ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1230

“หลายปีต่อจากนี้ เวลาจะพิสูจน์คำพูดในวันนี้ของข้า” จักรพรรดิอาทิตย์กล่าวจริงจัง “ตอนนี้พี่ร่วมเส้นทางไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร แต่ว่าอย่าถลำลึกไปมากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นจะยิ่งสะสมจนยากหวนคืน ถึงเวลาคิดหันหน้ากลับก็ไม่ทันกาลแล้ว ออกไปจากที่นี่กับข้าเถอะ อย่ายุ่งเรื่องของราชันพระอังคารกับราชันพระพฤหัสบดีไปมากกว่านี้เลย”

ทวนพระอังคารพอฟังก็หัวเราะขึ้น “หลายปีต่อจานี้ เจ้าจะมีหน้าไปพบบรรพบุรุษหรือ”

เขาขี้คร้านจะเสวนากับจักรพรรดิอาทิตย์ การเคลื่อนไหวไม่หยุดลง พุ่งไปยังที่ไกล

“คนดื้อรั้นโง่งมเช่นนี้ ไฉนต้องเปลืองวาจาอีก เขาคิดจะเดินบนเส้นทางตายพร้อมกับสั่วหมิงจาง ก็สนองพวกเขาเสียสิ” สตรีนางหนึ่งด้านข้างจักรพรรดิอาทิตย์กล่าวอย่างเย็นชา

จักรพรรดิโถงเซียนที่เป็นอิสตรีทางหนึ่งไล่ตามทวนพระอังคาร ทางหนึ่งยกมือขึ้น แสงอัสดงสีเงินสายหนึ่งพุ่งออกจากฝ่ามือของนาง

แสงอัสดงสีเงินระเบิดความเร็วน่าตระหนก พริบตาเดียวก็วาดผ่านอากาศ บรรลุถึงด้านหลังทวนพระอังคารในชั่วพริบตาเหมือนดาวตก

ทวนพระอังคารสะบัดร่างโจมตีใส่แสงเงินเหมือนมังกรอัคคีสะบัดหาง ประกายสีเงินพลันแตกร้าวออก คล้ายกับนอกจากจะมีความเร็วสูงแล้ว ในด้านพลังกลับไม่มีส่วนพิเศษใดอีก ทว่าแสงเงินแตกร้าวแต่ไม่สลาย ขยายออกกลายเป็นแหฟ้าตะข่ายดิน ครอบคลุมทวนพระอังคาร

ทวนพระอังคารรับรู้ได้อย่างเลือนรางว่าความเย็นเยือกอันสั่นสะท้านด้านในกำลังเล็งที่ตัวเอง เขาไม่หยุดเคลื่อนไหว ยังคงพุ่งไปด้านหน้า กลับสู่ร่างจริงซึ่งเป็นทวนวงเดือนแล้ววาดกลางอากาศครั้งหนึ่ง

ตาข่ายยักษ์ที่แสงสีเงินหลายสายสานกันพลันถูกเฉือนตัด ผิวของทวนพระอังคารเหมือนชุบด้วยเกล็ดน้ำแข็งสีเงิน กะพริบแสงเหมือนกับผลึกน้ำแข็ง

ทวนยักษ์สีแดงฉานสะบัดใส่อากาศ เกล็ดน้ำแข็งทั้งหมดบนผิวแหลกสลายกลายเป็นฝุ่นผง เห็นเปลวไฟลุกโชนอีกครั้ง

แต่เป็นเพราะการขัดขวางนี้ พวกจักรพรรดิอาทิตย์จึงตามทัน โดยเฉพาะภายใต้การสาดส่องจากประกายกระจกของจักรพรรดิอาทิตย์ การเคลื่อนไหวของทวนพระอังคารพลันชะงักเล็กน้อย

จิตอันยิ่งใหญ่ของการเบิกฟ้าผ่าดินปรากฏขึ้นอีกครั้ง ทวนยักษ์สีแดงฉานทำลายการขวางกั้นของประกายกระจก

