ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1215

อิ่นเทียนเซี่ยสุดท้ายไม่ได้ตายโดยไร้ที่กลบฝัง

จักรพรรดิประกายกาฬที่เคยยิ่งใหญ่มาหลายปีผู้นี้ ภายใต้การกลุ้มรุมของกษัตริย์จากโถงเซียนสี่คน กลับพุ่งออกจากจักรวาลโถงเซียนและกลับสู่โลกซ้อนโลก

แต่ว่าในตอนที่เห็นกษัตริย์โถงเซียนคนที่สี่ลงมือ เยี่ยนจ้าวเกอก็ทราบว่าจุดจบได้ถูกกำหนดไว้แล้ว

แม้จะมาจากโถงเซียน แต่ว่าจิตราเซียนที่ยอดฝีมือเซียนลี้ลับผู้นั้นหลอมเปลี่ยนไม่ได้มีแค่ปรณเซียนสองชนิดรวมอยู่ และถึงจะเป็นเช่นนั้น ท้ายที่สุดอิ่นเทียนเซี่ยก็ยังฝ่าวงล้อมออกมาได้

เยี่ยนจ้าวเกอเชื่อว่าถ้าหากเขามีอาวุธเซียนระดับสงบนิ่งชิ้นหนึ่งอยู่ในมือ เกรงว่าจะฉุดลากฝ่ายตรงข้ามสองคนมาตายร่วมกันได้

ก่อนหน้านี้ไม่นาน ในการสนทนากับเสวี่ยชูฉิงผู้เป็นมารดา เยี่ยนจ้าวเกอเริ่มรับรู้ความจริงของเรื่องราวมากมายในอดีต

อิ่นเทียนเซี่ยนำยอดฝีมือจำนวนมากในสำนักประกายกาฬไปต่างแดน เดิมทีเพียงออกค้นหาในมิติต่างแดน สะกดและสยบเผ่าปีศาจที่แข้งแกร่งเผ่าหนึ่งในพื้นที่ แต่ว่าในกระบวนการนี้ อาจารย์ย่าของเสวี่ยชูฉิง หรือก็คือจักรพรรดิเจิดจรัสหูเยว่ซินได้ติดต่อกับอิ่นเทียนเซี่ยน อีกทั้งแจ้งให้เขาทราบถึงข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเศษศิลาฟ้ากำเนิด

เป็นเพราะว่าหูเยว่ซินได้ข้อมูลมาค่อนข้างช้า ดังนั้นเวลาจึงกระชั้นชิดยิ่ง นางไม่ทันได้ติดต่อยอดฝีมือสำนักเต๋าคนอื่นๆ อีกมากมาย คนที่ติดต่อได้ ส่วนใหญ่แล้วกึ่งเชื่อกึ่งสงสัย แต่อิ่นเทียนเซี่ยเชื่อแล้ว

ดังนั้นในที่สุด สำนักประกายกาฬจึงได้เปลี่ยนเส้นทาง อาศัยข้ออ้างขอสวามิภกดิ์กับโถงเซียนเพื่ออำพรางจุดประสงค์ที่แท้จริง

นอกจากอิ่นเทียนเซี่ยนแล้ว ยังมียอดฝีมือคนอื่นๆ ในสำนัก ส่วนใหญ่ในนี้เป็นจอมยุทธ์ที่ยังไม่ได้เลื่อนสู่ระดับประมุข พอพวกเขาเหยียบย่างเข้าสู่โถงเซียนด้วย บางทีก็อาจเกิดความคิดสละชีพเพื่อความถูกต้อง การไปในครั้งนี้ไม่ได้พิจารณาว่าจะกลับมาอย่างไร

เยี่ยนจ้าวเกอไม่รู้ว่าในตอนนั้นเป็นเพราะลูกศิษย์สำนักประกายกาฬมีการตระหนักรู้และความเด็ดเดี่ยวแข็งแกร่งขนาดนี้ หรือว่าเป็นบารมีของอิ่นเทียนเซี่ยนสูงส่งถึงขั้นนี้ แต่ผลลัพธ์สุดท้ายก็คือความเจ็บปวดและความกล้าหาญ

