภท เชื่อมโยงกับหลักการมากมาย

มรรคาแสงสว่างของดวงอาทิตย์เป็นหนึ่งในนี้

ขอแค่วรยุทธ์สักชนิดสูงล้ำกว่าวรยุทธ์สำนักประกายกาฬในด้านมรรคาแห่งแสงสว่างของดวงอาทิตย์ เช่นนั้นกงจักรมหาประกายกาฬก็จะสนใจเอง

ข้อยกเว้นเพียงหนึ่งเดียวมีแค่ตะเกียงประกายกาฬของตัวอิ่นเทียนเซี่ยเอง

เพราะว่านั่นเป็นรากฐานแรกสุดที่วางไว้ให้แก่กงจักรมหาประกายกาฬ

เยี่ยนจ้าวเกอมองที่ว่างกลางจักรวาลในรูบนกงจักรมหาประกายกาฬ หลังจากครุ่นคิดอีกสักเล็กน้อย เขาก็หยิบของสิ่งหนึ่งออกมาอีก

ดาบยาวเล่มหนึ่งมีประกายคลื่นซัดสาด มันเปล่งแสงสีม่วง ด้านในมีเสียงคลื่นดังมา เหมือนกับหลอมมหาสมุทรอันยิ่งใหญ่ไว้ด้านใน

กลับเป็นกระบี่ทะเลม่วง ของวิเศษคุ้มครองพรรคกระบี่คลื่นม่วง ซึ่งเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่มือกระบี่คลื่นม่วงจ้าวเจิน ประมุขพรรคกระบี่คลื่นม่วงแห่งทะเลเจิดจ้าพกติดตัวเมื่อครั้งช่วยเหลือหยวนเสี่ยนเฉิงแห่งเนินต้นต้นจักรพรรดิ แต่สุดท้ายกลับถูกเยี่ยนจ้าวเกอฆ่าในการต่อสู้บนเขามหาวิญญาณ

ในสงครามใหญ่ กระบี่นี้เกือบถูกเยี่ยนจ้าวเกอฟันหัก

บนตัวกระบี่ตอนนี้ยังมีรอยร้าวอยู่หลายสาย เหมือนกับหากไม่ระวังเพียงนิดเดียว มันก็อาจจะหักเป็นหลายส่วนได้ ทว่าจิตกระบี่อันยิ่งใหญ่ที่อยู่ด้านในก็ยังคงทรงพลัง

เยี่ยนจ้าวเกอสะบัดมือ กระบี่ทะเลม่วงกลายเป็นลำแสงสายหนึ่ง พุ่งไปหากงจักรมหาประกายกาฬ

สุดท้ายมันก็ถูกรูหนึ่งบนกงจักรมหาประกายกาฬกลืนกินเหมือนกับดาบอีกาทองผลาญฟ้า

จากนั้นครั้งนี้เยี่ยนจ้าวเกอก็ค้นพบปัญหา

ถึงแม้ว่ารูที่กลืนดาบอีกาทองผลาญฟ้ากับกระบี่ทะเลม่วงเข้าไปจะไม่ใช่รูเดียวกัน แต่พวกมันคล้ายไปยังจุดหมายเดียวกัน

ด้านในรูที่อีกาทองเคยอยู่มีคลื่นทะเลสีม่วงหลายสายพรั่งพรูออกมา กลายเป็นท้องสมุทรในชั่วพริบตา

เยี่ยนจ้าวเกอขบคิด จิตใจสั่นไหว ‘นี่เป็นรูที่กลืนตะเกียงประกายกาฬเข้าไปในตอนอยู่ในสุสานจักรพรรดิประกายกาฬ’

จากนั้นเขาก็สังเกตดูอย่างละเอียด เห็นมหาสมุทรสีม่วงที่เกิดจากกระบี่ทะเลม่วงมีคลื่นกระเพื่อมซัดขึ้นซัดลง มองไปดูธรรมดายิ่ง

จุดที่แปลกประหลาดอยู่ที่ ในที่ว่างกลางจักรวาลด้านในรูนี้ไม่ได้สูบแก่นแท้แห่งมหาสมุทรสีม่วงไป เหมือนกับที่สูบแก่นแท้แสงอาทิตย์ของอีกาทองก่อนหน้า

ไม่ใช่ว่าไม่ถูกใจ แต่ไม่มีการเคลื่อนไหวแต่แรก

พอเห็นภาพนี้แล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็เข้าใจ

จิตกระบี่ของกระบี่ทะเลม่วงและปราณกระบี่ทะเลม่วงของพรรคกระบี่คลื่นม่วง มีหลักการของมหาสมุทรอันยิ่งใหญ่

นี่ไม่ใช่อาณาเขตที่วรยุทธ์สำนักแสงสว่างครอบคลุมถึง

ถึงแม้ว่าอิ่นเทียนเซี่ยจะเซ่นหลอมกงจักรมหาประกายกาฬ ต้องการรวบรวมวรยุทธ์ทั้งหมดเพื่อเพิ่มระดับของตัวเอง ก็ไม่ได้คิดขยับขยายอย่างไม่ลืมหูลืมตา

วรยุทธ์ของสำนักประกายกาฬในมือของเขาสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องเพิ่มกิ่งใบ สิ่งที่จำเป็นคือการพัฒนาให้ดีขึ้น

ปราณกระบี่ทะเลม่วงไม่ใช่สิ่งที่กงจักรมหาประกายกาฬต้องการ

ดังนั้นแม้ว่ากระบี่ทะเทลม่วงจะถูก ‘กิน’ แต่ว่าความจริงแล้วกงจักรมหาประกายกาฬแม้แต่แตะต้องยังไม่แตะต้องมัน

ไม่เหมือนกับดาบอีกาทองผลาญฟ้า ที่ทดลองดูก่อนจึงค่อยละทิ้ง