แต่อากาศตรงหน้าวูบไหวครั้งหนึ่ง เงาร่างสีแดงสายหนึ่งลอยผ่าน จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำใช้วิชาร่างกาลอวกาศจุดกำเนิด แซงไปอยู่ตรงหน้าแล้ว

ทั้งสองเป็นศัตรูทางคับแคบ ทวนพระอังคารในตอนนี้ฝ่าวงล้อมสุดกำลัง ยิ่งไม่อาจเกรงใจกับเขา ฟันใส่ทวนเสียหนึ่งหน

กระแสปราณหลายสายประกอบกัน ทวนยักษ์สีแดงฉานเหมือนเปลี่ยนรูปร่าง คล้ายขวานไม่คล้ายขวาน คล้ายธงไม่คล้ายธง

จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำเห็นดังนั้นสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน มือซ้ายฝ่ามือ มือขวากำปั้น ปะทะกับทวนพระอังคาร

ระหว่างฝ่ามือซ้ายของเขามีปราณหยินหยางสองสายโคจร แฝงจิตแห่งไท่จี๋ หมัดข้างขวาเหมือนดำรงอยู่ทุกที่ แข็งแกร่งไม่อาจทำลาย กระจายไปทั่วฟ้า

ปราณพิสุทธิ์หลายสายสานกันบนมือขวาของจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำ กลายเป็นรูปร่างไม้เท้า

ฝ่ามือหยินหยางขั้วกำเนิดวรยุทธ์ก่อนกำเนิดและวิชาไม้เท้าบดขยี้วรยุทธ์หลังกำเนิดในการสืบทอดกระแสตรงสายเอกพิสุทธิ์ ตอนนี้ประสานกันสมบูรณ์แบบไร้ช่องว่าง ไม่มีข้อบกพร่องใด เหมือนกับความน่าอัศจรรย์จากการสรรสร้างที่ปลายมรรคา

วิชาของทวนพระอังคารมาจากการแสดงการถ่ายทอดลับในคัมภีร์เบิกนภา เคยสะกดฝ่ามือหยินหยางขั้วกำเนิดของจักรพรรดิแพรจนสิ้นท่าไม่อาจบอกกล่าวเป็นคำพูดได้

ทว่าวินาทีนี้ การสะกดบนหลักการวรยุทธ์ไม่เกิดขึ้น ทำให้จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำไม่ได้เสียเปรียบเท่าตอนนั้น

สองฝ่ายปะทะกันซึ่งหน้า

จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำร่างเซไปด้านหลัง สภาวะเคลื่อนที่ไปด้านหน้าของทวนพระอังคารถูกหยุดยั้ง ชะงักอยู่ที่เดิมวินาทีหนึ่ง

ผลลัพธ์ของการเข้าปะทะกันยังคงเป็นทวนพระอังคารเหนือกว่าขั้นหนึ่ง ต่อให้จะเสียท่าในด้านวรยุทธ์ แต่ว่าหลังจากแบ่งแยกจากหนึ่งเป็นสอง พลังของจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำกลับสู้จักรพรรดิแพรตอนมีแค่คนเดียวก่อนจะแบ่งแยกไม่ได้

กระนั้นเขาไม่คิดจะตัดสินผลแพ้ชนะกับทวนพระอังคารด้วยตัวคนเดียวอยู่แล้ว

หลังจากขัดขวางทวนพระอังคารในการปะทะกันหนึ่งกระบวนท่า ก็สามารถช่วยให้คนอื่นๆ ไล่ตามมาถึง โอบล้อมทวนพระอังคารได้โดยสมบูรณ์

ทวนพระอังคารไร้ความหวั่นเกรง แต่ไม่คิดจะพูดอะไร เปลี่ยนทิศทาง ฟันอีกทวนหนึ่งใส่จักรพรรดิจากโถงเซียนคนหนึ่งทันที

ถึงแม้จิตใจจะขุ่นแค้นจักรพรระอาทิตย์ และมีแค้นเก่ากับจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำ แต่ในการต่อสู้ ทวนพระอังคารไม่ได้สูญเสียความเยือกเย็น