ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1020

เรื่องเล่าเกี่ยวกับประมุขทิศบนเฉินกานหัวมีอยู่มากมาย

เยี่ยนจ้าวเกอไม่เคยเห็นเขาลงมือด้วยตัวเอง จึงยากจะตัดสินพลังของอีกฝ่ายได้อย่างแม่นยำ

แต่ว่าในครั้งสงครามระหว่างจักรพรรดิแพรงามและทวนพระอังคาร ประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิงได้แสดงความสามารถออกมาแค่มุมเดียว และเยี่ยนจ้าวเกอได้เห็นด้วยตาตัวเอง

เทพกระบี่น้อยที่เคยปลอมชื่อเป็นเฉียนเสวี่ยจี้เคลื่อนไหวบนโลกซ้อนโลก แต่มีชื่อจริงว่าหลงเสวี่ยจี้ เยี่ยนจ้าวเกอเองก็เคยเจอ

เมื่อเทียบระหว่างสองคนนี้ เยี่ยนจ้าวเกออนุมานได้ว่าเฉินกานหัวที่เทียบเคียงได้กับหลงเสวี่ยจี้ และเหนือกว่าหวังเจิ้งเฉิงจะมีระดับประมาณไหน

ยังไม่ต้องพูดถึงเทพกระบี่น้อยหลงเสวี่ยจี้

ประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิงคือคนที่ว่ากันว่าแทบจะสามารถสะกดข้อพิพาทระหว่างจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์บนโลกซ้อนโลกได้ด้วยพลังของตัวเองเพียงคนเดียว ต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นประมุขก็ตาม!

คำว่าแทบในที่นี้ หลักๆ เป็นเพราะประมุขทิศบนเฉินกานหัวที่เหนือกว่าเขาถูกตัดทิ้งไป

หรืออาจจะบอกได้ว่า ประมุขทิศบนเฉินกานหัวคือตัวตนบนโลกซ้อนโลกที่มีแต่สามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิเท่านั้นที่สะกดได้

เขาอาจจะเป็นยอดฝีมือที่สามารถใช้ร่างกายของมนุษย์สู้กับจักรพรรดิเซียนจริงแท้ส่วนหนึ่ง ซึ่งจากอดีตจนถึงปันจุบันมีเพียงน้อยนิด

แน่นอนว่าการสู้กับการถูกกดดันเป็นคนละเรื่องกัน

สามารถสู้กับเซียนจริงแท้ได้ กับสามารถรอดจากน้ำมือของเซียนจริงแท้ได้ ก็เป็นมาตรฐานที่แตกต่างกันเช่นกัน

ประมุขทิศบนที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์บนโลกซ้อนโลกผู้นี้ ที่แท้ทำได้ถึงขั้นไหนแน่ หากไม่ได้ค้นพบด้วยตัวเอง เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่กล้าตัดสิน

ทว่าในปัจจัยที่ไม่แน่นอนมากมาย เขาจะต้องเป็นคนหนึ่งที่ต้องระวังไว้อย่างไม่ต้องสงสัย

โดยเฉพาะคุณชายดินเฉินคุนหัวที่มาโดยไม่ได้รับเชิญ ยิ่งทำให้คนคาดการณ์การกระทำไม่ถูก

เขามาแสดงอำนาจ หรือมาทำภารกิจแทนพี่ชายของเขา

นี่เกรงว่าจะมีแต่ตัวเฉินคุนหัวที่รู้

แต่ก็มีคำกล่าวว่าอย่าทุบตีคนยิ้มแย้ม อีกฝ่ายแสดงมารยาทครบถ้วนไม่ได้เผยให้เห็นถึงความเป็นปรปักษ์ เขากว่างเฉิงย่อมไม่ถึงกับห้ามไม่ให้คนเข้ามา ทำให้ผู้อื่นเห็นเป็นเรื่องตลก

