ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1177

จักรพรรดินีเจี่ยหมิงคงตอนนี้หลับตาสนิท ไม่ได้เปิดตาของตัวเอง นางใบหน้าไร้อารมณ์ เหมือนมีเกล็ดน้ำแข็งปกคลุม

รวบห้านิ้ว ตั้งฝ่ามือประดุจดาบ จากนั้นก็วาดใส่ความว่างเปล่า

ทันใดนั้น พยัคฆ์มังกรคู่หนึ่งที่เกิดจากสายน้ำในสี่มังกรสี่พยัคฆ์ที่อยู่รอบๆ ก็กลายเป็นรูปสลักน้ำแข็ง

จากนั้นก็แตกร้าวจากตรงกลาง ถูกฟันลำตัวขาด!

จักรพรรดินีหมุนร่าง ฟันออกไปอีกดาบหนึ่ง ฟันพยัคฆ์มังกรที่เกิดจากพายุ

จักรพรรดิศานติเห็นดังนั้นกลับไม่ลนลาน สองมือใช้กระบวนท่าหักล้างกระบวนท่า สี่มังกรสี่พยัคฆ์ที่เกิดจากสี่ลักษณ์ปรากฏตัวอีกครา ยังคงต่อสู้กับจักรพรรดินีอย่างดุเดือด

หลังจากเขาเห็นหน้าตาของเยี่ยนจ้าวเกอ ก็คล้ายกับไม่ได้ประหลาดใจนัก

หลังจากขบคิดเล็กน้อย จักรพรรดิศานติก็หัวเราะคำหนึ่ง “สหายร่วมเส้นทางเจี่ย วันนี้ดูเหมือนได้แต่พอแค่นี้แล้ว”

เขาผลักสองฝ่ามือออกไปด้านหน้าพร้อมกัน พยัคฆ์มังกรที่เกิดจากดิน น้ำ ไฟ พุ่งเข้าหาจักรพรรดินี

จากนั้น มังกรลมและพยัคฆ์ลมก็พุ่งตัวมาอยู่ด้านล่างเขา ดันเขาขึ้นด้วยคามเร็วสูงสุด ออกห่างไปไกลในชั่วพริบตา ผละจากชายฝั่งยมโลก

เยี่ยนจ้าวเกอหยีตาเล็กน้อย เพราะเขารู้สึกว่าก่อนที่จักพรรดิศานติจะผละไป อีกฝ่ายคล้ายมองเขาแวบหนึ่ง ดวงตาฉายแฝงความล้ำลึก

ถึงแม้จะไม่เคยบอกอย่างชัดเจน แต่เยี่ยนจ้าวเกอก็ทราบผ่านการเตือนโดยนัยของเกาเสวี่ยโพและหลงฮั่นหัวแล้ว ว่าจักรพรรดิศนาติที่แล้วมายกให้บูรพาจารย์เป็นผู้นำ

บูรพาจารย์เฒ่าแห่งมรกตท่องฟ้าผู้นั้นเป็นผู้สืบทอดของเจ้าแม่อู๋ตัง ส่วนจักรพรรดิศานติทำให้การสืบทอดอันเห็นหลักมรรคาส่วนหนึ่งของเจ้าแม่จินหลิงปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง แต่นี่ไม่เป็นอุปสรรคต่อการเอนเอียงเข้าหาอีกฝ่ายของจักรพรรดิศานติ

ในขณะเดียวกัน ที่แล้วมาจักรพรรดิศานติกับจักรพรรดิสัญญะเมฆยังใกล้ชิดกันยิ่ง

เขาเป็นฝ่ายที่มองโลกซ้อนโลกเป็นปรปักษ์ถึงขีดสุดอย่างไม่ต้องสงสัย หลายปีมานี้เกิดการกระทบกระทั่งกับยอดฝีมือบนโลกซ้อนโลกไม่น้อย

ขณะมองเขา เยี่ยนจ้าวเกอคิดถึงวัตถุเรื่องราวมากมายได้ในเกือบชั่วพริบตา

ชนชั้นจักรพรรดิศานติและจักรพรรดิเมฆ เกรงว่าจะยินดีเห็นโลกซ้อนโลกเกิดความไม่สงบภายใน หรือถึงขั้นแตกแยก

