ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 111

พิธีชำระล้างที่เยี่ยนจ้าวเกอรู้จักมีอยู่มาก และจำนวนไม่น้อยที่มีผลที่ดีมาก

แต่ที่มีคุณสมบัติภายนอกครบตามเงื่อนไขนั้นมีอยู่เพียงไม่กี่รูปแบบเท่านั้น และพิธีชำระล้างน้ำพุกิเลนของเขากว่างเฉิง ก็มีจุดที่เป็นผลดีกับเยี่ยนจ้าวเกออยู่

เขากว่างเฉิงมีน้ำพุสวรรค์ประจักษ์เป็นของตัวเอง เมื่อจอมยุทธ์ได้เข้าพิธีชำระล้างภายในนั้น ก็จะเกิดผลดีอย่างยิ่งยวด พิธีชำระล้างนี้ถูกเรียกว่าพิธีชำระล้างน้ำพุสวรรค์

ในความคิดของเยี่ยนจ้าวเกอ พิธีชำระล้างน้ำพุสวรรค์สามารถนับได้เพียงว่าอยู่ในระดับกลางค่อนสูงเท่านั้น

แต่ถ้าหากเพิ่มหินกิเลนเข้าไป กลายเป็นพิธีชำระล้างน้ำพุกิเลน นั่นก็จะเป็นพิธีชำระล้างที่อยู่ในระดับสูงมาก

เพียงแต่ว่าจำนวนของหินกิเลนมีจำกัดอย่างยิ่ง ใช้ไปหนึ่งก้อนก็น้อยลงไปอีกหนึ่งก้อน

จนถึงปัจจุบัน หินกิเลนทั้งหมดของเขากว่างเฉิงเหลือเพียงแค่สามก้อนเท่านั้น การใช้ทุกๆ หนึ่งก้อนล้วนต้องพิจารณาอย่างถี่ถ้วนและรอบคอบ

เท่าที่เยี่ยนจ้าวเกอทราบ เมื่อการสอบสวนของเฟิงอวิ๋นเซิงสิ้นสุดลง หากสามารถฟื้นฟูจันทรากายของนางได้จริงๆ แล้วละก็ ทางสำนักก็จะเตรียมให้นางเข้าพิธีชำระล้างน้ำพุกิเลนหนึ่งครั้ง

ดังนั้นหินกิเลนที่เขากว่างเฉิงมีอยู่ขณะนี้ แท้จริงแล้วเหลือเพียงแค่สองก้อนเท่านั้น หรือกล่าวได้ว่าโอกาสที่จะเข้าพิธีชำระล้างน้ำพุกิเลนได้มีเพียงแค่สองครั้งเท่านั้น

ตนเองได้รับรางวัลเป็นพิธีชำระล้างน้ำพุกิเลน ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะความดีความชอบที่ถังตะวันออกครั้งนี้ อีกส่วนหนึ่งก็เพราะเขาเอาชนะเฉาหยวนหลงและเซียวเซิงได้ติดต่อกัน แสดงศักยภาพและพลังความสามารถที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าที่ผ่านมา

ซึ่งเหตุผลหลังน่าจะเป็นเหตุผลหลักเสียมากกว่า

“ข้าจะระวังตนเองมากขึ้น และพยายามฝึกฝนขอรับ” เยี่ยนจ้าวเกอตอบพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย

สือเถี่ยผงกศีรษะ “อีกเดี๋ยวเจ้าตามมารับหินกิเลนกับข้า ส่วนพิธีชำระล้างน้ำพุกิเลนของเจ้า ศิษย์น้องเยี่ยนจะเป็นผู้ดำเนินการ”

เยี่ยนจ้าวเกอเดินตามสือเถี่ยออกไป ชายชราบนที่นั่งถัดลงมาจากหยวนเจิ้งเฟิงไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอด ทว่าตอนนี้กลับพูดขึ้นอย่างช้าๆ ว่า “สร้างผลงานได้ แต่ก็ก่อเรื่องวุ่นวายได้เช่นกัน บ้าดีเดือดเกินไปแล้ว

หยวนเจิ้งเฟิงโบกมือไม้โบกมือ “ไม่เหมือนกับรุ่นเยาว์คนอื่นๆ เรื่องที่จ้าวเกอก่อ โดยส่วนมากเขาก็มีวิธีเก็บกวาดของตนเอง ไม่จำเป็นต้องให้ผู้อื่นมาตามเช็ดล้างให้ ก็เหมือนกับเรื่องใหญ่ที่เกิดในถังตะวันออกครั้งนี้ สามารถเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี เปลี่ยนจากเรื่องวุ่นวายให้กลายเป็นเรื่องที่ดีได้ นั่นยอดเยี่ยมยิ่งนัก”

