ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1098

ถึงจะประหลาดใจที่เฉินเฉียนหัวใช้ได้แม้แต่วรยุทธ์ที่สูญหายไปนานอย่างฝ่ามือเทพอัคคีเพลิงหลี แต่พอคิดถึงว่าเฉินเฉียนหัวเชี่ยวชาญในศาสตร์วิชามากมาย จักรพรรดิแพรก็เข้าใจ

เขายืนตระหง่านมั่นคง วิญญาณแห่งเพลิงหลีก่อนกำเนิดแข็งแกร่งยิ่ง แต่ว่าหากคนที่ไม่ได้อยู่ในระดับเซียนใช้ออกมา กลับไม่อาจทำอะไรเขาที่กลายเป็นเซียนจริงแท้แล้วได้

เป็นอย่างที่คิดไว้ เพลิงสีทองที่เผาฟ้าดิน ทะลุต้นกำเนิด เมื่อลามเลียใส่ร่างของจักรพรรดิแพรก็ไม่อาจสร้างความเสียหายได้

คำกล่าวว่าร่างของเซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่ไร้ประมาณ พลังของมนุษย์ไม่อาจทำร้าย ไม่ได้รวบรัดเหมือนที่พูด

ทว่าเฉินเฉียนหัวก็คาดการณ์ไว้แต่แรกแล้วเช่นกัน ร่างของเขาบรรลุถึงด้านหลังจักรพรรดิแพรในชั่วพริบตา ก่อนจะต่อยหมัดใส่ท้ายทอยของอีกฝ่าย

จิตแห่งหมัดและญาณจริงแท้ปรากฏ กลายเป็นไม้เท้าแท่งหนึ่ง ควงฟาดใส่จักรพรรดิแพร!

วิญญาณแห่งเพลิงหลีก่อนกำเนิดเป็นแค่ตัวล่อ นี่ต่างหากถึงเป็นกระบวนท่าสังหารที่แท้จริง

เยี่ยนจ้าวเกอชมดูการต่อสู้อยู่ด้านข้าง พอเห็นเหตุการณ์นี้แล้ว ม่านตาของเขาก็หดตัวเล็กน้อย

เฉินเฉียนหัวที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ ยามเปลี่ยนกระบวนท่าถึงกับเร็วกว่าจักรพรรดิแพรที่มีร่างของเซียนจริงแท้

ไม่ใช่เขาเคลื่อนไหวรวดเร็ว แต่เหมือนอาศัยสะกดศัตรูไว้ก่อน จึงชิงโอกาสไปได้

ตอนอยู่บนโลกผืนสมุทร เยี่ยนจ้าวเกอเคยเห็นวรยุทธ์หนึ่งมาก่อน มันมีชื่อว่าฝ่ามือจิตประสาน

ถึงจะดูคล้ายกัน แต่แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว

พึงทราบว่า ระดับพลังฝึกปรือของจักรพรรดิแพรอยู่เหนือกว่าเฉินเฉียนหัว นอกจากนี้ยังมีการขวางกั้นระหว่างมนุษย์และเซียนที่เหมือนฟ้ากับเหว

เฉินเฉียนหัวต่อสู้กับจักรพรรดิแพร ยังเหมือนกับมีญาณหยั่งรู้ เช่นนั้นหากเขาต่อสู้กับยอดฝีมือในระดับเดียวกัน ไปจนถึงคนที่มีระดับพลังฝึกปรือต่ำกว่าเขาจะเกิดเป็นเหตุการณ์แบบใดกันนะ

ปริศนามากมายครอบคลุมบนร่างของคนผู้นี้ เยี่ยนจ้าวเกอกลับค่อยๆ มีความรู้สึกฝ่าเมฆเห็นตะวัน

จักรพรรดิแพรคล้ายไม่แยแสความประหลาดที่เหมือนกับมีญาณหยั่งรู้ของเฉินเฉียนหัว

ทว่าพอสัมผัสได้ถึงไม้เท้าที่ฟาดมาถึงด้านหลังตัว สายตาของเขาก็กลายเป็นเย็นชาเล็กน้อย

หากรับการโจมตีนี้ จักรพรรดิแพรถึงจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่ก็จะถูกกระแทกถอยออกไปหลายก้าว ยากจะรักษาหน้าไว้ได้

สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ วิชาไม้เท้านี้เป็นวรยุทธ์สายเอกพิสุทธิ์เช่นกัน!