หากพวกเยี่ยนจ้าวเกอคิดสวามิภักดิ์กับมรกตท่องฟ้า พวกเขาใช่ว่าจะรับไม่ได้

และหากโลกซ้อนโลกแตกแยกปั่นป่วนเพราะสาเหตุนี้ ก็ยิ่งเป็นเรื่องที่สอดคล้องกับเจตนาของพวกเขา

ถ้ากษัตริย์กระบี่เยว่เจิ้นเป่ยที่เพาะความแค้นอย่างล้ำลึกไม่อาจอยู่บนโลกซ้อนโลกได้อีกต่อไป เช่นนั้นพวกเขายิ่งปรบมือเรียกหา

เพื่อทำให้เป้าหมายนี้บรรลุ การป้องกันไม่ให้พวกเยี่ยนจ้าวเกอขอให้กษัตริย์ดาราสนับสนุนหรือไกล่เลี่ย เห็นได้ชัดว่ามีความจำเป็นมาก

พวกเขาไม่ต้องทำอะไรมาก เพียงแค่บอกจักรพรรดินีเจี่ยหมิงคงอย่างลับๆ ว่าเยี่ยนจ้าวเกอเคยไปมาหาสู่กับฉู่หลีหลี ก็เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะกระตุ้นโทสะของจักรพรรดินี ทำให้นางขัดขวางทำลายแผนการของเยี่ยนจ้าวเกอได้แล้ว

ถึงแม้จะไม่ทราบว่าเยี่ยนจ้าวเกอช่วยส่งสารให้ฉู่หลีหลี แต่ขอแค่เรื่องการไปมาหาสู่กลายเป็นเรื่องแทรกซ้อนในตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอตามหาษัตริย์ดารา นั่นก็มากพอทำให้เยี่ยนจ้าวเกอสะอึกได้แล้ว

แน่นอนว่า หากพวกเขาคิดล่วงเกินเยี่ยนจ้าวเกอสองพ่อลูก จะมีเพทภัยตามมามากมาย ต่อให้เยี่ยนจ้าวเกอกับเยี่ยนตี๋ในตอนนี้ยังเป็นแค่จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ก็ตาม

แต่ความอาฆาตของพวกเขา โดยเฉพาะความอาฆาตในภายหลังตามเวลาที่ผ่านไป ไม่มีทางที่คนทั่วไปจะรับได้

สำหรับพวกจักรพรรดิศานติแล้ว นี่เป็นเรื่องที่ได้ไม่คุ้มเสีย ถึงอย่างไรพวกเขากับเยี่ยนจ้าวเกอสองพ่อลูกก็ไม่ได้มีความแค้นต่อกัน

แต่ว่าการเหลือบมองก่อนไปของจักรพรรดิศานติเมื่อครู่ ก็ยังทำให้เยี่ยนจ้าวเกอกังวลเล็กน้อย รู้สึกไม่ค่อยดีนัก

‘หรือเป็นเพราะว่า…’ ถึงแม้ในในเขาจะเกิดความคิดมากมาย แต่ก็เป็นเรื่องแค่พริบตาเดียว

เห็นจักรพรรดินีไม่มีเจตนาจะรั้งตัวอีกฝ่ายไว้ เยี่ยนจ้าวเกอก็ยินดีดูอยู่เงียบๆ ใช้สายตาส่งจักรพรรดิศานติออกไปไกล

“ไฉนเจ้าถึงมาที่นี่” จักรพรรดินีไม่คิดไล่ตามเช่นกัน เก็บมือยืนตรง ดวงตาที่ปิดอยู่ ‘มอง’ ไปทางเยี่ยนจ้าวเกอ “มาตามหาภรรยาเจ้าอีกรอบหรือ”

นางเว้นครู่หนึ่ง “คำนวณเวลาแล้ว งานประมูลของตึกความลับฟ้าควรจะจบลงนานนานแล้ว ก่อนหน้านี้ข้ามีธุระต้องจัดการ ไม่อาจปลีกตัวไปได้”

เยี่ยนจ้าวเกอเป็นผู้สืบทอดของราชันพระศุกร์เยี่ยนซิงถาง เจี่ยหมิงคงจึงอธิบายสองสามประโยค แฝงความหมายขอโทษ

แต่พอเยี่ยนจ้าวเกอฟังความหมายในวาจาของนาง กลับคล้ายไม่ทราบเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นบนโลกซ้อนโลกเมื่อก่อนหน้านี้