ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1125

เยี่ยนจ้าวเกอมองสีหน้าของหลิวเจิงกู่ นึกถึงพฤติการณ์ในอดีตของเฉินเฉียนหัว ค่อยเดาอะไรออก

เฉินเฉียนหัวบุกผาบัวแดง เรื่องราวไม่อาจดูแคลน

ต่อจากนี้จะจัดการอย่างไร ตัวจักรพรรดิแพรงามจะต้องเป็นคนตัดสินใจอย่างไม่ต้องสงสัย

เพียงแต่ว่าปัจจุบันจักรพรรดิแพรไม่อยู่…อืม ไม่อยู่ทั้งสองคน

กระนั้น เรื่องราวก็เกี่ยวพันถึงห้าจักรพรรดิ สามกษัตริย์จะต้องถามไถ่

ตอนนี้กษัตริย์เร้นลับเข้าฌาน กษัตริย์ดินกับกษัตริย์กระบี่ไม่อยู่ คิดจะสะกดเฉินเฉียนหัวจึงไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้น

ถึงอย่างไรในอีกมุมมองหนึ่ง ความจริงแล้วเขาเท่ากับเป็นจักรพรรดิผู้หนึ่ง ไม่อาจยึดถือเป็นจอมยุทธ์ในโลกมนุษย์

ที่แล้วมาพรสวรรค์และความสามารถของเฉินเฉียนหัวทำให้โลกซ้อนโลกต้องตกตะลึง กล่าวอย่างไม่เกินเลยได้ว่า ถ้าหากเขาผลักเปิดประตูเซียน ตำแหน่งจักรพรรดิอันดับหนึ่งของโลกซ้อนโลกเกรงว่าจะไม่ใช่จักรพรรดินีเจี่ยหมิงคงอีกแล้ว

แต่ว่าเมื่อเทียบกันดู หากยังก่อความวุ่นวายอีก ความเคลื่อนไหวจะใหญ่โตกว่าเดิม ดังนั้นยอดฝีมือระดับสูงของโลกซ้อนโลกจึงมีความขัดแย้งต่อตัวปัญหาระดับสุดยอดผู้นี้

ถ้าพิจารณาจากการควบคุมสถานการณ์ ไม่กำจัดก่อนที่จะดูแลไม่ทั่วถึง ก็ต้องมีวิธีที่จะมัดบังเหียนกำราบม้าพยศตัวนี้

เพียงแต่ว่าตอนนี้ยังหาบังเหียนที่เหมาะสมไม่เจอ

ความจริงในใจของคนจำนวนไม่น้อย เนี่ยจิงเสินเป็นตัวเลือกที่คุ้มค่าต่อความคาดหวัง

คุนหลุนสะท้านเทพมังกร คนหนุ่มชี้แนะแปดสำนัก

ทั้งสองฝ่ายได้รับการขนานนามเคียงคู่กัน ต่างมีความน่าอัศจรรย์ของตัวเอง

กระนั้นตอนนี้ ในความคิดของคนจำนวนหนึ่ง บางทีอาจมีตัวเลือกที่เหมาะสมยิ่งกว่า

เรื่องที่คุณชายดินเฉินคุนหัวคิดได้ เยี่ยนจ้าวเกอก็คิดได้เช่นกัน

สำหรับยอดฝีมือระดับสุดยอดส่วนหนึ่งบนโลกซ้อนโลก พ่อลูกตระกูลเยี่ยนก็เป็นตัวปัญหาเช่นกัน

หากให้เขากับเฉินเฉียนหัวต่อสู้สะกดกันเอง บางทีอาจเป็นตัวเลือกที่ประเสริฐที่สุด

แน่นอนว่า เมื่อสองฝ่ายปะทะกัน อาจก่อให้เกิดความปั่นป่วนยิ่งกว่าเดิม นี่ต้องดูการควบคุมและการปรับเปลี่ยนของบุคคลระดับที่อยู่สูงขึ้นไปแล้ว

