ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1054

อารมณ์เร่าร้อนที่อยู่ห้องข้างๆ ในที่สุดก็ถึงจุดสุดยอด

คนหนุ่มอาภรณ์ม่วงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้โบราณกระตือรือร้นขึ้นเล็กน้อย ผุดกายขึ้นเดินไปยังด้านในห้องศิลาซึ่งอยู่ด้านข้าง

เฉินคุนหัวสีหน้าไร้อารมณ์ ติดตามอยู่ด้านหลังมายังห้องด้านข้างเช่นกัน

ภายในห้องมีสภาพเละเทะ ทั้งสองฝ่ายยังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่ ฝ่ายบุรุษคือชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าค่อนข้างน่าเกรงขาม เพียงแต่ตอนนี้บนใบหน้าล้วนฉายแววสิ้นหวังคับข้อง

ถ้าหากจอมยุทธ์เกาะสุมมรกตที่อยู่ด้านนอกเห็น เกรงว่าจะต้องแตกตื่นตกใจ เพราะบุรุษวัยกลางคนผู้นี้เป็นผู้ปกครองเกาะสุมมรกตของพวกเขาเอง

ยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นแปด ขั้นสะพานเซียนระยะกลางคนหนึ่งเป็นผู้นำและผู้ปกครองอยู่ในบริเวณทะเลแหน ทว่าตอนนี้เขากลับเหมือนตุ๊กตาชักใย ควบคุมร่างไม่ได้

พอเห็นประมุขทิศบนเฉินเฉียนหัวสองพี่น้องเข้ามา ในดวงตาที่สับนของเขาก็ปรากฏเพลิงโทสะไร้สิ้นสุด แต่กลับทำอะไรไม่ได้

เขาหันไปมองสตรีทางด้านนั้น ยิ่งอับอายแทบคลุ้มคลั่ง

สตรีนางนั้นตอนนี้ควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่รูปร่างหน้าตาของนางกลับแตกต่างจากคนธรรมดา ถึงแม้ร่างกายจะสะโอดสะอง ทำให้ผู้คนเกิดความคิดคำนึง แต่ว่าบนผิวสีม่วงมีประกายโลหิตสีแดงหลายสายวนเวียน ลวดลายมารที่ละลานตาและแปลกประหลาดทำให้ยามมองดูเกิดความรู้สึกสั่นไหว

ในสองตาไม่เห็นตาขาวและม่านตา

ในเบ้าตาของนางเป็นสีดำขลับ

แต่ว่าดวงตาเช่นนี้กลับก่อให้เกิดเสน่ห์อันชั่วร้าย ล่อลวงคนให้ติดอยู่ด้านใน ไม่อาจควบคุมตัวเองได้

ทั่วทั้งร่างของสตรีนางนี้ไม่มีที่ไหนไม่ปรากฏความรัญจวน นั่นเป็นจิตที่สตรีซึ่งเป็นคนธรรมดาไม่อาจมีได้

ทั้งๆ ที่ไม่แสดงท่าทีขวยเขิน รูปลักษณ์ภายนอกกลับเต็มไปด้วยเสน่ห์อันชั่วร้าย แต่กลับมีความกระสันไร้สิ้นสุด

แรงดึงดูที่ราวกับมีผลต่อวิญญาณของสตรีผู้นี้ ต่อให้ผู้คนคิดตั้งสมาธิ สงบสติอารมณ์ก็ยากจะทำได้

คุณชายดินเฉินคุนหัวมองสตรีนางนี้พร้อมกับลอบถอนใจ ‘มารจริงแท้จากนพยามโลกช่างประหลาดจริงๆ!’

ผู้ปกครองเกาะสุมมรกตในตอนนี้มีใบหน้าไร้ชีวิตชีวา อับอายแทบอยากตาย เพราะสตรีตรงหน้าคือจอมมารที่มาจากนพยมโลก!

