ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1122

หลังจากได้ทราบเรื่องที่เฉินเฉียนหัวตีผาบัวแดงบนยอดเขาอัศจรรย์จนแตก เยี่ยนจ้าวเกอก็ออกจากมรกตท่องฟ้า กลับโลกซ้อนโลกทันที

แต่ว่าการเดินทางจากมรกตท่องฟ้าไปถึงโลกซ้อนโลกไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ต้องข้ามการกีดขวางของมิติมากมาย จำเป็นต้องใช้เวลาไปกับการเดินทางที่แสนยาวนานไม่น้อย

ขณะที่เยี่ยนจ้าวเกอเร่งรุดเดินทาง คนอื่นๆ ย่อมไม่อาจรอเขากลับมาอยู่เฉยๆ โดยไม่ได้ทำอะไร

ในช่วงเวลานี้มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น

การทำลายนิวาสสถานอันเป็นที่บำเพ็ญของจักรพรรดิแพรบนโลกซ้อนโลกย่อมก่อให้เกิดมรสุมใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย ผลกระทบของเรื่องราวถึงขั้นที่อาจสั่นคลอนสถานการณ์ของสามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิ และประมุขทั้งสิบในปัจจุบัน

ภายใต้การควบคุมของผู้ที่มีเจตนา ข่าวจึงไม่ได้กระจายออกไปกว้างขวาง แต่ว่าในสายตาของคนที่ทราบเรื่อง เรื่องราวไม่อาจดูแคลนได้

ในอีกด้านหนึ่ง ประมุขทิศบนเฉินเฉียนหัวก็พิสูจน์พลังของตัวเองได้อย่างหมดจด โดยการต้านทานแรงกดดันของจักรพรรดิสรรพสิ่งไร้จำกัด ถึงกับยังตีนิวาสสถานของจักรพรรดิแพรแตก

จักรรพรรดิไร้จำกัดใช้อาวุธเซียน เฉินเฉียนหัวถึงกับใช้อาวุธเซียนชิ้นหนึ่งต้านรับ

ผลการรบที่โดดเด่นสะดุดตายกระดับบารมีของเฉินเฉียนหัวขึ้นอีกครั้ง

ที่แล้วมา ในสถานการณ์ของโลกซ้อนโลก สามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิหนือกว่าประมุขทั้งสิบ

จักรรพรรดิเซียนจริงแท้ที่ได้ผลักเปิดประตูเซียน กับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ยังอยู่ในโลกมนุษย์มีความแตกต่างด้านคุณสมบัติโดยกำเนิด เป็นพลังคุกคามที่อยู่คนละระดับโดยสิ้นเชิง

แต่ว่าครั้งนี้เฉินเฉียนหัวได้ทำลายปราการชั้นนี้ ใช้ร่างของมนุษย์เซียนสู้เสมอกับจักรรรพดิเซียนจริงแท้ได้ตามความหมายจริงๆ

ในใจของผู้ที่ทราบเรื่องมากมาย เขาเป็นจักรพรรดิที่แท้จริงแต่ไร้ชื่อ สามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิบนโลกซ้อนโลก บอกว่าเป็นสามกษัตริย์หกจักรพรรดิบางทีอาจถูกต้องกว่า

ถ้ามีวันหนึ่งเขาได้ผลักเปิดประตูเซียน สำเร็จร่างไร้ช่องโหว่ อยู่ในระดับเซียนจริงแท้ เช่นนั้นจะมีพลังขนาดไหน

แน่นอนว่าแม้นจะเป็นเช่นนี้ ทุกคนก็เชื่อว่าหลังจากเฉินเฉียนหัวบุกยอดเขาอัศจรรย์แล้ว เรื่องราวจะไม่จบลงอย่างรวบรัดเช่นนี้

จักรพรรดิแพรในฐานะผู้เกี่ยวข้องไม่มีทางเลิกราเท่านี้

จักรพรรดิไร้จำกัดที่ไกล่เกลี่ยแต่เสียหน้ากลับใช่ว่าจะไม่ยอมเลิกรา ถึงอย่างไรสองฝ่ายก็อาศัยความสามารถที่แท้จริงของตนเอง

แต่ว่าสามกษัตริย์ไม่มีทางนิ่งดูดาย

แม้กษัตริย์ดินกับกษัตริย์กระบี่จะไม่อยู่บนโลกซ้อนโลก และกษัตริย์เร้นลับกำลังเข้าฌาน แต่ถ้าเกิดผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามลงมือ ก็อาจจะถามไถ่ถึงเรื่องนี้

ตัวเฉินเฉียนหัวไม่สนใจเรื่องเหล่านี้ด้วยซ้ำ

สามกษัตริย์อาจจะถามไถ่เรื่องนี้ แต่เขาไม่ใส่ใจ

ความชื่นชมและความยำเกรงที่คนอื่นมีต่อเขา เขาก็ไม่ใส่ใจเช่นกัน

ไม่รู้สึกวิตกกังวล และไม่ได้หลงลำพองตน เขาแค่หงุดหงิด เพราะเป้าหมายของเขาไม่สำเร็จ

ฟู่ถิงไม่ได้อยู่บนผาบัวแดง

‘ที่แท้เป็นเช่นนี้ ที่นี่มีพิธีที่จักรพรรดิแพรวางไว้ให้ฟู่บัวแดง เชื่อมโยงกับนางแนบแน่น มิน่าทำให้ข้าวินิจฉัยผิด เพราะเป็นฝีมือของเซียนจริงแท้’

เมื่อไม่พบฟู่ถิง เฉินเฉียนหัวก็ผละจากผาบัวแดงไป

บนใบหน้าที่เกียจคร้านของเขาปรากฏความสนุกสนานหลายส่วน ‘พิธีกรรมนี้…อืม คิดจะลบผลกระทบที่เทวกษัตริย์ไร้ประมาณสร้างขึ้นหรือ’

เฉินเฉียนหัวคล้ายไม่รู้สึกว่าการกระทำก่อนหน้าของตนก่อให้เกิดมรสุมใหญ่ ยังคงกลับยอดเขาเฉียนหัวอันเป็นนิวาสสถานในเขาคุนหลุนของตัวเองอย่างสบายอารมณ์

‘ไม่ใช่เกิดขึ้นเพราะจักรพรรดิแพรถูกธาตุไฟเข้าแทรก แต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมานานระยะหนึ่งแล้ว’ เขาเดินไปพลาง พึมพำไปพลาง สองตาล่องลอย เหมือนกับมีลำแสงหลายสายแวบผ่าน

“แต่ที่ยินยอมละทิ้งพิธีกรรมนี้ เป็นเพราะหลบออกจากผาบัวแดง เพื่อซ่อนตัวจากจักรพรรดิแพรกระมัง”

เฉินเฉียนหัวหัวเราะชอบใจ “จักรพรรดิแพรครั้งนี้ถูกธาตุไฟเข้าแทรก ช่างน่าสนใจนัก”

หลังกลับถึงยอดเขาเฉียนหัว เห็นคุณชายดินเฉินคุนหัวก็รออยู่ที่นั่นแล้ว

เมื่อได้ทราบรายละเอียด เฉินคุนหัวก็อดนิ่งอึ้งไม่ได้