หญิงชราผู้นั้นส่ายหน้า “แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะโชคดีได้ทุกครั้ง”

“โชคดีได้ทุกครั้ง ก็หมายความว่าไม่ได้พึ่งแต่ความโชคดีเท่านั้น” หยวนเจิ้งเฟิงยิ้ม “คนหนุ่มสาวต้องมีประสบการณ์บ้างถึงจะถูก มิเช่นนั้นพออายุเท่าพวกเราปูนนี้ ก็คงจะเก็บตัวยิ่งกว่าพวกเราไม่ใช่หรือ ถึงเวลานั้นคงจะเป็นการนอนรอเวลาเข้าโลงแล้วจริงๆ”

ผู้อาวุโสเก่าแก่ทั้งสองนิ่งเงียบ แต่ฟางจุ่นที่อยู่ด้านข้างกลับอมยิ้ม

เยี่ยนตี๋ลุกขึ้นคำนับให้หยวนเจิ้งอย่างเงียบๆ ครั้งหนึ่ง “ท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์อาทั้งสองท่าน ข้าขอตัวไปเตรียมกิจธุระของพิธีชำระล้างน้ำพุกิเลนก่อนนะขอรับ”

กว่าเยี่ยนจ้าวจะได้พบกับบิดาของตนอีกครั้ง ก็เป็นตอนที่อยู่ข้างน้ำพุสวรรค์ประจักษ์แล้ว

มองจากภายนอก น้ำพุสวรรค์ประจักษ์เหมือนกับกระจกหินหยกสีขาว ตรงพื้นผิวไม่มีเงาสะท้อนเลยสักนิด สีของน้ำพุเป็นสีขาวขุ่นเหมือนสีของน้ำนม

ภายในนั้นเต็มไปด้วยพลังชีวิต แม้ไม่มีรูปร่าง แต่เพียงแค่ยืนอยู่ข้างๆ น้ำพุ เยี่ยนจ้าวเกอก็รู้สึกจิตใจปลอดโปร่งและสบายใจ

ส่วนหินกิเลนเป็นหินวิเศษที่มีสีแดงเพลิง มีลักษณะกึ่งโปร่งแสง ด้านในราวกับมีเงาเคลื่อนไหวอยู่รางๆ มองดูแล้วราวกับกิเลน สัตว์เทพในตำนาน และเหมือนกับเพลิงไฟที่กำลังลุกโชน

เยี่ยนจ้าวเกอนำหินกิเลนส่งให้เยี่ยนตี๋ ผู้เป็นบิดางอนิ้วดีดออกไป หินกินเลนพลันลอยขึ้นไปกลางอากาศเหนือน้ำพุ ฝ่ายชายหนุ่มใช้พลังตรึงหินเอาไว้ไม่ให้ตกลงมา

สายตาของเยี่ยนตี๋มองไปยังน้ำพุสวรรค์ประจักษ์ ที่ผิวน้ำแน่นิ่งราวกับของแข็ง

แต่จู่ๆ ผิวน้ำพุก็เกิดระลอกคลื่นขึ้นมา ราวกับน้ำเดือดก็ไม่ปาน

จากที่แน่นิ่งอย่างยิ่ง ในชั่วขณะนี้กลายเป็นคลื่นที่กระเพื่อมไม่หยุด

กระแสน้ำหลายสายพุ่งตรงขึ้นฟ้า โดยมีหินกินเลยเป็นศูนย์กลาง และแผ่ออกกลายเป็นน้ำพุ

ชายหนุ่มก้าวเดินไปในทันที ร่างกายลอยขึ้นกลางอากาศเหนือน้ำพุสวรรค์ประจักษ์ เขานั่งขัดสมาธิอยู่กลางอากาศ จากนั้นก็ค่อยๆ จมลงไปในน้ำพุทั้งตัวอย่างช้าๆ

หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอจมลงไปในน้ำทั้งตัวแล้ว กระแสน้ำที่มีรูปร่างเหมือนร่มด้านบนก็ประคองหินกิเลนลงไปด้วย

เยี่ยนจ้าวเกอเห็นหินกิเลนสลายไปในน้ำพุอย่างรวดเร็ว กลายเป็นกระแสน้ำสีแดงหลายสาย ผสมปนเปอยู่กับน้ำพุสีขาวสะอาด และหมุนเวียนอยู่รอบกายของเขา

ความรู้สึกที่อยู่ในน้ำพุสวรรค์ ไม่เหมือนกับความรู้สึกที่อยู่ในน้ำเลย อีกทั้งไม่แตกต่างจากการอยู่ในโลกภายนอกแต่อย่างใด

ถึงกระนั้นทั่วทั้งร่างกายกลับมีความรู้สีกเหมือนถูกแช่แข็ง ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ ราวกับเป็นแมลงที่อยู่ในอำพัน