เยี่ยนจ้าวเกอเองก็ไม่ลังเล ต้อนรับเฉินคุนหัว จัดหาที่พักบนเขาให้ แล้วจึงส่งต่อให้ลูกศิษย์เขากว่างเฉิงคนอื่นจัดการต่อไป

พร้อมกับที่วันเปิดพิธีใกล้เข้ามา จอมยุทธ์เขากว่างเฉิงที่ออกไปรวบรวมคนมีความสามารถ ก็เริ่มทยอยกลับสำนัก

พวกเขาส่วนใหญ่มุ่งหน้าไปยังสถานที่ด้านนอกทะเลหวงเจีย การเคลื่อนไหวเช่นนี้ความจริงเป็นการทำผิดข้อตกลง ดึงดูดการผนึกกำลังกันปราบปรามของขุมกำลังแกร่งในพื้นที่ได้ง่าย แต่ว่าบารมีที่เยี่ยนจ้าวเกอได้สยบฝั่งทิศใต้ และได้สังหารยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ชั้นยอดเช่นจางซู่หริน เผิงเฮ่อ และชิงซู่จื่อยังคงอยู่ ก่อเกิดเป็นการสั่นสะท้านอันใหญ่หลวง

เขาโถงทองในฐานะผู้ปกครองเขตตะวันอาคเนย์ก็ไม่มีข้อคัดค้าน

สืบเนื่องจากว่าพิธีเปิดสำนักในครั้งนี้มีความพิเศษ ต่อจากนี้ยากจะมีอีก พวกงูเจ้าถิ่นที่อยู่ในอาณาเขตใหญ่ๆ บนตะวันออกเฉียงใต้เช่นหมู่เกาะอาทิตย์ตก เทือกเขาอาทิตย์หยก ที่ราบสูงยอดขจี และเทือกเขาเสียงระรัวก็ได้แต่ฝืนใจยอมรับ

ส่วนทางอาณาเขตที่แม่น้ำเฉาเหอไหลผ่าน เช่นเขารอบวงที่อยู่บนเขตเพลิงทักษิณ กลับสะดวกสบายยิ่งกว่า ในบริเวณนี้ บารมีของเยี่ยนจ้าวเกอและเขากว่างเฉิงยิ่งใหญ่กว่าที่ใด

ถึงแม้ว่าหลังจากการต่อสู้บนเขารอบวงในวันนั้น เยี่ยนจ้าวเกอจะไม่ได้เหยียบย่างเข้าสู่เขตเพลิงทักษิณอีก แต่จนถึงตอนนี้ ที่นั่นก็ยังคงมีเรื่องเล่าของเขาเหลืออยู่

ในสถานที่ต่างๆ เช่นเขารอบวง เยี่ยนจ้าวเกอกับเขากว่างเฉิงเป็นราชาไร้มงกุฎ เป็นเช่นนี้มาตลอดหลายปี

จวบจนกระทั่งปัจจุบัน ประมุขทักษิณได้กลับเขตเพลิงทักษิณจวงเซินแล้ว สถานการณ์จึงค่อยบรรเทาลง

แต่เป็นเพราะว่าประมุขทักษิณไม่ได้เคลื่อนไหวในทันที ดังนั้นเยี่ยนจ้าวเกอจึงยังคงรักษาบารมีในบริเวณที่แม่น้ำเฉาเหอไหลผ่านได้ในระดับหนึ่ง จอมยุทธ์เขากว่างเฉิงนำหน่ออ่อนที่ดีจำนวนไม่น้อยกลับมาจากที่นั่นได้เพราะสาเหตุนี้

“คุณชาย ครั้งนี้เป็นหน่ออ่อนที่ไม่เลวจริงๆ”

ปัจจุบันเขากว่างเฉิงยังมีคนอยู่บนโลกซ้อนโลกน้อยนิด ดังนั้นก่อนหน้านี้อาหู่จึงถูกส่งออกไป เพิ่งกลับมาได้ไม่นานนัก