นอกจากร่างกาลอวกาศกำเนิดแล้ว กระแสเมฆสีม่วงหลายสายก็หมุนวนรอบตัวจักรพรรดิแพร ร่างสสารกำเนิดไร้ประมาณก็ถูกใช้ออกมาเช่นกัน

จุดกำเนิดกับสสารกำเนิด สองกำเนิดรวมกัน พลังป้องกันที่แข็งกล้าปรากฏ ฝืนรับไม้เท้าของเฉินเฉียนหัวไว้ จักรพรรดิแพรร่างไม่สั่นไหว พลันหมุนตัวมาคว้ามือใส่เฉินเฉียนหัว!

เฉินเฉียนหัวโจมตีไม่สำเร็จก็ถอยห่างออกไป

แต่ว่าครั้งนี้เอง จักรพรรดิแพรสายตาดำดิ่ง ทิ่มนิ้วออกมา

การเคลื่อนไหวของเขาแผ่วเบา เหมือนกับไม่ใส่ใจ ทว่าพอนิ้วนี้ถูกทิ่มแทงออก ก็มองข้ามมิติ มองข้ามเวลา ออกหลังถึงก่อน บรรลุถึงด้านหน้าเฉินเฉียนหัว!

ดัชนีเทพต้นกำเนิด หนึ่งในห้ากำเนิดแรกเริ่ม!

หรือเรียกอีกอย่างก็คือดัชนีเทพปราณแรกเริ่มสูงส่ง มีจิตแห่งความไร้รูปร่าง ไร้คุณสมบัติของต้นกำเนิด แสดงให้เห็นถึงปราณก่อนกำเนิดที่คงอยู่มาก่อนฟ้าดินเปิด ลี้ลับไร้สิ้นสุด

พริบตาที่จักรพรรดิแพรทิ่มนิ้วออก ปลายนิ้วก็เกือบบรรลุถึงหว่างคิ้วของเฉินเฉียนหัว!

เฉินกาวหวาตวาดเสียงเบา พลังของหกคัมภีร์หลังกำเนิดสายหยกพิสุทธิ์รวมตัวกัน กลายเป็นฐานของโลก

พลังป้องกันและพลังฟื้นฟูที่แข็งแกร่งสำแดงผลพร้อมกัน ครั้งนี้เปลี่ยนเป็นเขาฝืนหักหาญการโจมตีของจักรพรรดิแพร

ภายใต้ผลจากพลังอันแข็งแกร่งของดัชนีเทพต้นกำเนิด ฐานโลกของเฉินเฉียนหัวกระจายแล้วรวมตัวกันใหม่ รวมตัวกันแล้วกระจายใหม่ ซ้ำไปซ้ำมา

ดัชนีของจักรพรรดิแพรเคลื่อนไปด้านหน้าทีละชุ่น แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็ยังห่างจากหน้าผากของเฉินเฉียนหัวครึ่งส่วน!

หกคัมภีร์นภาหลังกำเนิดสายหยกพิสุทธิ์ แสดงให้เห็นถึงฐานของโลก สามารถรองรับและต้านทานวรยุทธ์ก่อนกำเนิดได้มากมาย

จักรพรรดิแพรมีพลังฝึกปรือล้ำลึกกว่า ยังคงเป็นฝ่ายได้เปรียบ สะกดเฉินเฉียนหัวไว้ได้

ทว่าตอนนี้เอง เฉินเฉียนหัวก้มหน้าเล็กน้อย ยิ้มให้แก่จักรพรรดิแพร

เขาครอบสองฝ่ามือ กระแสปราณหลายสายรวมตัว บ้างมีสีแดงบ้างมีสีขาว

เยี่ยนจ้าวเกอกับจักรพรรดิแพรเห็นเหตุการณ์นี้แล้ว ดวงตาต่างเป็นประกาย “คัมภีร์ยุคซื่อหมิง[1](แสงชาด)? แม้แต่วรยุทธ์สายเหนือพิสุทธิ์ก็ยังใช้ได้หรือ”

วรยุทธ์สายสามพิสุทธิ์ มีทั้งสิ้นสิบส่วน