ยังไม่ต้องสนว่าเฉินเฉียนหัวคิดเห็นอย่างไร เขาหมายจะไปรับตำแหน่งประมุขทักษิณเพื่อสะกดเยี่ยนจ้าวเกอสองพ่อลูกและเขากว่างเฉิง ในสายตาของกษัตริย์ดินแห่งผากินเลนบนยอดเขาหนานเกาเท่ากับการสวามิภักดิ์

อาจจะบอกได้ว่า เป็นความตั้งใจที่เหมาะสมอย่างหนึ่ง

เฉินเฉียนหัวกระทำทุกอย่างตามต้องการ คาดเดาไม่ได้ ตอนนี้ในเมื่อทำให้คนกำร่องรอยไว้ได้ สำหรับคนอื่นๆ แล้วความจริงเป็นเรื่องน่ายินดีประการหนึ่ง

แน่นอนว่า ไม่ว่าประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิงจะคิดอย่างไร เรื่องของผาบัวแดงก็จำเป็นต้องได้รับการตัดสิน

“คนอย่างเฉินทิศบนทำให้ผู้คนคาดเดาไม่ออกจริงๆ” หลิวเจิงกู่ถอนใจคำหนึ่ง

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้กล่าวอะไร เพียงฟังอย่างสงบ

“หลังต่อสู้กับเนี่ยจิงเสิน เฉินทิศบนก็ไปที่ผาบัวแดงอีกครั้ง” หลิวเจิงกู่พูดด้วยสีหน้าประหลาดพิกล “เขาไปขอรับโทษทัณฑ์อย่างเรียบร้อย”

เยี่ยนจ้าวเกอตบหน้าผาก อ้าปาก ไม่ส่งเสียงใดออกมา ไร้วาจาอยู่พักหนึ่ง

‘ข้าคิดว่าข้าหน้าด้านมากพอแล้ว ตอนนี้ดูท่าข้ายังมีความละอายอยู่บ้าง!’ เขาหัวเราะไม่ออก ร้องไห้ไม่ได้

หลิวเจิงกู่เล่าต่อ “คุณชายดินเฉินคุนหัว น้องชายของเขาร่วมทางไปด้วย ไม่ได้หลบเลี่ยงผู้คน คำนับเหล่าบรรพชนอย่างเปิดเผย เตรียมของขวัญจำนวนมหาศาลไปขอรับโทษ และยินยอบรับทัณฑ์ทะลวงต่อหน้าจักรพรรดิไร้จำกัด จักรพรรดิเอกภพ จักรพรรดินี และสหายร่วมเส้นทางหวังแห่งผากิเลน”

ทัณฑ์ทะลวงดาบใช้สำหรับการน้อมรับโทษทัณฑ์ ไม่โคจรพลังป้องกัน แทบไม่ต่างจากคนธรรมดา รับการทะลวงดาบ ไม่หลบเลี่ยงจุดอ่อน จะอยู่หรือตายขึ้นอยู่กับฟ้า

ผาบัวแดงก่อนหน้านี้มีลูกศิษย์บาดเจ็บล้มตายกี่คน เฉินเฉียนหัวก็ต้องรับดาบเท่านั้น สุดท้ายบาดเจ็บปางตาย ถูกเฉินคุนหัวผู้เป็นน้องชายแบกลงเขา

เขารวมหกคัมภีร์หลังกำเนิดแรกเริ่มเป็นหนึ่ง ฝึกฐานของโลกสำเร็จ พลังป้องกันและพลังฟื้นฟูแข็งกล้าจนน่าตระหนก แต่ตอนได้รับบาดเจ็บแทบจะเหมือนกับมนุษย์ปุถุชน สูญเสียเลือดลม ภายหลังคิดจะฟื้นฟูมีความลำบากถึงขีดสุด

นี่ความจริงไม่ใช่จุดสำคัญ