นอกจากนี้ยังเป็นมารจริงแท้จากนพยมโลกที่แข็งแกร่งถึงขีดสุดตนหนึ่งด้วย ต่อให้ไม่อาศัยพลังล่อลวงจิตใจ พลังของนางก็มากพอจะสู้กับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียนคนหนึ่งได้!

จอมมารในนพยมโลกมีความประหลาดเหลือแสน กอปรกับมีความเปลี่ยนแปลงมากมาย บางพวกก็สะกิดความคลุ้มคลั่งของคน บางพวกก็ล่อลวงผู้คน มารสาวนางนี้สามารถลวงจิตใจของมนุษย์ได้ ล่อให้คนมาสมสู่กับนาง ช่วงชิงพลังของคนในชั่วพริบตา ทำให้ชีวิตโรยรา

เพียงแต่ในตอนนี้เห็นได้ชัดว่ามารสาวนางนี้กำลังเดือดดาลยิ่ง ในลมหายใจที่น่าลุ่มหลง จิตที่ทรงเสน่ห์ชั่วร้ายเย็นซึ่งเยียบและปั่นป่วนปรากฏชัดมากขึ้น แทบจะกดวามรัญจวนสุดขีดนั้นลง แสดงให้เห็นว่านางในตอนนี้จิตใจไม่ปกติ

ในกระบวนการสมสู่เมื่อครู่ นางกลับถูกสะกดพลังไว้ ไม่อาจช่วงชิงพลังของบุรุษที่อยู่อีกด้านได้ นางได้แต่ยอมรับอย่างจนปัญญา เหมือนกับสามีภรรยาปฏิบัติหน้าที่ให้แก่กัน ตอนสุดท้ายยังต้องรับแก่นชีวิตของฝ่ายชายมาด้วย

พอคิดถึงตรงนี้ ผู้ปกครองเกาะสุมมรกตก็แทบอยากจะหาร่องแยกบนพื้นแล้วมุดเข้าไป

จอมยุทธ์ที่เหมือนกับเขา สกัดสารจำเป็นและหลอมปราณ ถ้าหากตนไม่ต้องการ ก็จะไม่มีทางเหลือทายาทหรือสายเลือดเอาไว้

แต่เมื่อครู่เขาถูกคนควบคุม สุดท้ายได้แต่มองสภาพทุลักทุเลของตัวเองตาปริบๆ

สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่คนหนุ่มอาภรณ์ม่วงตรงหน้ากระทำ!

เฉินเฉียนหัวราวกับไม่เห็นสายตาที่แทบจะพ่นไฟออกมาของผู้ปกครองเกาะสุมมรกต กลับมองไปยังมารสาว

เสน่ห์ล่อลวงของอีกฝ่ายไม่มีผลอะไรกับเขา หลังจากเขาสำรวจดู ก็เปลี่ยนเป็นไร้ความสนใจอีกครั้ง “ไม่ได้ตั้งครรภ์ ดูเหมือนการสมสู่ระหว่างมนุษย์กับมารจะไม่อาจให้กำเนิดตามปกติได้”

เฉินคุนหัว น้องชายของเขาถอนใจ “ก่อนหน้านี้ท่านพี่ไม่ได้นำจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียนอีกสองคนของเกาะสุมมรกตแห่งนี้มาทดลองแล้วหรือ”

เฉินเฉียนหัวมีสีหน้าผิดหวัง “ต้องลองหลายๆ ครั้งถึงจะใช้ได้”

“ท่านพี่เหตุใดจึงยึดติดกับเรื่องนี้นัก” เฉินคุนหัวถาม

“คนกับคนให้กำเนิดบุตรน่าอัศจรรย์ถึงขนาดไหน? คนกับมารสมสู่จนกำเนิดทายาท ตั้งแต่อดีตจวบจนปัจจุบันก็มีไม่ต่ำกว่าหนึ่งกรณี” เฉินเฉียนหัวเอ่ยอย่างไม่นำพา “แต่การสมสู่ระหว่างคนกับมารจากนพยมโลก ที่แล้วมาไม่เคยให้กำเนิดทายาท เรื่องนี้ทำให้ข้าสนใจ”