ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1034

จักรพรรดิเอกภพกำเนิดปั้นสีหน้าเรียบเฉย ไพล่มือซ้ายไว้ด้านหลัง มือขวาสะบัดแขนเสื้อ

ประมุขอิสานหลิวเจิงกู่ผู้ยิ่งใหญ่พลันถูกเอกภพในแขนเสื้อของเขาเก็บไป

ประมุขผู้หนึ่งถูกสะกดในชั่วพริบตา!

การเคลื่อนไหวของจักรพรรดิเอกภพกำเนิดดูสบายๆ ไม่มีความพิเศษใดๆ ต่อให้เป็นคนทั่วไปไม่มีพลังฝึกปรือ ก็มองการเคลื่อนไหวของเขาได้ชัด แต่ว่าทุกคนกลับตอบโต้ไม่ทัน

ความรู้สึกที่ดูเหมือนขัดแย้งกัน ผสมกันเป็นจิตแห่งความลี้ลับ

ทุกคนบนเขากว่างเฉิงเกิดความรู้สึกไร้เรี่ยวแรงและสิ้นหวังขึ้นในใจ

เซียนและมนุษย์มีความแตกต่าง นี่หมายความว่าอย่างไร

นั่นก็คือความสามารถของจักรพรรดิจริงแท้ผู้หนึ่ง

มีคำกล่าวว่า จักรพรรดิจริงแท้มายังโลกไม่มนุษย์ ไม่มีทางแพ้ผู้ใด กลับใช่ว่าจะไร้ศัตรู

การกล่าวเช่นนี้จริงๆ แล้วเป็นการระวังตัว เพราะว่าโลกใบนี้มีอัจฉริยะบุรุษเฉกเช่นหลงเสวี่ยจี้และเฉินกานหัว ที่สามารถใช้ร่างของประมุขงัดข้อกับจักรพรรดิเซียนจริงแท้ได้

แค่การแสดงออกในวันนี้ของเยี่ยนจ้าวเกอและเยี่ยนตี๋ ทุกคนต่างก็ยอมรับว่าในอนาคตพวกเขาจะต้องเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งเช่นนั้นแน่นอน

แต่ว่าคนเช่นนี้ ถึงอย่างไรก็เป็นกรณีพิเศษที่มีอยู่น้อยสุดขีด!

หากตัดกรณีพิเศษเช่นนี้ออกไป สถานการณ์ทั่วไปก็คือเซียนกับมนุษย์ยังคงแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว

มนุษย์เซียนมายังโลก ไร้ผู้ต่อกร!

ไม่ใช่แค่ไร้ผู้ต่อกรธรรมดา แต่ว่าไร้เทียมทานจนไร้คู่ต่อสู้

จำนวนสูญเสียความหมาย เซียนจริงแท้ผู้หนึ่งสามารถทำลายการผนึกกำลังของมนุษย์ได้

หลังจากแขนเสื้อข้างขวาของจักรพรรดิเอกภพกำเนิดเก็บประมุขอิสานหลิวเจิงกู่ไปแล้วก็ไม่หยุดลง สะบัดใส่อากาศต่อ

ดวงอาทิตย์โชติช่วงพลันดับลง โลกเหมือนกับเปลี่ยนจากกลางวันเป็นกลางคืนในชั่วพริบตา

ตราประทับตะวันที่อยู่กลางอากาศสูญสิ้นแสง ถูกจักรพรรดิเอกภพกำเนิดกระแทกออกไปด้วยการสะบัดแขนเสื้อเพียงครั้งเดียว

เขาสะบัดแขนเสื้ออีกครั้ง งัดกงจักรมหาประกายกาฬขึ้น ทำให้กงจักรมหาประกายกาฬพลันลอยออกไป แสงสว่างในรูทั้งเก้าต่างก็มืดลงไปด้วย

คนบนเขากว่างเฉิงเห็นภาพเหตุการณ์นี้ จิตใจพลันดิ่งลงสู่ก้นเหว

จักรพรรดิเอกภพกำเนิดไม่รีบร้อน ก้าวเท้าเดินมา พลางมองไปยังเฉาเจี๋ย

“การวางค่ายกลสิบทิศสมปรารถนาบนเขาคุนหลุนในครั้งหน้า คืออีกประมาณหนึ่งร้อยปี หลายปีมานี้สำนักเต๋าของเราค่อยๆ ฟื้นตัวขึ้น มีคนหนุ่มที่โดดเด่นจำนวนไม่น้อยปรากฏตัว กำลังจะถึงเวลาผลิดอกออกผล” จักรพรรดิเอกภพกล่าวอย่างเฉื่อยชา “ชิงซู่จื่อ ลูกศิษย์ของข้าก็เป็นหนึ่งในนั้น เสียดายที่ไม่อยู่แล้ว แต่ต่อให้ตัดชิงซู่จื่อทิ้ง ก็ยังมีอีกสามคนที่อาจจะสำเร็จเป็นประมุขในอีกเร็ววัน ถ้าไม่เกิดเรื่องเหนือความคาดหมาย สถานการณ์ที่สิบประมุขไม่ครบเช่นในอดีต ยากจะเกิดขึ้นอีก”

จักรพรรดิเอกภพกำเนิดยกมือขึ้นอย่างแช่มช้า ยื่นนิ้วออกมาชี้เฉาเจี๋ย “อย่างน้อยต่อให้ขาดท่านไป ก็ไม่เป็นปัญหาใหญ่อะไร”

ในตอนนั้นเอง เยี่ยนจ้าวเกอเดินดุ่มๆ ออกมาด้านหน้า เผชิญกับจักรพรรดิเอกภพกำเนิด

จักรพรรดิเอกภพกำเนิดน้ำเสียงเรียบเฉย “จะสังหารใครก่อน สำหรับข้าไม่มีข้อแตกต่าง แต่ว่าเฉาเจี๋ยท่านจะหลบอยู่ด้านหลังคนรุ่นหลังหรือ นั่นไม่เหมือนนิสัยของท่านเลยนะ”

ประมุขอาคเนย์เฉาเจี๋ยไม่ได้เอ่ยปากกล่าววาจา เพียงมองเยี่ยนจ้าวเกอ

เมื่อครู่ตอนที่จักรพรรดิเอกภพกำเนิดกำลังปรากฏตัว เยี่ยนจ้าวเกอได้ส่งกระแสเสียงให้แก่เขากับหลิวเจิงกู่