ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1237

เมื่อสังหารจักรพรรดิที่มาจากโถงเซียนเหมือนกันไปแล้ว หร่วนหมิงเหยียนก็ชะงักไปเล็กน้อย

เยี่ยนจ้าวเกอยื่นแขนออกมากางห้านิ้วออก จับศีรษะของนางไว้

หร่วนหมิงเหยียนตรงหน้ามืดมิด รู้สึกว่าจุดศูนย์ถ่วงหายไป ถูกเยี่ยนจ้าวเกอจับไว้

เยี่ยนจ้าวเกอผลักศีรษะของหร่วนหมิงเหยียน ร่างเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว มาถึงด้านข้างจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำที่ติดอยู่ในร่องแยกเขตแดน

หลังจากที่จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำผ่านช่วงที่เจ็บปวดที่สุดในตอนที่เพิ่งเริ่มไปแล้ว ก็ใช้ร่างกาลอวกาศจุดกำเนิดด้วยพลังทั้งหมด อำพรางตนเองกับขอบเขตของมิติเวลาที่ไร้รูปร่าง

เขาเพิ่งจะตั้งหลักได้ เยี่ยนจ้าวเกอก็มาถึงตรงหน้าอีกครั้ง

เยี่ยนจ้าวเกอกางนิ้วห้านิ้วจับศีรษะของหร่วนหมิงเหยียน ผลักนางเข้าไปปะทะกับจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำที่ไม่อาจเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูง!

ขณะที่มิติเวลาบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง ร่องแยกก็ถูกฉีกออกใหม่

หร่วนหมิงเหยียนกับจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำส่งเสียงครางหนักๆ พร้อมกัน ลอยเข้าไปในร่องแยกมิติเวลา

พวกเขาเคลื่อนไหวในมิติเพียงอึดใจเดียว ก็โผล่ขึ้นด้านหน้าจักรพรรดิอาทิตย์เทียนไขและทวนพระอังคาร

จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำกับจักรพรรดิอาทิตย์เดิมทีคิดอาศัยวิธีนี้รวมตัวกันโดยเร็ว จากนั้นผนึกกำลังของคนทั้งสอง กดดันให้ทวนพระอังคารถอยไปแล้วหลบหนี

ตอนนี้คนมาแล้ว มิหนำซ้ำยังเพิ่มจักรพรรดิอัสนีเย็นเยือกหร่วนหมิงเหยียนอีกคน

แต่เพราะฝืนฉีกมิติพุ่งออกมา จึงถูกกระแสปั่นป่วนของมิติเวลารบกวน ไม่ว่าจะเป็นจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำหรือหร่วนหมิงเหยียน ตอนนี้ร่างส่ายไปมาไม่หยุด เหมือนพร้อมถูกฉีกกระชากจนแหลกสลายไปได้ทุกเวลา

ทวนพระอังคารไม่สนใจพวกเขา โจมตีต่อด้วยโจมตี รั้งจักรพรรดิอาทิตย์เทียนไขไว้

จักรพรรดิอาทิตย์กวาดหางตาครั้งหนึ่ง หนังตาพลันกระตุก

เยี่ยนจ้าวเกอหนึ่งมือหนึ่งคน จับจักรพรรดิโถงเซียนที่ยังมีชีวิตอยู่ ร่างกลายเป็นแสงสีแดง ทะลวงมิติไร้สิ้นสุดมาถึงตรงหน้าเขาด้วยความเร็วเหนือจินตนาการ แทบไม่เห็นระยะทางในสายตา!

จักรพรรดิโถงเซียนที่ฝึกฝนวิชากระบี่เขาสู่ซาน และถูกเยี่ยนจ้าวเกอจับไว้ผู้นั้นอับอายคับข้อง เดือดดาลสุดบรรยาย

“โจรเต๋านอกรีต รับกระบี่!” ในเสียงตวาดของเขา ทั่วทั่งร่างสั่นไหว ปราณกระบี่ทะลักทลาย

วินาทีนี้ คนเหมือนกับหอกอัสนีซ่อนเร้นให้เหวฟ้าเมื่อก่อนหน้า เริ่มระเบิดออกจากด้านใน!

ประกายกระบี่ที่สว่างไสวอย่างไม่เคยมีมาก่อนระเบิดขึ้นกลางฝ่ามือของเยี่ยนจ้าวเกอ

คนผู้นี้ถึงกับผลักดันวิชาลับเขาสู่ซาน ใช้ร่างกายเซ่นสรวงกระบี่ ปล่อยการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดที่ตนไม่เคยมีและไม่อาจปรากฏขึ้นอีกได้ออกมา โจมตีด้วยการฆ่าตัวตาย!

“ประเสริฐ ไม่เสียทีที่เคยเป็นที่ที่โอวหยางสือมารกระบี่โผล่มา หลายพันปีให้หลังยังมีผู้สืบทอดเช่นนี้” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าว “แต่น่าเสียดายที่พวกท่านล้วนเข้ากับเต๋านอกรีต”

ขณะที่พูด เยี่ยนจ้าวเกอไม่หยุดฝีเท้า โอบมือซ้ายและมือขวาเข้าหากันตรงกลาง

รอยตราพลิกนภา สิบสองวิชาประกายกระกาย ฝ่ามือหยินหยางขั้วกำเนิด คัมภีร์นภาหยินหยาง วรยุทธ์มากมายถูกหลอมรวมเป็นหนึ่ง

ประกายกระบี่ละลานตาที่ระเบิดออกมา ถูกครอบผนึกไว้กลางฝามือขวาของเยี่ยนจ้าวเกอ

จักรพรรดิโถงเซียนที่ฝึกฝนคัมภีร์เจ็ดวารีศักดิ์สิทธิ์ ถูกเยี่ยนจ้าวเกอใช้มือซ้ายสะกดจับไว้

ระหว่างเยี่ยนจ้าวเกอโอบมือซ้ายและมือขวา อีกฝ่ายก็ได้แต่มองประกายกระบี่ที่พร่างพราวนั้นระเบิดออกตรงหน้าตัวเองด้วยความสิ้นหวัง!

เยี่ยนจ้าวเกอผ่อนคลายการสะกดเขา

เขาแสดงความสามารถของวิชาแกนกลางทั้งเจ็ดในคัมภีร์เจ็ดวารีศักดิ์สิทธิ์ออกมาทั้งหมด

‘สั่งสมวารี’ พลังสั่งสมยิ่งใหญ่กว่าเดิม พลังทะลักทลายของ ‘ทลายทำนบ’ พุ่งสู่จุดสูงสุดในชั่วพริบตา ‘มหานที’ ไหลหลากเป็นพันลี้ กลายเป็นการโจมตีที่ไม่อาจต้านทาน