ในฐานะคนรุ่นหลัง อารมณ์ของเยี่ยนจ้าวเกอไม่อาจสงบลงอยู่เนิ่นนาน

สิ่งที่ปลอบประโลมวิญญาณของวีรชนได้เพียงหนึ่งเดียวก็คือ สุดท้ายพวกเขาก็ทำสำเร็จ

อาศัยช่องว่างจากความรุ่นแรงในการต่อสู้ของโถงเซียนเต๋านอกรีตและแดนสุขาวดีศาสนาพุทธ อิ่นเทียนเซี่ยและหูเยว่ซินถอนเขี้ยวจากปากเสือ แย่งชิงเศษศิลาฟ้ากำเนิดกลับมาได้ชิ้นหนึ่งสำเร็จ

เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกว่า เบื้องหลังนี้อาจมีเงาของบุคคลที่ยิ่งใหญ่ของสำนักเต๋าสายหลักคนอื่นๆ อยู่ด้วย อย่างเช่น จักรพรรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ในตำนาน ไม่อย่างนั้นหูเยว่ซินใช่ว่าจะได้รับข่าวที่สำคัญและล้ำค่าเช่นนี้ มิหนำซ้ำ ยอดฝีมือโถงเซียนที่ไล่ล่ากลุ้มรุมพวกเขาก็เกรงว่าจะไม่ได้หยุดอยู่ที่ระดับเซียนลี้ลับ

เรื่องราวส่วนนี้ ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอยังคงมีข้อมูลจำกัด ได้แต่คาดเดา ไม่อาจพิสูจน์ยืนยัน แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าในกาลเวลาหลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ เส้นทางที่ผงาดขึ้นมาใหม่ในสามพิสุทธิ์สายหลักสำนักเต๋าค่อนข้างบิดงอ กอปรด้วยความคดเคี้ยวและขรุขระ การต่อสู้ในที่ลับไม่รู้ว่ามีอยู่มากเท่าไร

เพียงแต่ว่าในตอนนั้น เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับชิ้นส่วนศิลาฟ้ากำเนิดนี้ดึงดูดความสนใจเป็นพิเศษ ก่อให้เกิดมรสุมใหญ่ จนกระทั่งวันนี้ก็ยังไม่หายไป ถึงขั้นที่รุนแรงขึ้นอีกครั้ง

ส่วนเขาเยี่ยนจ้าวเกอ ก็คือคนที่ยืนอยู่บนคลื่นมรสุมในยุคสมัยนี้

‘เทวกษัตริย์ไร้ประมาณ…เศษศิลาฟ้ากำเนิด…’ เยี่ยนจ้าเวกอครุ่นคิดอย่างเงียบๆ อยู่ในใจ ขณะที่เขาใคร่ครวญก็ยังคงผนึกกลิ่นอายทั่วร่างไว้ ไม่ปล่อยออกไปด้านนอกแม้แต่น้อย

ต่อให้กงจักรมหาประกายกาฬจะเกิดความผิดปกติขึ้นเพราะการปรากฏตัวของกษัตริย์หิมะ แต่ว่าภายใต้การอำพรางของยี่ยนจ้าวเกอจึงไม่ได้ดึงดูดความสนใจของอีกฝ่าย

ตอนอยู่ในนพยมโลก จักรพรรดิไร้จำกัดและจักรพรรดิแพรต่างอยู่ข้างกาย เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ใช้ความลี้ลับของคัมภีร์นภาไร้ขอบเขต ดังนั้นพอกษัตริย์โถงเซียนสองคนนั้นเข้าใกล้จึงสัมผัสการดำรงอยู่ของกงจักรมหาประกายกาฬได้ทันที

ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอไม่เพียงแต่มีระดับพลังฝึกปรือสูงกว่าเดิม ยังใช้ความลี้ลับในคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตออกมาจนหมดสิ้น เหมือนกับรวมเป็นหนึ่งเดียวกับความว่างเปล่าไร้สิ้นสุด ไม่เพียงแต่ซ่อนตัวเอง ยังซ่อนกงจักรมหาประกายกาฬด้วย แต่ถ้าอีกฝ่ายลงมือกวาดล้างรอบๆ เยี่ยนจ้าวเกอยังคงไม่อาจไม่เผยตัว